ماهها پیش، آن زمان که کشور عراق درگیر مخاصمات سیاسی است، خبر تلخی تیتر خبرگزاری ها می گردد.
موصل توسط داعش، اشغال شد! صدها، خودروی مدل روز !با چراغ هایی ، روشن بدون شلیک حتی یک تیر مقاومت ،  وارد شهر می گردند.
بی شک این فرجام اختلاف داخلی و خیانت است.  تصاویری از بی رحمی داعشیان در قتل و جنایت ، وجدان جهان را بهت زده خویش می سازد. خیابان ها به خون، رنگ می شوند و احکام بربریت را به نام اسلام جا می زنند!
ظلمی دگر به آیین صلح و مهر علوی . 
هر روز موصل ، تکریت ، کرکوک ، رقه... شاهد نمایش تصاویری می گردند از ابداع شکنجه هایی تلخ و نفرت آور . 
در پیشگاه ، چشمان کنجکاو کودکان، چه تصاویری که به نمایش گذاشته نمی شود! بشریت ، مات و مبهوت این جنایات می گردد.
بی شک، یک عمر هم کم است برای پاک کردن گوشه ای از این تصاویر از فطرت پاک این کودکان بهشتی
خلیفه لنگان بر مسند سخن می نشید و به حمایت پنهان برخی از دولت ها ، خلافت خویش را بر پایتخت خودخوانده داعش اعلام می کند!
و انسان هایی فریب خورده و بعضا کفتارانی در کالبد انسان ، تحت امر او قرار می گیرند ، ابلهانی که به جهل می پندارند ، بهشت در انتظار آنهاست!
وعده بهشت فرضی با بزم رویایی آن برای آنان کارساز است. 
وای بر تعصب و جهل و بی‌خردی انسان  .سکوت و گاه لبخند قدرت ها ، جسارت آنان را فزونی می بخشد! 
عده ای هم آنان را پیکارجویان می خوانند و عده دگر متاسفانه سبب را جنگ فرقه ای معنا می کنند.
تا آن جا که به حمایت این قوم ، هر روز برای آنان ، فتحی دگر رقم می خورد.
بر روی نقشه ، سیاهی بختکان را می بینی که چگونه ، چون سیلابی ویرانگر از این‌سو به آن سو، در حال گسترش است . 
به نزدیک مرزهای ایران هم می رسند و برای فتوحات بعدی خویش ، نام هم انتخاب می کنند! ولایت خراسان
غرشی شیرگونه از سرزمین پارس ، چیدمان افکارشان را بهم می ریزد ، جوشش غیرت سربازانی گمنام و حاج قاسم ها ، فرار را برای آنان را تنها گزینه انتخابشان می گرداند.
دلیر مردانی که ورای سیاست، چون یک سرباز در میدان رزم برای وطن با سپیدی مو ، حاضر می شوند و به فهم اندیشه ، نقشه هاشان را کیش و مات می سازند .
شاهکار داعش ، در گذر از هر شهر و روستا ، ویرانی و جنایت است
آبرویی برای بشریت و مکتب صلح محمدی نمی گذارند.
هر روز ، اجتماعی را شکل می دهند تا رونمایی کنند از 
شیوه ای دگر از بی رحمی خویش !
سر بریدند و آتش زدند و تجاوز کردند تا تاریخ نگار ، قرن بیست و یکم میلادی به وجود آنان تا ابد ، شرمگین بشریت ماند.
آنانی که با افتخار خوی برده داری را در عصر تکنولوژی به رخ کشیدند . 
هزاران دخترک دم بخت را ربودند و رویاهای سپیدشان را آتش زدند و در سیاه چال نفرت انگیز شهوت خویش ، نابودشان ساختند.
دخترکانی که تنها دلخوشی هاشان ، فرارسیدن مرگ بود !
اسیرانی که حتی خواب هایشان دگر نای سرمستی و شوقی برای آزادی نداشت
آری به نجاست حضورشان، فردای شان را نابود کردند!
آنان که به کشتن خو گرفتند، عطش و اشتهای خونریزی، سوق شان داد به فراتر از عراق و سوریه ، کمتر پایتختی بود در جهان که مورد تهاجم تروریسم ، قرار نگرفته باشد. 
بالاخره جهان، بیدار می گردد و میان اختلاف های بسیار، اجتماعی شکل می گیرد که برای جهانی آرام ، باید یکی شد این فتح، تجربه ای از این قدرت جهانی ، برای نجات صلح است.
خبری جهان را به اشک شوق وامی دارد، آخرین مرکز داعش پس گرفته می شود تا به صورت نمادین ، پایانی بر تفکر نحس داعش شکل گیرد .
نمادی از نبرد تعقل بین المللی بر جهل و تعصب
اما باز ظهور این نجاست را شاهدیم تا جامه ماتم از حضورشان سرمست و شاد گردد و شهرها رنگ خون بگیرند .
آری آنان مردمانی را در فرودگاه کابل به خاک و خون کشیدند که خود درمانده و حیرت زده معاملات ننگین جهانی اند که سر بی پنهانی چرخ هواپیما هم پهنای امیدشان را ترسیم می کند و باز بر تعصب جهل، انفجاری را شکل می دهند تا تعقل در سوگ نشیند و جهل میاندار این فاجعه تلخ گردد.
بی شک بی توجهی جهان به اتفاقات افغانستان، ماورایی را برای تولد این قوم نفرت انگیز شکل می دهد تا در دراز مدت، آرامش جامعه جهانی را که درگیر اپیدمی بیماری مرگبار است به چالشی جدید فرا بخواند .
دانش آموخته دکتری حقوق