رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و تاجیکستان اظهار داشت: نمی‌توان بدون ارتباط با دنیا رشد اقتصادی داشت. با برنامه‌هایی که تلویزیون تولید می‌کند و مذاکره و ارتباط با دنیا را زیر سوال می‌برد کشور به هیچ جایی نمی‌رسد.به گزارش اقتصادسرآمد، محمدحسین روشنک در گفت‌وگو با ایلنا در مورد برگزاری اجلاس اکو و تاثیر آن بر تجارت ایران و تاجیکستان اظهار کرد:‌ نتایج همه سفرهایی که دولتمردان به کشورهای مختلف داشته‌اند کوتاه‌مدت بوده است. این سفر آقای رییس جمهور به نوعی متفاوت بود چراکه با کشورهای مختلف مذاکره شد و نگاه منطقه‌ای داشتند. اینگونه موارد کمک‌های بسیاری می‌کند؛ برای مثال راه‌آهن مشهد-سرخس که در دولت آقای هاشمی و در پی نشست اعضای او تاسیس شد تاثیر بسیار زیادی بر تجارت کشور دارد.وی افزود: مشکلات خارجی وجود دارد اما مشکل اصلی در داخل کشور است که تصمیمات پخته و کاملی گرفته نمی‌شود. متاسفانه دستکاری زیادی در ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و محیط زیستی شده که منجر به مشکلات شده است. قیمت ارز یا کالاهای وارداتی و صادراتی هم از این جمله است. الان هم مجلس و هم برخی از دولتمردان به دنبال دستکاری هستند. این اتفاقات نقش سفرهای این چنینی را کاهش می‌دهد. برای مثال پیمان شانگهای بسیار باارزش است اما ما باید خود را برای استفاده از این پیمان‌ها استفاده کنیم.رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و تاجیکستان در ادامه تصریح کرد: نمی‌توان بدون ارتباط با دنیا رشد اقتصادی داشت. با برنامه‌هایی که تلویزیون تولید می‌کند و مذاکره و ارتباط با دنیا را زیر سوال می‌برد کشور به هیچ جایی نمی‌رسد.وی اضافه کرد: راه آهن مشهد- سرخس نقش بسیار بزرگی در تجارت ایران با کشورهای آسیای میانه، کشورهای جدا شده از شوروی، افغانستان روسیه و چین دارد. هر مسیری که در این راستا راه اندازی شود بسیار مفید خواهد بود. جمهوری اسلامی کمترین پیمان‌ها را در دنیا با کشورها دارد. تفاهمنامه‌های ما بسیار کم است و تعرفه‌های زیادی پرداخت می‌کنیم. بنابراین اجلاس‌هایی مانند اکو بسیار مفید است مشروط به اینکه در داخل کشور آمادگی بهره‌برداری از آنها داشته باشیم.روشنک خاطرنشان کرد: بعد سفر رییس جمهور به شانگهای زمینه تجارت با تاجیکستان دچار تحول شد و جایگاه بازرگانان ایرانی در این کشور ارتقا یافت. امیدواریم که در مورد اجلاس اکو نیز اتفاق مشابهی رخ دهد.وی متذکر شد: مشکلاتی که قبلا با تاجیکستان در زمینه تجارت داشتیم را الان تقریبا نداریم. برای مثال ما نمی‌توانستیم از طریق ترکمنستان به تاجیکستان کالا ارسال کنیم چراکه این دو کشور رابطه خوبی باهم نداشتند و اجازه ترانزیت کالا از خاک ترکمنستان به تاجیکستان داده نمی‌شد.