گروه راه و ساختمان - مسکن بخش زیادی از هزینه های زندگی کارگران را به خود اختصاص می دهد و حل مشکل مسکن کمک بزرگی به این قشر می کند. در شرایطی که برآوردها از قیمت مسکن نشان می دهد که کارگران تهرانی برای خریدن ارزان ترین خانه نوساز 60 متری در جنوب تهران باید 17 سال و 3 ماه و کارمندان تهرانی باید 14 سال و 6 ماه چیزی نخورند و نخرند و تمام درآمد خود را پس انداز کنند، که به طور متوسط 55 درصد درآمد ماهانه خانواده‌های اجاره نشین در شهر تهران صرف پرداخت کرایه منزل می‌شود.  
به گزارش اقتصادسرآمد، در شرایطی که در سال 96 و پس از چهار سال عقب ماندگی دولت یازدهم در ساخت واحدهای انبوه مسکن برای اقشار کم درآمد جامعه، دولت دوازدهم اجرای طرح مسکن ملی را برای خانه‌دار شدن دهک‌های درآمدی پایین از جمله کارگران و زنان سرپرست خانوار اجرایی کرد، اکنون با افزایش شدید قیمت مسکن در پی رشد محسوس نرخ مصالح ساختمانی و افزایش افسارگسیخته قیمت زمین در چهار سال گذشته، پرداخت اقساط مسکن ملی آن قدر دشوار شده که عملا این طرح را از هدف اصلی خود دور کرده است و بسیاری از اقشار کم درآمد که در ابتدا برای طرح مسکن ملی ثبت نام کرده بودند، اکنون در حال واگذاری اسناد مربوط به پیش خرید مسکن ملی هستند.
نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که براساس بررسی های رکنا از سایت های به فروش مسکن، می توان گفت هم اکنون ارزان ترین نرخ مسکن نوساز در شهر تهران مربوط به محلاتی مانند دولت خواه شمالی، زمزم، اتابک و شوش با متری 14.5 میلیون تومان است. در چنین شرایطی اگر حداقل دریافتی یک کارگر در سال 1400 را حدود 4 میلیون و 200 هزار تومان و حداقل دریافتی یک کارمند در سال جاری را 5 میلیون تومان در نظر بگیریم، با یک ضرب و تقسیم ساده می توان فهمید که یک کارگر برای خرید ارزان ترین مسکن نوساز در محله های جنوبی تهران باید 17 سال و 3 ماه و یک کارمند باید 14 سال و 6 ماه تمام حقوق خود را پس انداز کند و هیچ خرجی هم نداشته باشد تا بتواند در شهر تهران یک مسکن تهیه کند.
ریشه گرانی امروز مسکن در16 سال بی‌تفاوتی دولتمردان
محمد عاشوری کارشناس حوزه مسکن در اینباره به روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: یکی از مهم‌ترین ریشه های گرانی امروز مسکن به تعلل دولت قبل در ساخت مسکن بازمی‌گردد. این در حالی است که طبق قانون اساسی دولت وظیفه دارد که شرایط خانه دار شدن تمام اقشار کم درآمد را فراهم کند و به همین دلیل می توان گفت دولت قبل عملا به تکلیف قانونی خود پایبند نبود. البته عدم وجود آمار دقیق هم یک سیاست است که نخواهند برای آن برنامه‌ریزی کنند با وجود اینکه آمار دقیقی از وضعیت مسکن کارگران وجود ندارد، اما تا جایی که می بینیم درصد بیش‌تر جامعه کارگری صاحب خانه نیستند.
55 درصد درآمد ماهانه خانواده‌های اجاره‌نشین صرف پرداخت کرایه منزل می‌شود
به گفته این فعال بخش مسکن، برآوردها از قیمت مسکن نشان می دهد که کارگران تهرانی برای خریدن ارزان ترین خانه نوساز 60 متری در جنوب تهران باید 17 سال و 3 ماه و کارمندان تهرانی باید 14 سال و 6 ماه چیزی نخورند و نخرند و تمام درآمد خود را پس انداز کنند، به‌طور متوسط 55 درصد درآمد ماهانه خانواده‌های اجاره‌نشین در شهر تهران صرف پرداخت کرایه منزل می‌شود.
طرح مسکن ملی مختص سرمایه‌داران یا دهک پائین جامعه
وی به خبرنگار اقتصاد سرآمد افزود: طرح مسکن ملی نیز که از معدود گام‌های دولت قبل برای خانه دار شدن اقشار کم درآمد جامعه بود، اکنون عملا از هدف اصلی خود دور شده است، زیرا اقشار کم درآمد به هیچ وجه نمی توانند اقساط سنگین مربوط به این طرح را بپردازند. بنابراین دولت سیزدهم باید به گونه ای برنامه ریزی کند که خانواده ها بتوانند اقساط طرح مسکن ملی را در مدت زمان بیشتری بپردازند تا اقشار کم درآمد بتوانند از این مسیر صاحب مسکن شوند.
او درادامه به اقتصاد سرآمد تاکید کرد: بسیاری از خودتحریمی‌ها آثار شدیدتری از تحریم‌های خارجی دارند و ما هم در حوزه مسکن دچار خودتحریمی شده ایم و با جلوگیری از روند توسعه مناسب شهرها، کاری کرده‌ایم که قیمت زمین و به تبع آن نرخ مسکن در بسیاری از شهرهای کشور افزایش یابد. در این شرایط اگر دولت بتواند عرضه زمین‌های شهری را افزایش دهد، در میان مدت شاهد کاهش تدریجی نرخ زمین و مسکن در کشورمان خواهیم بود.
عاشوری معتقد است: مهم‌ترین برنامه ریزی اقتصادی دولت برای حل مشکلات معیشتی اقشار کم درآمد، باید در جهت خانه‌دار شدن این اقشار باشد، زیرا اگر خانواده های کم درآمد صاحب خانه شوند، قطعا بخش مهمی از مشکلات معیشتی آنها برطرف خواهد شد و این خانواده‌ها می توانند شاخص های بالاتری را در زمینه های رفاه، آموزش و سلامت تجربه کنند.
هیچ آمار درست و دقیقی از وضعیت مسکن کارگران در دست نیست و کسی نمی‌داند که چه تعداد از آن‌ها صاحب خانه هستند، اما با توجه به وضعیت اقتصادی، تورم بی سابقه در چند سال اخیر و جهش قیمت خانه در کلانشهرها و با نگاهی به دستمزدی که کارگران دریافت می‌کنند مشخص می‌شود که جمعیت کثیری از آن‌ها صاحب خانه نیستند و حالا اغلب آن‌ها برای اجاره خانه هم دچار مشکل شده اند و همه‌ی این موضوعات دست به دست هم می‌دهند تا کارگران را ناچار به حاشیه نشینی کنند. از زمانی که مشکل مسکن جامعه کارگری که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند آغاز شد تا به امروز که دیگر این بحث به معضلی حاد و بحران تبدیل شده است حرف‌ها و راهکارهای مختلفی برای خانه دار کردن کارگران گفته شده است که بعضی از آن‌ها یا اصلا به مرحله‌ای اجرا نرسیده اند یا اجرا شده اند، اما مفید و کافی نبوده اند و در نیمه راه مانده اند.