با شروع به کار دولت سیزدهم، در همان ابتدای راه، سرمایه‌گذاری‌های بزرگی در کشور آغاز شد که البته این روند، همچنان ادامه دارد.
18 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در صنایع بزرگ و حوزه‌های نفتی، نشان از اراده دولت در تحقق اهدافش دارد.
اما یکی از اشکالات جدی که از گذشته تا امروز بوده و منتقدان بر آن پافشاری دارند، خام‌فروشی و عدم‌فرآوری مواد اولیه است. کشوری که بنا دارد رشد اقتصادی بالا و درآمد ارزی حداکثری را به واقعیت برساند باید از خام‌فروشی که حقیقتاً راهی آسان با کمترین ارزش افزوده است، فاصله بگیرد.
خوشبختانه با تمام انتقاداتی که وارد می‌شود، ولی در حوزه معدن و ایجاد صنایع بزرگ و مادر، کارهای خوبی شکل گرفته و یا در حال بسترسازی است که ان‌شاا... به مرور، اثرات مثبت آن بر همگان روشن خواهد شد.
ایران، کشوری با هفت درصد ذخایر معدنی کل جهان است، از این‌رو، انتظار از این حوزه بالاست که البته این انتظار به حق هم هست. به قدری حوزه معدن با اهمیت است که رهبر معظم انقلاب، در دیداری که با نمایندگان صورت گرفته بود، در توضیح سند هفتم توسعه کشور که چگونه باید باشد، مصداق معدن را مطرح کردند. همین کافیست که هر چه زودتر، نقشه راهی در این باره نوشته و با جدیت بر آن، عمل شود.
دهه‌هاست، حوزه معدن در ایران مغفول واقع شده است که این موضوع، هم در بحث اکتشاف و هم در بخشِ فرآوری مواد معدنی، خودش را به طور واضح نشان داد. از این‌رو، سرمایه‌گذاری در بخش معدن، یک واقعیتِ غیرقابل انکار است.
از طرفی، در صنایع فولادی، هم درآمد بالایی نهفته است و هم به لطف و مدد آن می‌توانیم، موضوع اشتغال را در کشور سر و سامان دهیم.
از دیگر بحث‌های مهم، به کارگیری از ظرفیت شرکت‌های دانش بنیان است. تولید علم به ثروت یک مسیر پذیرفته شده در جهان است که کشورهایی که زودتر این مهم را در دستور کار خود گذاشتند، گوی سبقت را نسبت به بقیه ربودند. تولید علم، یعنی دور زدن تحریم‌ها، یعنی تعامل و همکاری حداکثری با دولت، پس ایران برای شکستن سد تحریم‌های ظالمانه اقتصادی، باید بیش از پیش به تولید علم و جامعه نخبگانی بها دهد.
حمایت از شرکت‌های دانش بنیان، یعنی افزایش کمیت و کیفیت کالا که این رویکرد، قدرت ایران را در بازار جهانی به منظور رقابت، افزایش می‌دهد.
اکنون، مسیر در جهت رشد اقتصادی و حمایت از صنعت است و ضرورت دارد، بازار جهانی را با مطالعه بیشتر توسط اهل فن، جدی‌ و اصولی‌تر بشناسیم. باید مقتضیات تولید را شناخت تا بتوانیم حرف‌های بیشتری در جهت اثبات خود بزنیم. از سوی دیگر، وقتی تولید رونق پیدا کند، بسیاری از چالش‌های اجتماعی کشور هم حل می‌شود که کمترین آن، اشتغال‌زایی و احساس آرامش در مملکت است که رهبر معظم انقلاب هم بر آن تاکید داشته و دارند.
دولت سیزدهم، به دنبال رشد هشت درصدی اقتصاد در سال جاری است. این مهم در دو بخش صورت می‌گیرد؛ 3.5 درصد در بخش بهره‌وری و 4.5 درصد هم در بخش سرمایه‌گذاری. با اطلاعات موجود، در همین چند ماهه ابتدایی سال 1401، حدود 3.5 درصد رشد، ظاهراً در دسترس است که امیدوارم در آینده با برنامه‌ریزی‌های دقیق و اصولی، اتفاقات بهتری به وقوع بپیوندد.
بخش سرمایه‌گذاری را نه امسال، بلکه همیشه باید به عنوان یک بخش اولویت‌دار و حیاتی، ویژه دید. باید سرمایه‌گذار داخلی و خارجی را پای کار آورد که این مهم، در گروه ارائه بسته‌های تشویقی است. سرمایه‌گذار، هم باید احساس امنیت کند و هم احساس کند کار پیش‌رو با سود خوبی برایش توام است، آنگاه با قدرت کارش را دنبال می‌کند که این روند را باید «برد - برد» نامید.
به هر تقدیر سه فصل از سال 1401 باقیست و همچنان جای کار بسیاری وجود دارد تا در پایان سال با افتخار، رشد هشت درصدی اقتصاد را اعلام کنیم. این اتفاق مبارک در گرو همکاری همه‌جانبه سه قوه است که با روحیه‌ای که وجود دارد، رسیدن به آن به هیچ وجه دور از دسترس نیست و حتی در سال‌های بعدی هم می‌توان روزهای بهتری را برای کشور ترسیم کرد. ان‌شاا...
*عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس