عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه نباید صرفا کنکور را ملاک موفقیت مدارس بدانیم، گفت: اما چیزی که بدون همه این مقایسه ها و واقعیت ها جدی است این است که سطح آموزش و تدریس ما در مدارس خیلی فاصله دارد.به گزارش اقتصادسرآمد، مهرداد ویس کرمی در رابطه با مقایسه تعداد پذیرفته شدگان رتبه های برتر کنکور از بین دانش آموزان مدارس دولتی و خاص، بیان کرد: بحث قبولی کنکوری بعضی مدارس خاص مطلب تازه ای نیست، البته نکته قابل توجه این است که آیا این دانش آموزان با استعداد این مدارس را مهم و برجسته کرده اند یا اینکه این مدارس بچه ها را طوری تربیت کرده و پرورش می دهند که استعداد برتر شوند.وی در ادامه تصریح کرد: به نظر این موضوعات در هم تنیده است و اینطور نیست که اگر این مدارس در حالت عادی و در بین دانش آموزان معمولی کار کنند بتوانند این همه قبولی بدهند. به بیان دیگر خود استعداد اولیه ای که اینها در ورودی هایشان می گیرند، باعث می شود که یک سری بچه هایی که باهوش تر و نخبه ترند به این مدارس هدایت شوند و بعد از آن به هر حال با کار بیشتری می توانند نتیجه بگیرند. به نظر بنده حتی گاهی خیلی از اینها محصول این مدارس به صورت واقعی محسوب نمی شوند و دلیل آن هم این است که از سوی خانواده های میلیون ها تومان برای این دانش آموزان هزینه می شود و کتاب و کلاس های کمک درسی استفاده می شود، ولی شاید یکی از نکات مثبتی که این مدارس دارند بحث رقابت بین دانش آموزان و استعدادهای برتر است.عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس افزود: البته این مساله بدون آسیب هم نیست و به هر حال شخصیت اجتماعی که از یک بچه نخبه شکل می گیرد، شاید در جاهایی از نخبگی او در رشته خاص هم مهم تر باشد. چه بسا نخبگانی که مثلا نخبه ریاضی است، اما به لحاظ هوش عاطفی، اجتماعی و حرکتی و بسیاری از اقسام هوش که گاهی تا بالای ۲۰ نوع هوش داریم، اینها رشد چندانی نمی کنند و یا گاهی به لحاظ تربیت دینی و تربیت فرهنگی جدی روی آنها کار نمی شود. یعنی مثلا فرد نخبه ریاضی است اما بلد نیست یک متن ساده را بنویسد و انشاء و ادبیاتش ضعیف است و ضعف های بزرگی دارند.ویس کرمی در ادامه یادآور شد: یک دلیل آن هم این است که شاید بنا به ساختار فیزیولوژیکی که مغز انسان دارد، قسمت های مختلف مغز مربوط به هوش های مختلف است و نخبگان معمولا همه قسمت های مغزشان با هم به طور یکسان فعالیت نمی کند و گاهی استعدادهایی که در قسمت های دیگر وجود دارد در یک نقطه متمرکز می شود.