بيش از ٤١ سال است كه جنگ سردی تمام عيار و در مقاطعي كوتاه جنگ گرم بين ايران و آمريكا در جريان است که هر روز بر شدت آن افزوده و فعلاً هم چشم اندازي برای اتمام آن در افق دیده نمی‌شود . هرگاه كلمه جنگ به ذهن متبادر می شود ، بلافاصله واژه خسارات وارده رخ می نماید . صرف نظر از حقانيت و ضرورت ادامه اين جنگ ، نگاهي كوتاه به خسارات طرفين مي اندازيم. لیست خسارات طرف ایرانی چنان بلند بالاست که احصاء همه آن تقریباً غیر ممکن است ، در اینجا فقط به چند مورد مهم آن اكتفا ميكنم . حداقل ٨۵٪ درآمد نفت ایران بعنوان مهم‌ترین منبع درآمدی از دست رفته ، ایران از جایگاه دومین تولید کننده اوپک به ته جدول این سازمان سقوط کرده ، علی رغم موقعیت جغرافیایی منحصر بفرد هیچ خط لوله گاز و نفت بین المللی از خاک ایران ترانزیت نمی‌شود ، حلقه محاصره اقتصادی چنان تنگ شده که چین ابرقدرت که رقیب تمام عیار آمریکاست پولهای ایران را با تحریم های یک جانبه این کشور بلوکه کرده ، همه کشورها حتی دوستان به ظاهر نزدیک ما چنان به تحریم های یک جانبه آمریکا عليه ما تمكين ميكنند که حتی  از فروش دارو که مشمول تحریم‌ها هم نیست خودداری می‌کنند ، هیچ سرمایه گذاری خارجی در ایران انجام نمی‌شود ، هر آنچه را که با دور زدن تحریم‌ها میخریم باید گرانتر از قیمت معمول خرید کنیم و هر آنچه صادر می‌کنیم باید زیر قیمت جهانی بفروشیم ، هزينه سر پا نگهداشتن صدها هواپيمای مستعمل از خرید نو آنها بیشتر است ، در آمریکا هر كسي كه از مادرش قهر ميكند با طرح شكايتي واهی از ایران چند میلیون دلار از پولها و اموال بلوکه شده ایران را به حکم دادگاه دریافت می‌کند .                                                                         ادامه در صفحه 2