گروه راه و مسکن- محمد اسلامی خبر داد که،  ساز و کار تاکسی‌های هوایی در فرودگاه‌های دارای ظرفیت هوانوردی عمومی برقرار است.وزیر راه و شهرسازی همچنین درباره تاکسی‌های هوایی و راه اندازی این حمل ونقل جدید هوایی هم گفت: بسیاری از فرودگاه‌ها در شهر‌های مختلف هستند که استعداد راه‌اندازی تاکسی هوایی را دارند و مردم می‌توانند با استفاده از هواپیما‌های شخصی خود و با ثبت نام در این طرح از این پروژه استفاده کنند.فعلاً در فرودگاه شهرستان لامرد این حرکت آغاز شده و در شهر خرم آباد هم فعالیت‌ها کلید خورده است، هر فرودگاهی در شهر‌های کوچک و متوسط این ظرفیت را داشته باشند، می‌توانند از این پروژه استفاده کنند.
به گزارش اقتصادسرآمد، قرار بود مهر امسال آسمان ایران پدیده جدیدی را تجربه کند و ایرتاکسی‌ها یا همان تاکسی‌های هوایی، بار بخشی از حمل‌ونقل عمومی کشور را به‌دوش بکشند. تاکسی‌های هوایی موضوعی است که سال‌هاست در کشور‌های مختلف درحال بررسی و اجراست و در ایران نیز با توجه به پتانسیل‌های موجود چندسالی است که این شیوه از حمل‌ونقل مورد بررسی کارشناسان هوایی قرار دارد.
سامانه ایرتاکسی اولین کاربرد هوانوردی عمومی به‌خصوص هواپیما‌های دو تا ۹ نفره درحوزه حمل‌ونقل مسافر محسوب می‌شود که دوران آزمایشی خود را در بسیاری از کشور‌ها طی کرده و اکنون به یکی از وسایل حمل‌ونقل عمومی تبدیل شده است. با وجود این در ایران همچنان فعالیت تاکسی‌های هوایی با چالش‌های متعددی روبه‌رو است. تاکسی هوایی یا ایرتاکسی یک هواپیمای سبک یا فوق‌سبک است که می‌تواند با ظرفیت محدود و در مسیر‌های کوتاه جابه‌جا شود. برای مثال اگر محل سکونت شخصی در گرمسار و محل کار فرد در تهران باشد، او مجبور است هر روز برای حضور در محل کارش مسافتی دوساعته را طی کند؛ کاری طاقت‌فرسا و زمانبر که روزانه بخش زیادی از انرژی افراد را می‌گیرد.
تا قبل از سال ۵۹ چهار شرکت در ایران با نام‌های ایرتاکسی، ایرسرویس، هورآسمان و پارس‌ایر بودند که هواپیمای سایز کوچک دربستی و غیربرنامه‌ای داشتند. آن‌ها با ماموریت‌های مختلف، هواپیما‌های شخصی نهاد‌ها و سازمان‌ها و بخش خصوصی را هم نگهداری می‌کردند، اما شورای انقلاب تصمیم گرفت این چهار شرکت ادغام شوند و لایحه آن از دولت به مجلس رفت. این شرکت‌ها درنهایت تیر سال ۵۹ رسما ادغام شدند و شرکت هواپیمایی آسمان متولد شد، یعنی هوانوردی عمومی که داشتیم برچیده و به ایرلاین تبدیل شد؛ بنابراین موضوع فعالیت ایرتاکسی در ایران موضوع جدیدی نیست، اما متاسفانه سیاستگذاران طی دهه‌های گذشته به‌جای تقویت فعالیت تاکسی‌های هوایی، آن‌ها را به‌دست فراموشی سپردند.
در نهایت، در خرداد سال ۹۸ و درجریان برگزاری جلسه‌ای با حضور مدیرعامل شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران، دبیر ستاد توسعه فناوری‌های فضایی و حمل‌ونقل پیشرفته معاونت علمی و فناوری ریاست‌جمهوری، معاون حمل‌ونقل وزیر راه‌وشهرسازی و رئیس سازمان هواپیمایی کشوری تفاهمنامه‌ای درحوزه هوانوردی عمومی به امضا رسید که در آن محور‌هایی مانند ایجاد ساختار مقررات ویژه هوانوردی عمومی، ایجاد سازوکار مقررات عملیات جهت شبکه ایرتاکسی و کاهش هزینه‌های ناوبری و فرودگاهی هوانوردی عمومی در دستورکار قرار گرفت. معاون حمل‌ونقل وزیر راه‌وشهرسازی در این جلسه وعده داد که تا پایان سال ۹۸ حداقل در دو مسیر ایرتاکسی راه‌اندازی می‌شوند. اکنون با تعویق در تحقق این وعده وزیر راه خبر از پرواز اولین ایرتاکسی در بهمن ماه امسال داد. 
تاکسی‌های هوایی ضمن افزایش درآمد و بهره‌وری تجاری برای کشورها، گردش اقتصادی را افزایش دهد. درواقع ایرتاکسی و شبکه غیربرنامه‌ای کوتاه می‌تواند همه صنایع را درگیر کند که جایگاه استراتژیک این نوع فعالیت‌ها در حیات اقتصادی سایر صنایع است، حتی در مدل غیرتجاری آن نیز یک دانشگاه یا یک شرکت صنعتی می‌تواند با داشتن یکی از این نوع هواپیماها، خدمات جابه‌جایی به اساتید یا مدیران خود ارائه دهد.
درحال‌حاضر و به‌گفته کارشناسان حوزه هواوفضا در ایران تعداد زیادی هواپیمای فوق‌سبک و خلبان آموزش‌دیده علاقه‌مند و فعال وجود دارند که آماده پروازند. همچنین تعداد زیادی فرودگاه کم‌ترافیک در شهر‌های مختلف وجود دارد که می‌توان از این ظرفیت‌ها در راستای تسهیل سفر‌های فوری و کوتاه‌مدت استفاده کرد. یکی از مهم‌ترین امکاناتی که هوانوردی عمومی ایجاد می‌کند، کمک به اشتغال کشور است. بیش از سه‌هزار خلبان در کشور تحت‌آموزش و حدود ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ نفر فارغ‌التحصیل رشته خلبانی هستند و هوانوردی عمومی، تنها فرصتی است که بتوانیم از پتانسیل موجود در کشور درجهت افزایش تعداد هواپیما‌ها و به‌تبع آن افزایش فرصت‌های شغلی استفاده کنیم.