دکتر محمد حسن‌نیا- سفرهای دریایی در بندر کنگ از گذشته‌های دور تا کنون امتداد دارد. یکی از شیوه‌های امرار معاش مردم بنادر خلیج فارس و مناطق همجوار سفرهای دریایی و حمل و نقل کالا و مسافر بوده است. همواره این سئوال به ذهن افراد متبادر می‌شود که چرا سفرهای دریایی در بندر کنگ نسبت به بنادر دیگر تداوم بیشتری داشته و حتی در حال حاضر که سفرهای دریایی از بسیاری از بنادر صورت نمی گیرد، در بندر کنگ هنوز سفرهای دریایی به کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس صورت می‌گیرد. برای پاسخ به این سئوال نیاز به تحلیل مباحث متعدد می‌باشد و نیاز به مصاحبه‌های متعدد است که توسط نگارنده صورت گرفته است. سفرهای دریایی که در گذشته از بندر کنگ و برخی از بنادر ایرانی خلیج فارس صورت می‌گرفت با سفرهای دریایی کنونی متفاوت می‌باشد. سفرهای دریایی با کشتی‌های بادبانی که به هند و آفریقا صورت می‌گرفت، سفرهای پرخطری بودند که انگیزه اقتصادی مهم‌ترین عامل این سفرها بوده است. جمعیت بندر کنگ در گذشته هم نسبتا زیاد بوده و خاندان دریانورد زیادی در این بندر زندگی می‌کردند که کار آن‌ها سفرهای دریایی، لنج‌سازی و صید و صیادی بود. در مصاحبه‌های صورت گرفته با دریانوردان قدیمی بندر کنگ بسیاری از آن‌ها عنوان می‌داشتند که نیاز مالی و عدم زمینه‌های اشتغال باعث انجام سفرهای دریایی به بنادر دور و نزدیک می‌گردید. سود حاصل از سفرهای دریایی دریانوردان بندر کنگی را قانع می‌کرد که هر سال سفرهای دریایی خود را شروع نموده و در بسیاری از موارد ۹ ماه در سال در سفر دریایی باشند. برخی از این دریانوردان در بنادر مقصد نظیر بندر کالیکوت با زنان هندی ازدواج نموده و حاصل ازدواج آن‌ها فرزندانی بود که باعث ترغیب سفرهای دریایی بیشتر آن‌ها هم می‌گردید.  سفرهای دریایی از بیشتر بنادر خلیج فارس به مقاصد متعدد و به ویژه به هند و آفریقا صورت می‌گرفت. اما کشف نفت در کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس و ازدیاد ثروت در آن کشورها باعث گردید تا بسیاری از آن‌ها دریانوردی را رها نمایند در این ارتباط با ناخدا حاج علی هنری معروف به علی حاجی از ناخدایان، لنج‌داران و دریانوردان با تجربه و با دانش بندر کنگ مصاحبه‌هایی متعددی صورت گرفت. ایشان خاطرات دریانوردی زیادی از سفرهای دریایی به هند و آفریقا دارند و چون خودشان و اجدادشان دریانورد بودند، به کنه مسایل دریانوردی پرداخته و به خوبی مسایل دریانوردی را تحلیل می‌نماید. ایشان در مصاحبه خود به مناسبات دریانوردی بین بندر کنگ و کویت پرداخته و عنوان نمودند که لنج‌بوم در کویت و بندرکنگ کاربرد زیادی داشته است. دریانوردان کویتی و بندرکنگی مناسبات خوبی با همدیگر داشته و کویتی‌ها در زمینه آموزش دریانوردی از دریانوردان بندر کنگی کمک می‌گرفتند. برخی از ناخدایان و دریانوردان بندر کنگی در لنج‌های کویتی کار می‌کردند. در بندر کنگ مسجد کویتی وجود دارد که نشان از مناسبات دریانوردی مردم بندر کنگ با کویتی‌ها دارد. در سفرهای دریایی نیز در بسیاری از موارد لنج‌های کویتی و بندرکنگی با هم نیز می‌رفتند. بسیاری از دریانوردان بندر کنگی بعد از کشف نفت در کویت، کار دریانوردی را رها نموده و به کارهای تجاری و اداری در کویت مشغول گردیدند و پس از مدتی به بندر کنگ برگشته و دوباره دریانوردی را شروع نمودند. کشف نفت ضربه بزرگی را به دریانوردی و سفرهای دریایی در کویت زد. ازدیاد ثروت حاصل از کشف نفت در کویت باعث گردید بسیاری از لنج‌داران لنج‌های خود را فروخته و به کارهای اداری و تجاری در کویت مشغول گردند و دریانوردان زیادی هم کارهای پرخطر سفرهای دریایی را رها کرده و در شرکت نفت کویت مشغول به کار گردیدند. در صورتی که لنج‌داران بندر کنگی بر خلاف دریانوردان کویتی به تعداد لنج‌های خود افزودند و چون تبحر و تجریه در دریانوردی داشتند به سفرهای دریایی خود به شدت و حدت ادامه دادند.کشف نفت در کویت باعث گردید که قیمت لنج‌های بوم در این کشور کاهش پیدا نموده و بسیاری از دریانوردان بندر کنگی لنج‌های بوم از کویت خریداری نمودند. کویتی‌ها عنوان نموده بودند که هزینه یک بوم پرداخت شده و پنج بوم تحویل خریداران داده می‌شود و این نشان از عدم صرفه اقتصادی دریانوردی برای کویتی‌ها بعد از کشف نفت در این کشور داشت. ناخدا هنری در ادامه عنوان می‌دارند که کویتی‌ها ناخدا داشتند، اما معلم لنج و راهنمای سفر دریایی را از بندر کنگ و بندر سور عمان برای آموزش به کویت می‌بردند.