گروه دريا – اميد عباسي - استان ساحلي هرمزگان با پیشینه‌ تاریخی، فرهنگی و آیینی خود همواره در ارائه فرهنگ‌ها، آیین‌ها و سنت‌ها پیشگام بوده است از جمله اين رسوم تاريخي مي توان به مراسمات مذهبي اشاره كرد «برگزاري آیین علم شویی» يكي از اين آيين هاي قديم است در کنار سایر آیین‌های ماندگاري چون سینه زنی نشسته، علم گردانی، پخت حلیم جم، چک چکو و تعزیه خوانی در ثبت فهرست ملی قرار گرفته است. 
علم شویی آیین ماندگار و به جامانده از اواخر دوران قاجاریه در ایران بوده که گفته می‌شود در چنین روزهایی این علم‌ها روزگاری از طریق دریای هند وارد خلیج فارس شده‌اند. قدیمی‌ها براین باورند که روزگاری فردی تمامی بزرگان شهر را صدا زده و می‌گوید ۱۲ چوب‌ از جنس صندل به شکل علم از کرانه دریای هند به سمت ساحل بندرعباس می‌آید، اهالی این چوب‌ها را از آب گرفته و خشک می‌کنند و به نزدیک‌ترین محل یعنی مسجد ۱۲ امام می‌برند و مشاهده می‌کنند که بر روی هر کدام از این چوب‌ها نام مبارک یک امام حک شده است.
در همين رابطه ايرنا در گزارشي آورده است: البته معلوم نیست که این چوب‌ها از کجا آمده اند و چگونه این اسمای متبرک بر روی آن‌ها نقش بسته است و عزاداران بومی کهنسال به نقل از بزرگترهایشان می گویند این چوب‌ها به اذن خدا برای مردم این شهر فرستاده شده و به همین علت برایشان اهمیت خاصی دارد.
مردم و فعالان مذهبی منبر گپ یا حسینیه ۱۲ امام هرساله در ایام محرم، این علم ها که حدود ۳۰۰ سال پیش شانه به شانه به دست شان رسیده است را در ساحل خلیج فارس محله خونسرخ بندرعباس غسل می دهند که به آن، غسل علم هم گفته می‌شود.
به روايتي ديگر؛ مردم بومی و عزادار بندرعباس علم‌ها را که نمادی از ۱۲ امام می‌دانند، در ساحل خلیج فارس شست وشو و غسل می دهند.
در روايت ديگري آمده است: روزگاری فردی تمامی بزرگان شهر بندرعباس را صدا زده و می‌گوید چوب‌هایی به شکل علم از کرانه دریای هند به سمت ساحل بندرعباس می‌آید، اهالی این چوب‌ها که از جنس صندل بوده را از آب گرفته و خشک می‌کنند و به نزدیک‌ترین محل یعنی منبر ۱۲ امام می‌برند و مشاهده می‌کنند که بر روی هر کدام از این چوب‌ها اسم یک امام کنده کاری شده و تاکنون معلوم نیست که این چوب‌ها از کجا آمده اند و چگونه این اسامی متبرک بر روی آن‌ها نقش بسته است.
بزرگان قدیم بر این باورند که علم‌ها از همان قدیم الایام به اذن خداوند از طریق دریا برای مردم شهر بندرعباس فرستاده شده است و به همین علت برایشان ارزش و قداستی خاص دارد.
منبر گپ یا حسینیه ۱۲ امام یکی از منبرهای بزرگ و قدیمی شهر بندرعباس است، که بانیان آن در مناسبت‌های مذهبی و بویژه ایام محرم و عزاداری اباعبدالله حسین(ع) به اجرای تعزیه خوانی، مداحی و سینه زنی برای مردم این شهر می پردازند. مسوول این منبر پیش از این مرحوم «ملامحمد ژیانفر» بود و اکنون پس از ایشان فرزندشان عهده دار این مسئولیت شدند.
حسینیه دوازده امام دهم دیماه سال ۱۳۸۱ با شماره ۶۷۶۸ توسط اداره کل میراث فرهنگ، صنایع دستی و گردشگری هرمزگان بنام «منبر گَپ» به ثبت آثار معنوی در کشور رسیده است. 
آیین شست و شوی علم ها به این صورت است که در واقع علم کِشان منبر گپ هر ۱۲ علم را را از اتاقی (حجره داخل منبر) که در خود منبرگپ است و مخصوص وسایل و تجهیزات مراسم محرم است، به صحن منبر آورده و سپس با یک دستگاه خودروی وانت به ساحل خونسرخ انتقال داده و هر یک از افراد علمی که از جنس چوب صندل بوده را به دریا به می‌برد و تطهیر می کند.
عَلَم کشان تا سینه به درون آب دریا می‌روند و با فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد(ص) و خواندن دعاهای مخصوص، علم‌ها را غسل می‌دهند.
پس از شست و شو، علم ها را با احترام و صلوات به حسینیه منبر گپ برمی گردانند و عزاداران بعد از نماز مغرب و عشا در مراسمی ویژه با نام آماده‌سازی علم‌ها آن‌ها را با پارچه‌های رنگی اهدایی و نذری مردم تزیین کرده و بر روی آن‌ها پنجه (سَرشده) که از قبل با گلاب شست و شو داده شده، نصب می‌کنند.
خانواده‌هایی که به هر نیتی نذر کرده‌اند و حاجتی دارند، از روز سوم تا نهم محرم علم‌ها را به خانه خود دعوت کرده و در مراسمی با حضور فعالان حسینیه و اقوام و همسایگان به عزاداری و سفره نذری می‌پردازند.
در روز عاشورا هم علم کشان در یک صف و در یک راستا حرکت می کنند و کسانی که حاجتی دارند، برای حاجت روا شدن، شربت و شیرینی پخش می‌کنند.
پس از پایان دهه محرم، پارچه‌های تزیینی علم‌ها که نماد عزا هستند، باز شده و برای محرم سال آینده در حسینیه می گذارند.
قدمت آیین سنتی علم شویی در بندرعباس به زمان حضور شیعیان حیدرآبادی هندوستان در این شهر و ساخت منبر گپ بازمی‌گردد و دعاهایی که در این آیین نیز خوانده می‌شود نیز مربوط به دوران صفویه و سلجوقیان است.
منبر گپ (میانشهر) یا منبر ۱۲ امام یکی از قدیمی‌ترین و بنام‌ترین منبرهای شهر بندرعباس بوده که می توان گفت نخستین منبری است که توسط مومنان مهاجر حیدرآباد از کشور هندوستان که در واقع ایرانی الاصل بوده و در محل میدان بلوکی سابق (اطراف ساختمان زیتون) زندگی می کرده‌اند، ساخته شده است.

غُسل عَلَم یا همان عَلَم‌شویی با پیشینه‌ای حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال یکی از ماندگارترین سنت‌های دیرینه عزادارانِ اباعبدالله‌الحسین (ع) در هرمزگان بوده که هرساله طبق این سنت، مردم بومی بندرعباس علم‌ها را به ساحل خلیج فارس برده و آن را با آب دریا شست و شو می‌دهند.
عَلَم کشان تا سینه به درون آب دریا می‌روند و با فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد(ص) و خواندن دعاهای مخصوص، علم‌ها را که از جنس چوب صندل است، با آب دریا غسل می‌دهند.
پس از شست و شو؛ ۱۲ علم را به حسینیه منبر گپ می‌برند و عزاداران بعد از نماز مغرب و عشا در مراسمی ویژه با نام آماده‌سازی علم‌ها آن‌ها را با پارچه‌های رنگی اهدایی و نذری مردم تزیین کرده و بر روی آن‌ها پنجه (سَرشده) که از قبل با گلاب شست و شو داده شده، نصب می‌کنند.
قدمت آیین سنتی علم شویی در بندرعباس به زمان حضور شیعیان حیدرآبادی هندوستان در این شهر و ساخت منبر گپ بازمی‌گردد و دعاهایی که در این آیین نیز خوانده می‌شود نیز مربوط به دوران صفویه و سلجوقیان است.
 از روز سوم تا نهم محرم خانواده‌هایی که به هر نیتی نذر کرده‌اند، علم‌ها را به خانه خود دعوت کرده و در مراسمی با حضور فعالان حسینیه و اقوام و همسایگان به سوگواری و عزاداری و سفره نذری می‌پردازند.
در روز عاشورا هم علم کشان در یک صف و در یک راستا حرکت می کنند و کسانی که حاجتی دارند و برای حاجت روا شدن نُقل و شکلات بر سر علم‌ها می‌ریزند وبه نوعی تبرک می‌کنند و یا شربت و شیرینی پخش می‌کنند.
پس از پایان دهه محرم، پارچه‌های تزیینی علم‌ها که نماد عزا هستند، باز شده و برای محرم سال آینده در حسینیه منبر گپ نگه‌داری می‌شوند.