گروه شیلات – امید متین - صيد ترال، نوعي از صيادي است كه به وسيله كشتي‌هاي بزرگ انجام مي شود. تورهاي بسيار بزرگ به همراه الوارهاي سنگين به نحوي به دريا افكنده مي شوند كه به كف دريا مي رسد و كشتي آن را به به دنبال خود مي‌كشد. اين كار باعث مي شود كه كف دريا به طور كامل منهدم شود و تمامي موجودات دريايي از ماهي گرفته تا هر آبزي ديگر و حتا مرجان ها و خاك‌هاي كف دريا تخريب شوند و بدين‌سان، ضربه مهيبي به محيط زيست دريايي وارد مي‌شود. اين اقدام شنيع كه مصداق بارزي براي حيوان‌آزاري از يك سو و تخريب محيط زيست از سوي ديگر است، باعث مي‌شود كه زيست‌بوم آبزيان كاملا به هم خورده و به سرعت تبديل به يك فاجعه شود. بر اين اساس، رييس جمهور در موضع‌گيري قاطع و سازنده به صراحت اعلام كرد و دستور داد كه «صيد ترال به طور كامل ممنوع است.»

رانتي‌هاي ترال‌پرست
در اين راستا، چندماهي است كه رانت‌بگيران و ترال پرست‌هايي كه جز پول، دين و مكتب ديگري ندارند، تلاش وسيعي آغاز كرده اند تا كشتي‌هاي قاتل را به درياي عمان و خليج فارس برگردانند و بار ديگر، محيط زيست دريايي ما را به سمت نابودي برده و نسل آينده را از حق قانوني و اخلاقي خود محروم كنند. 
رانتي‌ها كه به‌طور طبيعي مانند زالو به بدنه شيلات چسبيده‌اند، براي رسيدن به سود، در كنار ترال‌پرست‌ها قرار گرفته اند و از همه سو در حال اعمال نفوذ و فشار براي بازگشت كشتي‌هاي ترال به ايران هستند. اقدامي ضدملي و حركتي ضد محيط زيست و جرياني كه جز حيوان‌آزاري نيست؛ زيرا نه فقط ماهي، بلكه همه انواع آبزي در اين كار صيد مي شوند و يك منظقه وسيعي دريايي خالي از آبزي مي شود و محيط زيست آن‌ها هم طوري تخريب مي‌شود كه ديگر قادر به توليدمثل نيستند و محيط طبيعي آن منطقه ديگر قادر به بازيافت خود نخواهد بود. 

ترال يك جنايت است
قبلا در روزنامه اقتصاد سرآمد نوشتيم كه ترال يك جنايت است. ترال يك شغل نيست. ترال صيادي نيست. صيادي آن است كه صيادان زحمت‌كش ما با رعايت اخلاق و قواعد حرفه اي صيادي انجام مي دهند كه در كارشان، هم دقت است و هم سلامت محيط زيست دريايي را در نظر مي‌گيرند. اما صيد ترال، يك جنايت كور عليه درياست. دريايي كه متعلق به همه مردم ايران است و كسي حق ندارد آن را از بيخ و بن به اسم صيد ماهي براندازد.

رييس جمهور ورود كند
رييس جمهور در اقدامي انساني و ملي، تبيين كرد كه «هر گونه صيد ترال ممنوع است». اكنون كه زمزمه ترالي‌ها بالا گرفته است، لازم است شخص رييس جمهور به اين قضيه ورود كند و مانع از صيد ترال شود. اين بار علاوه بر ضايعاتي كه در بالا ذكر كرديم، ضايعه‌اي ديگري پيش خواهد آمد و آن بي اعتبار شدن دستور رييس جمهور است. اگر صيد ترال به هر مقدار و به هر اندازه و با هر محدوديت و تبصره‌اي شكل بگيرد، دهان‌كجي مستقيم و علني به دستور رييس جمهور است و اين به معناي توهين به تمام ملت ايران است. 
نامه دفتر رياست جمهوري به مسئولان ذيربط در جهاد كشاورزي و استانداران استان‌هاي هرمزگان، بوشهر و سيستان و بلوچستان، جبهه‌گيري رسمي دولت است كه قابل تحسين و تقدير است. اما مي‌دانيم كه قدرت رانتي‌ها بالاست و ممكن است به شكل‌هاي گوناگون- مثلا به صورت غيرعلني و چراغ خاموش- بخواهند به اين عمل دست بزنند. از اين رو، مقاومت در برابر آن‌ها مستلزم امنيت بيشتر دريايي و نظارت قوي و بي نقص است. 

سازمان محيط زيست تماشاچي نباشد
بر اساس قانون محيط زيست،  صید با ادوات مخرب ممنوع است و صید ترال هم یکی از روش‌هایی است که هم به گونه و هم به زیستگاه آسیب جدي وارد مي‌كند و سازمان محيط زيست بارها با صيد ترال مخالفت كرده است. با وجود مخالفت سازمان محيط زيست، بارها صيد ترال اتفاق افتاد و خسارات زيادي به درياهاي ما وارد شد. امروز، با توجه به دستور رييس جمهور، سازمان محيط زيست نبايد فقط توصيه‌كند و سپس كناري نشسته و تماشاچي شود؛ بلكه بايد مطالبه گر جدي باشد و در صورت تحقق هر مقدار صيد ترال، به نمايندگي از مردم ايران، اعلام جرم كند. بايد همه راه‌هاي احتمالي صيد ترال را ببندد. اگر لازم است با دستگاه‌هاي امنيتي و قضايي هم‌پيمان شود تا ازمحيط زيست دريايي به معناي واقعي كلمه محافظت كند. 

نيروهاي دريايي ايران مسئوليت دارند
نيروي دريايي ارتش و سپاه كه هر دو  مقتدر و با افتخارند و از تجهيزات لازم براي رصد دريا برخوردارند، بايد با نگاه مسئولانه‌اي به اين موضوع بپردازند و كمك كنند تا مانع صيد ترال شوند. اين يك وظيفه ملي است و در جهت امنيت دريايي ايرانيان است. دستگاه‌هاي ذيربط بتوانند با نيروي دريايي تفاهمنامه و قرارداد امضا كند مبني بر رصد و ممانعت از صيد ترال. اين گونه كه باشد، رانتي ها جرات نخواهند كرد كه از نفوذ استفاده كرده و بخواهند در خفا به محيط زيست دريايي ما هجوم آورند. 

شيلات خود را توجيه نكند
فشار رانتي ها از جهات مختلف است. توجيه مساله يكي از راه‌هاي رانتي‌هاست. براي مثال، بيان مي كنند كه در منطقه خاصي اين كار انجام مي شود كه آسيب به محيط زيست وارد نكند. يا مي گويند ميزان صيد را به فلان مقدار محدود كرده اند و اين اسيب زا نيست. يا مي گويند در فصل خاصي از سال منع ندارد و... به هر حال همه اين‌ها ترفند ها و دروغ ها هستند كه مي خواهند اصل ترال را به منطقه بازگردانند. كمترين منفذ براي آن‌ها كافي است كه هر چه بخواهند انجام دهند. 
رييس سازمان شيلات بايد مانع هر گونه توجيه و تبصره و تفسير قانون شود. قانون اكنون مشخص است: صيد ترال ممنوع. يعني صيد ترال به هر شكل و به هر بهانه و در هر زمان و مكان ممنوع است و نبايد اجازه بدهد كسي تفسير ديگري و بهانه ديگري بياورد. صيد ترال، براي رانتي‌ها و ترالي‌ها سودآور است و براي مابقي ملت ايران زيان مطلق است. لطفا مواظب باشيد!