یک کارشناس دریایی به بهانه هفتم آذرماه به «اقتصاد سرآمد» نوشت:

آغــازی بر اقتدار دریایی

گروه دانش دریا - رضا زیرک  - هفتم آذرماه هر سال به پاس دلاورمردی های کارکنان دریاپیشه نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سالروز عملیات غرورآفرین مروارید به نام نیروی دریایی در تقویم دل های مردم این سرزمین ثبت گردیده است. به همین مناسبت مطلبی به کوشش کارشناس دریایی رضا زیرک تهیه گردیده تا بخشی از زحمات کارکنان خدوم این ارگان نظامی به زیور طبع آراسته گردد. 
 رضا زیرک، کارشناس دریایی کشورمان در نوشتاری به روزنامه دریایی اقتصادسرآمد نوشت: در بخش اول آوردیم که «دريا براي يك كشور، يك فرصت بزرگ براي پيشرفت و حفظ منافع ملي است و فوايد دريا براي يك كشور و يك ملت، فوايد راهبردي است». اين اشارات، فرازهایی از سخنان مقام معظم رهبري دریکی از سفرهای ایشان  به منطقه‌یکم دریایی (بندرعباس) است که حكايت از اهميت ویژه ظرفيت راهبردی دريا به‌ويژه در آب‌های آزاد و تأثیر آن در پیشرفت، توسعه و البته توان دفاعي كشور دارد. 
در ادامه به بخش پایانی نوشتار می پردازیم:
در سال‌های پایانی حکومت پهلوی، ایران قرارداد خرید چهار ناوشکن مدرن پیشرفته کلاس 
AllenM.Samner را با ایالات‌متحده امضاء نمود که در ایران بانام کلاس کورش ( کورش، داریوش، انوشیروان، نادر) شناخته می‌شد این ناوها به معنای واقعی قدرتمند بودند و دارای سیستم موشکی پیشرفته SM-2 Standard موشک‌های سطح به سطح هارپون سامانه‌های راداری سو نار EMC (جنگ الکترونیک قدرتمند) اژدرهای زیرسطحی و در کنار آن آشیانه و پد بالگرد بودند و توان اقیانوس‌پیمایی در آن وجود داشت و ازنظر تناژ از آرتمیز سنگین‌تر بودند (همکلاس ناو وینسنس که هواپیمای ایرباس ایران را بر فراز خلیج همیشه فارس هدف قرارداد) و برای یگان بالگردی آن نیز SikorskySH-2 سفارش داده شد.
به دلیل عدم وجود یگان زیرسطحی چهار زیردریایی کلاس کوسه که در حقیقت زیردریایی‌های
دست‌دوم آمریکا در جنگ دوم جهانی بودن و با بروز رسانی‌های مناسب سفارش داده شدند
همچنین ایران خواستار خرید تعدادی ناو محافظ دیگر ناوچه موشک‌انداز و اژدرافکن 
و چهارده هاورکرافت دیگر شد که قرارداد آن به همراه تعداد زیادی موشک ضد هوایی 
استاندارد، ضد کشتی هارپون، سی کیلیر و اژدر بسته شد.
در کنار این موارد ایران هواپیمای P-3 اوریون را جهت انجام گشت دریایی و عملیات زیرسطحی
خریداری کرد و پروژه نصب موشک هارپون برای نخستین بار در جهان بر روی آن انجام شد
که بعدها نیمه‌کاره رها شد. 
آنچه به‌طور بسیار مختصر اشاره شد صرفاً به‌منظور آشنایی با ناوشکن‌هایی است که زمانی با حرکت در آب‌های خلیج همیشه فارس و دریای عمان ابهت خویش را به چشم کشورهای منطقه می‌کشیدند. هنوز افسران زیادی در نیروی دریایی کشورمان هستند که هرچند گاه یک‌بار خاطرات شیرین خدمت در این شناورهای باشکوه را باز گوئی می‌نمایند. و امروز روزی است که ناوشکن‌های سنگین موشک‌انداز و بالگردبر میراث ببر و پلنگ و آرتمیز ساخت کشورمان سینه امواج را در اقیانوس‌های هند و اطلس و آرام می شکافند و پرچم پرافتخار کشورمان را به اهتزاز درمی آورند.

سازمان‌دهی نیروی دریایی پیش از انقلاب 
سازمان‌دهی نیروی دریایی ایران بر اساس ساختار کشورهای غربی و  بالأخص امریکا طرح‌ریزی گردیده بود با این تفاوت که در سازمان‌دهی بومی‌شده ضمن حفظ تمام نمای چارچوب‌های غربی ساختار تحقیق و پژوهش به‌کلی حذف و به‌منظور سلطه تمام‌عیار بر توان دفاعی کشور سازمان‌دهی مستشاران نظامی با دریافت حقوق‌های بسیار گزاف و به عنوان متخصصین فنی انجام‌شده بود. خط‌مشی رژیم سابق در سطح نیروهای مسلح وقت به‌گونه‌ای بود که نیازمندی‌های تشکیلاتی در رده‌های مختلف آموزشی، پشتیبانی و عملیاتی عمدتاً تحت نظر مستشاران صورت گرفته و جهت تأمین نیازهای عملیاتی نیز صرفاً به‌صورت خریدهای عمده تجهیزات و تأمین قطعات و خدمات پس از فروش از طریق کارخانجات و کشورهایی صورت می‌گرفت که مستشاران نظامی تعیین می‌کردند و طبیعتاً با توجه به فقدان دانش فنی موردنیاز از قبیل کاربری، تعمیر و نگهداری و... وابستگی به بیگانگان امری اجتناب‌ناپذیر بود. با توجه به وجود این‌گونه برنامه‌ریزی و وابستگی، جهت اجرای مأموریت مصرحه توسط جوانان ایرانی هیچ‌گونه سازمان‌دهی و تشکیلاتی که موجب پویایی و بالندگی در سطح نیروهای مسلح گردد وجود نداشت. از سوی دیگر با القاء فرهنگ ناتوانی فنی و عقب‌ماندگی کشورهای جهان سوم در جهت تأمین امنیت داخلی و حراست از مرزهای هوایی، آبی و خاکی به‌نوعی حضور خود را در جهت تأمین منافع دوئل تحت سلطه قانونی جلوه می‌دادند و بدون حضور آنان اجازه کاربری هیچ‌گونه  وسیله نظامی وجود نداشت. 

ظهور انقلاب اسلامی ایران 
با ظهور انقلاب اسلامی ایران و به دنبال فرمایشات رهبر کبیر انقلاب اسلامی و پیوستن کارکنان غیور ارتش و بالأخص دریادلان نیروی دریایی به سیل مردم انقلابی حفاظت از توان و تجهیزات نظامی در راستای حراست از مرزهای آبی کشور کماکان ادامه پیدا کرد و از حضور مستشاران و کلیه کارکنان خارجی جلوگیری به عمل آمد و برای اولین بار حفظ و نگهداری و راهبری تجهیزات نظامی در حوزه دریایی به دست جوانان و کارکنان غیور نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سپرده شد. با خروج مستشاران در مقاطع اولیه خلأ سازمانی به صورتی محسوس برجسته و خودنمایی می‌کرد.

خیال باطل دشمنان 
دشمنان جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه کشور امریکا و حامیان غربی آن با این تصور که جوانان ایرانی پس از اخراج مستشاران نظامی‌توان نگهداری و راهبری تجهیزات نظامی را نداشته و در کوتاه زمانی خلع سلاح خواهند شد اقدام به تحریک همسایگان ایران بخصوص کشور عراق نمودند و کمتر از دو سال پس از وقوع انقلاب اسلامی جنگ آغاز شد. در روزهای اولیه تجاوز سراسری ارتش عراق، حماسه دفاع  و مقاومت تکاوران دریایی بر همه مردم به‌خصوص شهروندان خرمشهری که قبل از تهاجم دشمن و در طول حماسه 34 روزه دفاع از این شهر شاهد فعالیت و ایثارگری و جان‌فشانی این واحد بوده‌اند آشکار و روشن است. هر مرحله، هر نخل، هر کوچه و هر خانه خرمشهر گواهی می‌دهد که تکاوران و کلاه سبزان نیروی دریایی چگونه ایثار و فداکاری کردند. تک‌ها، تاخت ها، کمین‌ها، عملیات ضربتی و جنگ خانه به خانه موجب 34 روز مقاومت گردید که چون به‌صورت تیمی و جنگ‌وگریز انجام گردیده است کمتر یادی از آن ها به عمل می‌آید. آن ها منطقه را به‌خوبی می‌شناختند و قبل از هجوم عراق نیز گزارش‌هایی مبنی بر تدارک دشمن برای حمله گسترده را به مقامات ذی‌ربط اعلام نمودند اما نظر به شرایط کشور در اوایل انقلاب توجه چندانی به این‌گونه گزارش‌ها نشد وگرنه نتیجه به گونه دیگری رقم می‌خورد. 
عراق با نیروهای آماده و تا دندان ‌مسلح خود و پشتیبانی کشورهای منطقه و فرا منطقه قصد داشت سه‌روزه خرمشهر را تصرف نموده و خود را برای عملیات بعدی به ساحل کارون برساند زیرا تصور می‌کرد که شرایط ارتش ایران با توجه به وقوع انقلاب به‌گونه‌ای است که توانایی کوچک‌ترین مقاومتی را ندارد. اما خبر از غیرت تعصب و ایمان مردم این کشور بزرگ نداشت که حتی با دست‌خالی هم از وجب‌به‌وجب خاک خود دفاع می‌کنند.
 از مرز شلمچه تا کارون هر وجب از خاک خرمشهر با خون شهیدی مزین گردیده است. استعداد نیروهای مدافع خرمشهر شامل تکاوران دریایی و نیروهای مردمی در مقابل لشکرها و تیپ‌های مکانیزه دشمن قابل قیاس نبود، اما با توجه به مهارت‌های حرفه‌ای تکاوران دریایی و آموزشی که به نیروهای مردمی داده بودند انگیزه بالای دفاع از مرزوبوم میهن و خانه و کاشانه و اهالی منطقه و اجرای عملیات ضربتی در محورهای نفوذی متجاوزین، تلفات و خسارات سنگینی به دشمن وارد شد که همین مسئله باعث کاهش سرعت نیروهای مهاجم گردید و فرصت را برای رسیدن سایر نیروها مهیا کرد. 
هفتم آذر سال 1359 سرآغاز عملیات برومند پیروزی نیروهای دریایی بود که در آن روز خاطره‌انگیز، واحدهای شناور نیروی دریایی با اجرای عملیاتی متهورانه، ضمن انهدام اسکله‌های نفتی البکر و الامیه چندین فروند ناو جنگی و هواپیمای دشمن را به قعر دریا فرستادند. 
در این عملیات پیروزمند که با همکاری تیزپروازان نیروی هوایی صورت گرفت، ضربات سنگینی بر پیکره نیروی هوایی و دریایی عراق وارد شد به‌طوری‌که هیچ‌گاه نتوانست از اثرات این شکست رها شود. در آن زمان امام راحل (ره) درباره رزم سلحشوران جان‌برکف نیروی دریایی در هفتم آذر چنین فرمودند: (... رویارویی نیروی دریایی ارتش با دشمن و آن‌همه افتخارات رزم، شهادت، شهامت و شهادت نشانه‌ای از اقتدار و اعتبار این نیروی بزرگ و سرافراز است ...) 
عملیات موفق و پیروز (مروارید) در هفتم آذر سال 1359 چنان ضربات مهلکی بر پیکره نیروی دریایی دشمن وارد کرد که امید فتح جبهه دریا در مغز صدام و سردمداران بعثی را به خاک سیاه تبدیل کرد. 
روند حماسه و پیروزی که با اجرای عملیات مروارید آغازشده بود، در طول هشت سال مبارزه بی‌امان با دشمنان ادامه داشت که از آن جمله می‌توان به حماسه‌آفرینی کارکنان ناوشکن‌های سهند و سبلان و ناوچه جوشن در مصاف با ناوهای آمریکایی اشاره کرد. این مهم باعث شد که نام نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بعنوان تنها نیرویی که به‌طور مستقیم با آمریکا درگیر شد در تاریخ دفاع مقدس ثبت شود.
در این عملیات جمعاً 12 ناوچه و 2 جنگنده عراقی نابود شد و شیرازه‌ی نیروی دریایی عراق به‌کلی از هم پاشید و تنها ناوچه پیکان به فرماندهی ناخدا سوم محمد همتی با تمام رشادتی که از خود نشان داد و تعداد زیادی از ناوچه‌ها را هدف قرارداد هدف موشک قرار گرفت و غرق شد و حماسه‌ای بزرگ آفرید.
جنگ با عراق در اینجا برای نیروی دریایی تمام شد، اما دشمنی قوی‌تر پا به میدان گذاشت ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا در سال‌های آخر جنگ و بخصوص در ماجرای جزیره‌ی مجنون که آمریکایی‌ها باعث آزادی آن و شهادت شمار زیادی از رزمندگان ما شدند باب جدیدی از ستیز حق برابر باطل را نمایان ساخت.
سرفصل فعالیت های انجام شده نیروی دریایی در طی جنگ تحمیلی
 -شرکت در دفاع از شهر بی دفاع خرمشهر با گردان تکاوران در مقابل سه لشکر عراقی. 
 -شرکت در دفاع از حصر آبادان و پشتیبانی لجستیکی و رساندن نیرو و تجهیزات به وسیلة هوادریا و هواناوها به مدت 100 روز
-شرکت در شکستن حصر آبادان با تکاوران 
 -شکستن محاصره دریایی اعمال شده توسط دشمن در شمال خلیج فارس شامل بنادر آبادان، خرمشهر، امام خمینی ( ره )، ماهشهر و بوشهر در عملیات مروارید در 7 آذر 1359 و تعداد متنابهی از یگان-های شناور پیشرفته موشکی دشمن و عقب نشسینی نیروی دریایی دشمن به بنادر خود و بمباران سکوهای البکر و العمیه عراق توسط توپخانه های کالیبر بزرگ ناوشکن های سنگین در جهت  قطع خطوط انتقال نفت عراق از خلیج فارس 
 -دفاع از جزیرة آبادان 
 -پشتیبانی عملیاتی زمینی نظیر بدر و خیبر و والفجر 8 با تکاوران و هوادریا و هواناوها
-اسکورت کاروان ها به بندر امام، خارک و بوشهرکه نتایج آن درخشان می باشد و ضایعات در مقابل حجم فعالیت انجام شده ناچیز است. 
 -پدافند از بنادر بوشهر و بندرعباس 
 -پدافند دائمی از جزیرة خارک، سایر جزایر و سکوهای نفتی در مقابل تهدیدات دشمن
-حفظ خطوط مواصلاتی خودی با اجرای گشت های دریایی
 -اجرای قانون CONTRABAND و توقیف کشتی های حامل کالا به مقصد عراق که در کل جمعاً 8714 فروند کشتی شناسایی و 76 فروند بازرسی و 25 فروند توقیف گردیده اند. 
 -یدک و نجات کشتی های آسیب دیده و خلبانان 
 -بستن کلیة بنادر تجاری و صادرات نفت دشمن 
 -قطع مراصلات دریایی خور عبدالله 
 -انجام مأموریت هدایت ناوگان تجارتی (کاروان های تجاری)
 -مراقبت و گشت زنی مستمر و تجزیه و تحلیل عملکرد ناوگان خارجی در خلیج فارس
 - ایجاد ایستگاه های رادار، ایستگاه های پدافندی، ایستگاه های پست شنود عملیاتی، با توجه به شرایط منطقه (نقاط مورد نظر)
- انهدام مجدد تجهیزات اطلاعاتی پدافندی سکوی العمیه در 20 / 4 / 1365 توسط توپخانه های کالیبر بزرگ ناوشکن های سنگین ویگان های تکاوران دریایی
 - کمک در تامین پدافند هوایی مناطق حیاتی
 - پشتیبانی لجستیکی جزایر از هر نظر 
 - مین گذاری خور عبدالله و مین روبی غیر کلاسیک خور موسی 
 - پدافند از فلات و جلوگیری از سوء استفادة کشورهای دیگر در حفر چاه و یا استفاده از منابع خودی
 - آموزش های قایقرانی و غواصی و تخصص های دریایی به پرسنل بسیج سایر سازمان ها 
 - کمک و نجات تعداد زیادی کشتی آسیب دیده و محمولة آن ها 
 -عملیات غواصی در ساختن پل های ثابت و شناور در مناطق رزمی جهت عبور از رودخانه 
- بطور کلی در مدت 8 سال دفاع مقدس علاوه بر اجرای مأموریت-هایی که ذکر شد، 65 بار یگان های شناور با یگان های دریایی و هوایی دشمن درگیری مستقیم داشته اند، که طی عملیات مختلف، موفق به پیروزی های درخشان شدند.
  آغــازی  بر اقتدار دریایی
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه