تلاقي نمايشگاه صنایع دریایی با ساحل، كشتي و خلیج فارس
​​​​​​​گروه صنایع دریایی - ایرج گلشنی - به قاموس ماركتينك كه نگاه كنيم، متوجه مي‌شويم كه نمايشگاه يك بخش مهم از هشت گانه آن است و شركت‌هاي موفق و پيشرو و شركت‌هايي كه به فكر توسعه سريع خود هستند به آن توجه ويژه مي‌كنند. در مقابل برخي شركت‌ها كه به نقطه افول رسيده‌اند، توجهي به آن نشان نمي‌دهند كه برخي دلايل آن را در اين نوشتار اشاره مي‌كنيم.
اما از آن جا كه نمايشگاه جلوه عيني و بصري يك توانمندي است، شركت‌هايي كه در طول سال به رشد مناسب رسيده و دستاوردهاي قابل قبولي داشته اند، بسيار تمايل دارند و مشتاق‌اند كه توانمندي خود را در معرض نمايش بگذارند- در مقابل شركت‌هايي كه دستاوردي نداشته‌اند و تمايلي ندارند كسي ياد آن ها بيفتد و انگشت روي نقطه ضعف آن‌ها بگذارد- از اين رو، نمايشگاه را بر اساس قواعد ماركتينگ بايد جاي شركت هاي موفق يا شركت‌هاي مشتاق به موفقيت دانست كه مايلند ديده شوند. 

نمايشگاه بين‌المللي
در ميان نمايشگاه‌ها، نمايشگاه‌هاي بين‌المللي از اهميت بسيار بيشتري برخوردار هستند؛ زيرا نمايشگاه هاي داخلي در حالي برگزار مي شوند كه مشتري‌ كه اغلب تجار كوچك و بزرگ داخلي هستند، از كم و كيف شركت ها اطلاعات لازم را دارند و در صورت نياز مي توانند در طول سال، با هماهنگي با بخش فروش شركت‌ها، از داشته‌هاي آن‌ها بازديد و احيانا خريد كنند و در اين قاعده، نيازي به نمايشگاه داخلي نيست و بازرگان خبره منتظر نمايشگاه براي بازديد از توان يك شركت ندارد.
اما اين مساله مهم است كه بازرگان خارجي- كه سود بسيار بيشتري به همراه دارد- چنين فرصتي ندارد و نمي تواند به راحتي به منابع داخلي يك شركت در يك كشور دست يابد؛ از اين رو، چشم به نمايشگاه‌هاي بين المللي دارد تا با حضور در آن با صرف زمان و هزينه بسيار كمتر، از مجموع توان‌هاي شركت‌ها با خبر شده و احيانا عقد قرارداد كند. از اين رو، نمايشگاه بين‌المللي به دليل جذابيت براي مشتري خارجي، حائز اهميت است. به همين دليل است كه شركت هاي موفق، مشتاق هستند كه در يك نمايشگاه بين‌آلمللي ديده شوند و در مقابل شركت‌هاي فرسوده كه مي‌دانند خيري از مشتري خارجي و ارز تجار براي‌شان نيست، پا پس مي‌كشند و در كنج عزلت خود در مي‌مانند.

نمايشگاه بين‌المللي بوشهر
نمايشگاه بين المللي بوشهر كه در شرف اجراست، يك مزيت بسيار بزرگ دارد و آن اين است كه در مكان مناسب اجرا شده است. مكان مناسب براي يك نمايشگاه دريايي، عمق شهر تهران و انبوه ترافيك و دوده نيست؛ بلكه درست همان‌جايي است كه كشتي و دريا وجود دارد. يعني بندر. يعني جايي مانند بندر بوشهر. هويت دريايي براي نمايشگاه دريايي معنا دار است و مشتري خارجي اين را خوب درك مي‌كند. 
علاوه بر كاهش زمان و هزينه و فرار از فشار ترافيك و آلودگي تهران، چشم‌انداز دريايي براي يك نمايشگاه دريايي در جايي مانند بوشهر، هويت مستقيم به فروشنده و مشتري مي‌دهد تا ارتباط معناداري با هم برقرار كنند. برگزاري نمايشگاه در ساير استان‌ها- مانند تهران- هر چند ممكن است مزيت نسبي خود را داشته باشد، اما به احساس لطيف دريا و كشتي و تاجران دريايي نمي‌رسد. اين است كه به نظر مي‌رسد نمايشگاه بين‌المللي صنايع دريايي بوشهر، يك سر و گردن از ديگر نمايشگاه‌هاي مشابه بالاتر است و برگزاري آن معناي روشن و درك مستقيم دارد كه در نهايت منجر به نتايج دل‌خواه براي حاضران در نمايشگاه از شركت‌ها تا مشتريان دارد. 
جامانده‌هاي فرسوده
گفتيم كه برخي شركت‌ها از شركت در نمايشگاه‌ها پا پس مي كشند. اغلب اين شركت‌ها دو وجه معين دارند. اغلب دولتي هستند و به دنبال تجارت آزاد و مشتري‌هاي خاص نمي‌گردند. مشتري‌ اين شركت‌ها تعريف شده و اغلب دولتي است كه سهم آن شركت‌ها را يدك مي‌كشد. بازار اين شركت‌ها محدود و معين است و تلاش براي بازاريابي براي‌شان معنا ندارد. بازار تنگ و معين و مشخص و مشتري هاي انگشت‌شمار و علامت زده شده. با اين وصف، چنين شركت‌هايي نياز به حضور در نمايشگاه و رويارويي با مشتري ندارند كه اساسا از بيخ و بن، داراي مشتري در شعاع بازار آزاد نيستند كه بخواهند جلوه گري كنند.
ديگر اين كه اين شركت ها معمولا هشت‌شان گرو نه‌شان است. دخل و خرج‌شان با هم جور نيست و پولي براي سرمايه‌گذاري روي نمايشگاه‌ها ندارند. كمبود بودجه كه قاعده بودجه‌هاي دولتي است، مهم‌ترين دليل براي اين گونه شركت ها ست كه در نمايش‌هاي تجاري بزرگ حضور پيدا نكنند.
دليل ديگر، انگيزه مديران اين شركت هاست. وقتي با يك شركت خصوصي روبرو مي‌شويد، عطش مديران براي كسب سهم بيشتر از بازار را به خوبي ملاحظه مي‌كنيد. اين مديران به راستي قانون بازاريابي را درك كرده و مي‌دانند كه بازاريابي «يك جنگ» است و مايلند كه در اين جنگ، همواره حاضر باشند، مبارزه كنند و برنده باشند.
اما شركت‌هاي ديگري كه از مديران حقوق بگير ثابت استفاده مي‌كنند، اين شور و اشتياق را در مديران خود نمي‌پرورانند. در جلسه اي كه براي شركت در يك نمايشگاه مي‌گيرند، مي پرسند: اگر شركت كنيم حق ماموريت و اضافه كار به ما مي‌دهند؟ و اگر جواب منفي باشد، ديگر با كدام انگيزه براي حضور در نمايش‌هاي تجاري سر و دست بشكنند؟ واقعيت اين است. بخشي كه حقوق ثابت دارد، چه كار كند و چه نكند، همان است. اما در بخش خصوصي، همه بايد تلاش كنند كه بيشتر كسب كنند و سهم بيشتري هم داشته باشند. 
نكته ديگر در زنده بودن يك شركت و نوآوري‌ها و دستاوردهاي آن است. شركتي كه به چرخه باطل افتاده و يك سري فعاليت‌هاي تكراري را با آدم هاي تكراري به سرانجام مي رساند، نوآوري ندارد. دستاورد جديد ندارد. چيزي براي ارائه ندارد؛ بنابراين، دليلي هم براي حضور در هيچ نمايشگاهي ندارد. بهتر است چراغ خاموش حركت كند و آسته بيا و آسته برو!

آينده نمايشگاه بوشهر
نمايشگاه بوشهر، در حقيقت جوركش نمايشگاه برگزار نشده امسال صنايع دريايي كشور است. دارد جبران مافات مي‌كند. جاي خالي ديگران را پر كرده است. از اين منظر، نقطه مثبت بزرگي است كه در ماه‌هاي پاياني 402 اجرا شده است. 
اما هويت جغرافيايي بوشهر به عنوان يك بندر مهم، مي‌تواند نقطه اميد بزرگي براي نمايشگاه‌هاي دريايي كشور باشد. با كسب تجربه از اين نمايشگاه و برگزاري قوي‌تر نمايشگاه‌هاي اينده، بايد به بوشهر به عنوان قطب نمايشگاهي صنايع دريايي ايران نگريست و روي آن حساب باز كرد. 
همان‌گونه كه گفته شد، تلاقي نمايشگاه دريايي با ساحل و كشتي و دريا، معناي قوي به اين نمايشگاه مي دهد. اگر اطلاع رساني قابل قبولي رخ دهد، مي‌توان حضور مردمي – به خصوص گردشگران را- جلب كرد. در اين صورت، علاوه بر تجار و مباحث اقتصادي، مي‌توان به مباحث فرهنگي و فرهنگ سازي هم چشم اميد داشت. ما نمي‌دانيم كه اولين نمايشگاه بوشهر با چه كم و كيفي برگزار خواهد شد و چه برنامه‌هاي جنبي آن را پشتيباني مي‌كند، اما مي‌دانيم كه كار درست در نقطه درست صورت گرفته است و به وضوح مشخص است كه تقويت نمايشگاه بوشهر مي‌تواند نقطه اميد توسعه دريايي كشور در بخش نمايشگاهي باشد. نزديكي به دريا و بندر و دسترسي آسان براي ديگر كشورها و وجود دريا براي حضور انواع شناورها مزيتي است كه در جايي مانند تهران نيست. از اين رو، در يك نگاه راهبردي، آينده نمايشگاه بوشهر را بايد بسيار با شكوه و موثر ديد.