گروه فراساحل - سیدعمران طباطبایی -  سطح جهانی دریاها به دلیل حجم آب ذوب شده از یخچال‌ های طبیعی، یخ های قطبی و صفحات یخی و انبساط حرارتی آب ‌های اقیانوس ‌ها در حال افزایش است. سطح دریا نیز در برخی نقاط به دلیل حرکت عمودی زمین به دنبال آخرین عصر یخبندان در حال تغییر است. افزایش سطح دریا، خطرات ساحلی مانند موج طوفان را تشدید و وقوع و شدت سیل و فرسایش ساحلی را افزایش می دهد. افزایش سطح دریا همچنین باعث تجاوز تدریجی طولانی مدت دریا به زمین های کم ارتفاع می شود متاسفانه امروزه ارتباط خاصی بین افزایش سطح دریا و سلامت انسان، چه در آثار ملی و چه در بین الملل به طور گسترده مورد بحث جدی قرار نگرفته است.  در مورد تأثیرات ناشی از افزایش سطح دریا که بر سلامت و رفاه انسان دارد باید کشورها ملاحظات بهداشتی را در برنامه ‌ریزی سازگاری برای جوامع ساحلی تحت تأثیر قرار دهند.
جوامع ساحلی در معرض طیف وسیعی از اثرات بالقوه سلامت ناشی از اثرات مستقیم و غیرمستقیم افزایش سطح دریا بر محیط طبیعی و ساخته شده خواهند بود. افزایش سطح دریا می تواند اثرات سیل یا طوفان ساحلی را تشدید کند و احتمال مرگ و میر ناشی از غرق شدن و سایر صدمات فیزیکی در نزدیکی دریا را افزایش دهد یا ممکن است منجر به آلودگی آب و زمین از فاضلاب تصفیه نشده یا سایر سموم میراثی در مناطق ساحلی غرق شده شود، که قرار گرفتن در معرض آلاینده ها یا پاتوژن‌های منتقله از آب را افزایش می دهد و باعث بیماری می‌شود.
در موقعی هم ممکن است جوامع ساحلی که به آب های زیر زمینی وابسته هستند ممکن است با کاهش کیفیت آب و امنیت آب با افزایش شور شدن منابع آب آشامیدنی مواجه شوند. افزایش سطح آب دریا سیلاب های ساحلی را تشدید می کند و به گسترش زیستگاه پشه ها کمک می کند و احتمال قرار گرفتن در معرض بیماری های ناقل و ویروس ها را افزایش می دهد که باید توسط دولت ها تحت نظارت قرار گیرد  بازیابی پس از سیل را مختل می کند، که می تواند باعث افزایش کپک در خانه ها و ساختمان های عمومی شود و کیفیت هوای داخل خانه را به خطر بیندازد.
افزایش سطح آب دریا می تواند باعث از دست دادن زمینه های فرهنگی، از دست دادن معیشت، مشکلات اقتصادی، کاهش امنیت غذایی و آب و آواره شدن افراد یا کل جوامع شود، که منجر به اثرات سلامت روان، اضطراب محیطی، افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه گردد.
تأثیرات بر عوامل اجتماعی تعیین ‌کننده سلامت مانند درآمد مطمئن، محیط‌ های فیزیکی ایمن، و دسترسی به مراقبت ‌های بهداشتی و خدمات عمومی تحت تأثیر افزایش سطح دریا به دلیل آسیب ‌دیدگی زیر ساخت ‌ها و مسیرهای حمل‌ و نقل، و به خطر افتادن صنایع کلیدی مانند گردشگری و کشاورزی است. همچنین به دلیل از دست دادن زمین یا آلودگی منابع، زندگی سخت یا سخت تر خواهد شد. سلامت جوامع بومی ساحلی به دلیل قرار گرفتن در معرض جغرافیایی در معرض تأثیرات ساحلی و حساسیت به خطرات مبتنی بر نابرابری های فرهنگی، تاریخی و سیستمی که بر امنیت غذا و آب، سلامت روان و پیوند فرهنگی تأثیر می گذارد، در معرض خطر بیشتری قرار دارد.
همه جوامع ساحلی به یک شکل تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت و عوامل محلی ممکن است احتمال و شدت برخی از تأثیرات بر سلامت را تعیین کنند.
به طور خاص افزایش سطح دریا با پیامدهای بهداشتی مرتبط است. چندین خطر مستقیم برای سلامت انسان، ناشی از رویدادهای تشدید شده توسط افزایش سطح دریا مانند سیل و فرسایش ساحلی ایجاد شده که به عنوان خطرات آهسته و غیر مستقیم، ممکن است به اثرات بهداشتی قابل توجهی برای جمعیت های ساحلی در سراسر جهان منجر شود.
توافق کلی وجود دارد که افزایش سطح دریا در ترکیب با حوادث آب و هوایی شدید، بیماری ‌های عفونی به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری ‌زای منتقله از آب یا ناقلین، اثرات بهداشتی ناشی از افزایش قرار گرفتن در معرض آلاینده ‌ها، خطراتی را برای سلامت انسان از طریق جراحات یا غرق شدگی ایجاد می ‌کند. آلاینده های موجود در هوا و اثرات متعدد بر سلامت روان و عوامل اجتماعی نقشی تعیین کننده بر سلامتی بشر دارد. 
علاوه بر این، افزایش سطح دریا به ویژه به عنوان یک تقویت کننده خطر برای اثرات سلامتی با تشدید نابرابری های زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی عمل می کند. 
برای جوامع ساحلی در معرض خطر بیشتر، آنهایی که تجربه بهداشت و نابرابری های اجتماعی و تاریخی دارند، اثرات بهداشتی را ترغیب می کنند. 
نتیجه گیری شامل چهار بخش زیر است:
آسیب جسمی یا مرگ و میر:
افزایش سطح دریا یک فرآیند تدریجی است و به همین دلیل، تأثیر آن بر خطر آسیب جسمی یا مرگ و میر ناشی از افزایش سطح دریا به تنهایی، به دلیل این سرعت آهسته تغییر، به خوبی درک نشده است. با این حال، پیش‌ بینی می ‌شود که افزایش سطح دریا، اثرات ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی را که بر مناطق ساحلی تأثیر می ‌گذارد تشدید می کند. با افزایش فراوانی و شدت وقوع رویدادهای جوی مانند بارش ‌های شدید، بادها و طوفان ‌ها، افزایش وقوع طوفان ‌های شدید، سیل‌ های ساحلی و فرسایش ساحلی وجود خواهد داشت که می ‌تواند منجر به افزایش خطر آسیب فیزیکی یا مرگ ناشی از زیرساخت ‌ها، ساختمان ‌ها یا جاده ‌های آسیب‌ دیده گردد.
مطالعات مدل ‌سازی و شبیه ‌سازی دانشمندان نشان داده که افزایش سطح دریا می ‌تواند جراحت و مرگ و میر مانند غرق شدن با سیل ‌های ساحلی را افزایش دهد. این رویدادها به عنوان مثال عمق و سرعت آب یا شکست در حفاظ هایی مانند دایک ها، دیواره های دریایی یا سایر موانع با افزایش سطح دریا مرتبط هستند.
قرار گرفتن در معرض بیماری های عفونی:
پاتوژن های موجود در آب می توانند بر روی آب مورد استفاده برای نوشیدن، حمام کردن، تفریح یا برداشت غذا تأثیر گذارده و منجر به بیماری در انسان ها شوند. افزایش سطح دریا ممکن است با افزایش سطح آب یا آسیب رساندن به زیرساخت‌ های آب و فاضلاب، کمک به آلودگی منابع آب آشامیدنی و تسهیل انتقال آلاینده ‌های میکروبی به محیط‌ های دریایی که برای تفریح یا برداشت مواد غذایی استفاده می ‌شوند، بر قرار گرفتن در معرض پاتوژن‌ های موجود در آب تأثیر بگذارد.
قرار گرفتن در معرض پاتوژن های موجود در آب به دلیل اختلال در زیرساخت ها:
افزایش سطح دریا و نفوذ آب شور می تواند سیستم های فاضلاب را مختل کند و منجر به شرایطی شود که باعث افزایش قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری زا در محیط های شهری و محیط های دریایی و دهانه رودها شود و اشباع خاک را افزایش ‌دهد. این امر می ‌تواند باعث غرق شدن سیستم‌ های فاضلاب ترکیبی به عنوان مثال، سیستم‌ هایی که روان ‌آب باران و فاضلاب را در همان لوله‌ ها جمع ‌آوری می ‌کنند شود، رواناب سطحی به طور طبیعی تخلیه نشده و می‌ تواند فاضلاب تصفیه نشده را به خانه ‌ها بازگردانده و در خیابان ها، برخی از جوامع را در معرض آلودگی فاضلاب قرار دهد. اشباع بیش از حد، همچنین می تواند باعث جابجایی، خوردگی و ترک خوردن لوله های زیر زمینی شود و عملکرد و ظرفیت زیرساخت های فاضلاب را مختل کند. انتشار ناخواسته فاضلاب تصفیه نشده می تواند چاه های آب زیر زمینی مجاور، منابع آب سطحی یا آب های تفریحی ساحلی و مکان های برداشت صدف را آلوده کند. مهمتر از همه، اختلال در این خدمات فاضلاب، می تواند خدمات بهداشتی را برای جوامع ساحلی و داخلی که به این زیرساخت ها متکی هستند، تحت تاثیر قرار دهد.
این کار بیماری‌ های نگران ‌کننده ای را توسط پاتوژن ‌های موجود در آب ایجاد کرده که باعث ویروس‌ های روده می ‌شود.
سطح بالای سطح آب نیز با عملکرد سیستم ‌های سپتیک تداخل می‌ کند، که به جز تعداد کمی از مناطق شهری، خط ساحلی و جهان و بسیاری از جوامع روستایی و دور افتاده را فرا می ‌گیرد و مواد مغذی به عنوان مثال، نیتروژن و فسفر در آبهای مجاور، به طور بالقوه کیفیت آب محلی و ماهیگیری را کاهش می دهد یا به شکوفایی مضر جلبک ها کمک می کند.
در حالی که نمونه ‌های کمی در مورد افزایش بروز اثرات بهداشتی از زیرساخت‌ های آبی که مستقیماً تحت تأثیر افزایش سطح دریا قرار می ‌گیرند، وجود دارد، آشکار است که اطمینان از عملکرد صحیح زیرساخت‌ ها برای حفظ سلامت عمومی بشر ضروری است.
تهدیدات ایمنی مواد غذایی دریایی:
پاتوژن های دریایی مسئول تقریباً 250 میلیون مورد بیماری در سال هستند که عمدتاً به دلیل مصرف صدف های آلوده یا سایر غذاهای دریایی یا قرار گرفتن مستقیم در معرض آب دریا مثلاً آب های تفریحی آلوده به باکتری ها است.