گروه زیست دریایی - کیمیا عبدالله زاده - این روزها نوسانات تراز آب دریای خزر در صدر اخبار مرتبط با این پهنه آبی قرار دارد در حالی که چالش های دیگری هم برای بزرگترین دریاچه جهان وجود دارد که نه تنها اهمیت آن از نوسان تراز کمتر نیست که گاها بیشتر هم خواهد بود، یکی از مهمترین آن آلودگی سواحل دریای خزر است که از جانب کشورهای اطراف متوجه آن می شود. آلودگی دریای خزر چند سالی است که مطرح شده و بررسی‌ها نشان می‌دهد استان‌های مازندران و گیلان به ترتیب مقام اول و دوم را دارند، چون این استان‌ها بیشترین جمعیت و گردشگر را دارد و از طرف دیگر ورودی پساب‌های شهری، صنعتی و کشاورزی هم مزید بر علت است.
در فصول مختلف سال شاهد حضور حجم زیادی گردشگر در سواحل دریای خزر هستیم که این جمعیت در تابستان که گرما بیداد می کند بسیار چشمگیر می شود، در این گرما هر فردی دلش می خواهد تنی به آب بزند تا حرارت بدنش با خنکای آب خزر فروکش کند و ساعات خوشی برای خود و خانواده اش رقم بخورد اما غافل از اینکه لایه پنهانی از این خوشگذرانی در دل آبهای بزرگترین دریاچه جهان وجود دارد و آنهم وجود انواع آلودگی هاست که می تواند سلامتی فرد را به خطر بیندازد، می توانیم حتی یک گام هم فراتر برویم و بگوییم که بر روی سلامت آبزیان و زیستمندان آن هم تاثیرگذار خواهد بود و در دور بعدی باز هم متوجه سلامتی انسان خواهد شد چون آخرین زنجیره مصرف ما هستیم.
به اعتقاد کارشناسان، وقتی مواد مضر در زنجیره غذایی قرار می‌گیرد به ترتیب به تمام زیستمندان منتقل می شود به این صورت که ابتدا زئوپلانگتون ها از این مواد تغذیه می کنند بعد آنها توسط ماهیان کیلکا خورده می شوند، کیلکاها هم غذای ماهیان استروژن می شود، استروژن ها هم توسط انسان خورده می شود، با این حساب انسان در آخر این زنجیره غذایی قرار گرفته حالا اگر غلظت آلایندگی در پله جلبک ها عدد یک بود وقتی به انسان می رسد به ۱۰ می رسد یعنی ۱۰ برابر می شود و خطراتی که ایجاد می کند می تواند تا ۱۰ برابر موجب کاهش نرخ سلامتی شود.
همچنین می تواند برای گردشگران و شناگران مشکلات پوستی ایجاد کند، به اعتقاد کارشناسان این آلودگی ها ظرفیت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دریای خزر را تحت الشعاع قرار می دهد و قبل از اینکه آب خزر پسروی کند آلودگی زیستمندان آنرا نابود می کند.
پژوهشگر در زمینه مطالعات دریایی درباره اینکه کدام بخش سواحل دریای خزر آلوده تر است به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: الان بیشتر توجه محافل علمی و اجرایی کشور بر روی کاهش سطح تراز آب دریای خزر است اما واقعیت این است که اهمیت بخش آلودگی دریای خزر بسیار فراتر از کاهش تراز سطح آن است چون کاهش یا افزایش سطح تراز در کارنامه خزر همیشه بوده و همواره خواهد بود یعنی در سال های پیش رو هم افزایش تراز و هم کاهش تراز را تجربه خواهیم کرد چون این یک پدیده سیکلی است و بارها اتفاق افتاده است.
همایون خوشروان افزود: اما آن چیزی که نمی شود نجات داد و راحت از آن گذشت، آلودگی آبهای ساحلی خزر است که متاسفانه در کشور ما آلودگی های مختلف وارد دریا می شود، یکی از آنها ورود آلودگی های نفتی از کشور آذربایجان است که این آلودگی وارد آبهای آستارا می شود و این محدوده ساحلی تقریبا ۱۲۰ کیلومتری را آلوده می کند به شکلی که گاها در فصل سرد امواج توفانی باعث می شوند که مواد جامد حاصل از آلودگی های نفتی به شکل گلوله هایی کنار ساحل نهشت پیدا کنند، هم اینکه ماسه های ساحلی را آلوده می کند و هم گیاهان و جانورانی که در محدوده ساحلی وجود دارند را نابود می کند ضمن اینکه می تواند تاثیر بسزایی در اکوسیستم های ساحلی بگذارد.
وی ادامه داد: نکته دوم این است که در شرق دریای خزر در محدوده آبهای ترکمنستان این مشکل را نداریم چون آنجا منابع آلاینده مهمی وجود ندارد، به علت بیابانی بودن سواحل خزر در آن محدوده ریسک آلودگی خیلی پایین است اما بیابان هایی داریم که می توانند تحت تاثیر توفان های اقلیمی کانون ریزگردهایی باشند که منطقه ساحلی خزر را در بخش شرقی و جنوب شرقی دچار چالش کند، به طوری که در تابستان در شهر بهشهر، گلوگاه، گرگان و آق قلا مشکل ریزگرد داشتیم که حاصل همان توفان هایی است که در خشکی اتفاق می افتد و رسوبات و ریزدانه های ساحلی را به حرکت در می آورد و چرخه اقتصاد و اجتماع را برای مدتی دچار اختلال می کند.
خوشروان اظهار داشت: در سواحل مستقر بین آستارا تا گمیشان هم که شامل استان های ساحلی گیلان، مازندران و گلستان می شود، بیش از ۱۰۰ رودخانه وجود دارد که در ۲ غالب پیچان رود و رودخانه های گیسویی شکل آبهایشان وارد دریای خزر می شود، عمده رودخانه های پیچان رود، رودخانه هایی هستند که از شهرهای مهم عبور می کنند، مانند رودخانه تلار از شهر قائمشهر، بابل رود از شهر بابل، چالوس رود از شهر چالوس، رودخانه سرخرود از داخل شهر فریدونکنار و سرخرود، رودخانه سیاه رود و تجن از شهر ساری و رودخانه نکارود هم از شهر نکا عبور می کند.وی ادامه داد: نکته مهم این است که از آب تمام این رودخانه ها برای مصارف کشاورزی استفاده می شود، بعد از آنکه آب آنها وارد زمین های کشاورزی شد سموم دفع آفات و کودهای شیمیایی وارد آن می شود و بعد از آن وارد منابع آبی زیرزمینی شده آنها را آلوده می کند و دوباره وارد رودخانه می شوند و در نهایت به دریای خزر می رسند، علاوه بر این پسماندها و پساب های شهری هم مستقیم وارد این رودخانه ها می شود که نرخ آلودگی میکروبی را در آبهای ساحلی به شدت افزایش می دهند.
این پژوهشگر در زمینه مطالعات دریایی تاکید کرد: یکی از هات اسپات های مهم در سواحل جنوبی خزر، آلودگی های حاصل از سموم دفع آفات و کودهای شیمیایی در فصول زراعی است به ویژه از اوایل فروردین ماه تا نزدیک مهرماه منطقه را تحت پوشش قرار می دهد، دوم پساب های انسانی است که همواره در طول سال آبها را آلوده می کند، این نکته مهمی است چرا که آبهای ساحلی ما دارند توسط این مسائل آلوده می شوند.
وی اظهار داشت: اتفاق بدی که اینجا می افتد این است که ما گردشگران بسیاری داریم که در طول سال به سواحل دریای خزر می آیند؛ امسال که رکورد ۲۰ تا ۲۱ میلیون مسافر را داشتیم، این تعداد دفع پساب و پسماند دارند که به نرخ آلودگی ها می افزایند ضمن اینکه شناگاه هایی که برای این افراد در مناطق ساحلی تعبیه شده بیشتر آنها در معرض سواحلی قرار گرفته اند که پرخطرترین، پرریسک ترین و آلوده ترین سواحل هستند، یکی از این سواحل می تواند ساحل شرق بندر بابلسر بین شازده رود تا باب رود باشد یعنی جایی که آلودگی های بابل رود مستقیم وارد آن می شود و تحت تاثیر جریان های غرب به شرق به سمت این منطقه حرکت می کند و رودخانه شازده هم به آن کمک می کند که ریسک آلودگی بالا برود و جالب این است که شناگرهایی وارد همین رودخانه شازده و بابل رود می شوند چون از آلودگی آن بی اطلاع هستند.