گروه فرهنگ دریا - ایرج گلشنی - مراسمی به بهانه پایان استعمار انگلیس و برچیده شدن آخرین پایگاه و پایین کشیدن آخرین پرچم استعمار در روستای باسعیدو در جزیره قشم برگزار شد.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، این رویداد با گرامیداشت یاد و خاطره دریابان بایندر که آخرین پرچم انگلیس را برای همیشه پایین کشید و پرچم پرافتخار ایران را برای همیشه در آن جا برافراشته کرد، با همت سازمان منطقه آزاد قشم و همراهی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی و با حضور امیر سرافرازمان، دریادار ایرانی برگزار شد که از جهات گوناگونی قابل تامل و تحلیل است. این نوشتار تلاشی است تا به اختصار ابعادی از این برنامه مهم و ارزشمند را واکاوی کند. 

اول: ماهیت وجود برنامه گرامیداشت
وقتی به اصل و اساس برنامه بیندیشیم، متوجه می‌شویم که کاری بسیار با ارزش و قابل توجه رخ داده است. کاری که زودتر از این‌ها باید انجام می‌شد. جای خالی این برنامه و برنامه‌های مشابه در حوزه دریایی بسیار به چشم می‌خورد. خوشبختانه حرکات خوبی را شاهد هستیم. اخیرا که از «جایزه بایندر» هم رونمایی شد، علاقه مندان دریایی شاد شدند از این که مسئولان امر، متوجه ارزش فعالیت‌های فرهنگی و هنری شده‌اند و به برنامه‌های خوبی روی آورده‌اند. 
البته، همچنان جای یک متولی فرهنگ دریایی برای برگزاری برنامه‌های فرهنگی و هنری در همه ابعاد خالی است و این برنامه‌ها به طور دفعی و دلی در حال برگزاری است. هرچند اثربخش و قابل ملاحظه و امیدوارکننده هستند، اما در مجموع آن چه باید برنامه‌ریزی و اجرا شود، اقداماتی معدود و محدود هستند. با این همه، در خلاء فعالیت‌های فرهنگی برای دریا، همین مقدار قابل احترام و ستایش است. 

دوم: استمرار برنامه
آن چه ارزش کار را معنا می‌کند این است که برنامه استمرار داشته باشد. در فضای فرهنگی تا یک برنامه به استمرار ننشیند و طبق برنامه تکرار نشود، اثر وضعی خود را به اثر جامع و ماندگار تبدیل نمی‌کند. اگر این برنامه در طول سالیان، تکرار شود، آثار اصلی فرهنگی خود را نمایان خواهد ساخت و اگر به همین برنامه بسنده کرد، اتفاقی نخواهد افتاد. بنابراین، انتظار مرسوم از یک برنامه فرهنگی این است که طبق یک برنامه منظم، تکراری هدفمند داشته باشد. از این رو، متولی یا متولیان این برنامه، ابتدا باید برنامه و اجرای این فعالیت را مورد بررسی و آسیب شناسی قرار داده و سپس برای برگزاری در سال آتی، اقدام کنند تا با رفع نواقص و تقویت نقاط قوت، به سمت یک برنامه گسترده تر و عمیق تر پیش بروند.  به هر روی، یک برنامه فرهنگی را باید امتداد داد و نباید با یک حرکت بسنده کرد. 

سوم: ابعاد ملی برنامه
بدون شک، دریابان بایندر یک قهرمان ملی است و متعلق به همه ایرانیان است. وجود مبارک این دلیر ارتش در نیروی دریایی، می‌تواند الگو و الهام بخش جمع بزرگی از نوجوانان و جوانان ایران زمین باشد. این است که باید به این برنامه، بعد ملی داد و با نگاه گسترده در فراخنای تمامی سرزمین ایران و مردم ایران به آن نگریست. این یک برنامه نیست که در محدوده سرزمینی قشم و نیروی دریایی به پایان برسد؛ بلکه برنامه‌ای است که از آن منطقه و موقعیت آغاز شده و باید به تمام سرزمین ایران تسری پیدا کند. 
جوامع با وجود قهرمانان خود همواره باشکوه و سربلند است. همه قهرمانان متعلق به تمامی ملت ایران هستند. چه آنان که در راه امنیت، چه در مبارزه با تکفیری ها، چه در مقابله با ارتش بعث و چه آنان که در بستر تاریخ در برابر سایر دشمنان ایران مردانه ایستادند و جان شیرین تقدیم داشتند، همه از بزرگان ملی و قهرمانان بزرگ این ملت هستند که در سطح همه افراد جامعه باید معرفی و گرامی داشته شوند. 

چهارم: منطقه آزاد قشم
منطقه آزاد قشم، برای توسعه همه جانبه این جزیره و رسیدن به حد عالی از رشد و پیشرفت، به همه ابزارهای ممکن نیاز دارد. هم از بعد سخت افزاری و هم نرم افزاری و مغز افزاری باید به کار بگیرد تا قشم را سرآمد کند. در این نگاه، توجه به تعدد فعالیت‌های فرهنگی و هنری بسیار سودمند و مهم است. گرایش بازرگانان و سرمایه‌گذاران به سمت منطقه آزاد قشم با فعالیت‌های تجاری و بازرگانی ممکن است، اما سایر اقشار موثر مانند گردشگران، نیاز به انگیزش فرهنگی دارند که قشم را زنده دریافته و به سمت آن مشتاق شوند. این اشتیاق برای عموم مردم ایران در قالب گردشگر، در چارچوب مجموعه فعالیت‌های فرهنگی و هنری امکان پذیر می‌شود.
این است که منطقه آزاد قشم باید به هر بهانه‌ای، فعالیتی فرهنگی در طول سال داشته باشد تا قشم همواره پرنشاط و پر امید به مردم نشان داده شود. برنامه گرامی داشت بایندر و روز پایان استعمار، یکی از آنها بود که باید در سال آتی، بسیار گسترده‌تر با تبلیغات میدانی چشم نواز و برنامه‌ریزی و اجرای دقیق‌تر به اجرا در آید و سایر برنامه‌های در تمامی ماه‌های سال، برنامه‌ریزی و اجرا شود تا ابهت و شکوه قشم را در چشم و دل مردم بنشاند و به نمایش در آورد. 

پنجم: نیروی دریایی ارتش
حضور پر رنگ نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی بسیار بسیار بسیار با ارزش، انگیزه بخش و قابل تحسین بود. حضور امیر پرافتخار دریایی ما دریادار ایرانی در این مراسم به عنوان شخصیت شاخص این برنامه، چنان شعف انگیز بود که حاضران را به هیجان آورد زیرا، در چنان فضایی معمولا مسئولان عالی رتبه حضور پیدا نمی‌کنند. دوری محل برگزاری مراسم با آن همه جاده خاکی و محیط برنامه‌ای پر از خاک، می‌توانست بهانه‌ای باشد که مسئولان حاضر نشوند. اما حضور این امیر خاضع و دوست داشتنی، علاوه بر اثبات بزرگی و بزرگ منشی او، نشان داد که نیروی دریایی برای هم قطاران و هم سنگران خود تا چه حد ارزش قائل است. این برای ما باعث مباهات و افتخار بود و هست. 
با این منش پهلوانانه و با این وفاداری به هم سنگران خود که در گرامیداشت بایندر خودش را نشان داد، انتظار می‌رود، نیروی دریایی ارتش، برای سال آینده هم پای کار باشد و حتی با مشارکت جدی در برنامه‌ریزی و اجرا بیش از امسال، این برنامه را به یک شکوه و جلال فرهنگی برای کل کشور تبدیل کند. بدون شک، خواست نیروی دریایی و امرای عزیر این نیرو، می‌تواند بر دیگران اثر گذاشته و کار را به کارستان تبدیل کنند.

ششم: مردم بندر باسعیدو
در آنچه گذشت، شاهد حضور جمعی از مردم خونگرم و دوست داشتنی باسعیدو بودیم. این بخش مهم از خوشایندی برنامه بود. با این وجود، انتظار می‌رود که اگر قرار است سال آتی مجدد برنامه در باسعیدو برگزار شود، جمعیت بسیار بیشتری از به محفل دعوت شوند زیرا واقعه تاریخی در خطه آنها به وقوع پیوسته است. بدون تردید، بدون حمایت مردم آن زمان، بایندر ممکن بود موفق نشود. همه در این موفقیت سهم داشته‌اند. و نیز، بخش مهمی از تاریخ شفاهی آن تاریخ در بین همین مردم نهفته است که باید مانند گوهر کشف و استخراج شود و برای ایندگان باقی بماند. همه این‌ها به آن معناست که این برنامه می‌تواند به مردم بندر باسعیدو هویت ملی و فرهنگی خاصی ببخشد که نباید از آن غافل بود. 

هفتم: مردم قشم
اما مردم قشم سهم اندکی در این برنامه داشتند. دلیل آن دوری مسیر و خرابی جاده می‌تواند باشد. با این حال، مردم قشم حق و سهم بزرگ دارند. این تاریخ جزیی از سرزمین آنهاست و آنها باید بدانند و به آن افتخار کنند. نباید برنامه را طوری بست که مردم قشم از اخبار یا زبان دیگران از این برنامه با خبر شوند. باید حق سهم آنان را در نظر داشت و برای آن برنامه‌ریزی کرد. این که موضوع را در حد اجرای یک برنامه دیده شود یا در حد یک استان یا کل کشور، منظرهای و مناظر را متفاوت می‌کند. ما بر دید وسیع بر این برنامه تاکید می‌کنیم.
و در پایان، مجدد بر وسعت برنامه برای ملت ایران تاکید می‌کنیم. این واقعه که یک قهرمان ملی، با رشادت و جانبازی به همراه همسنگران خود، جرات می‌کند و خاک درچشم استعماری می‌ریزد که شاه آن زمان قدرت مقابله با آن‌ها را ندارد اما یک دریایی دریادل، در مقابلشان می‌ایستد و پیروز می‌شود، مساله کمی نیست و به یک جامعه کوچک هم تعلق ندارد. این پیروزی و این شکوه متعلق است به تمام ملت ایران. بنابراین، باید برای گسترده ملی آن حتما فکر کرد و برنامه داشت. 
به طور کلی، با چشم پوشی از ایراداتی که در برنامه و اجرای این مراسم می‌توان برشمرد، اصل ایده و برنامه بسیار قابل تحسین و تایید بوده و هست. فقط انتظار داریم که با توجه به آن چه به نگارش در آمد، سال آینده برنامه ای با شکوه بزرگ و گستره ملی ببینیم. باید یادمان باشد که از بایندر به عنوان یک شخص تا بایندر به عنوان یک قهرمان ملی، تفاوت زیادی وجود دارد. ما از بایندری سخن می‌گوییم که قهرمان ملی است و باید در شان و رتبه و نام این پهلوان دریایی ایران از وی یاد شود و برای او و به بهانه او برنامه شایسته تر و در خور 
داشته باشیم.