گروه نفت و انرژی - حسین بوذری - ایران به‌لحاظ برخورداری از منابع انرژی فسیلی یکی از کشورهای بسیار غنی جهان محسوب می‌شود و ذخایر نفت و گاز در کشورمان از دیرباز موجب شده تا بسیاری از کشورهای دنیا چشم طمع به منابع حیاتی ایران بدوزند،به‌طوری که در دوران رژیم پهلوی بسیاری از منابع انرژی ایران با دست‌درازی بیگانگان از دست رفت.
به گزارش روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، یکی از مکان‌هایی که منبع غنی از انرژی متشکل از گاز و نفت بوده، میدان پارس جنوبی است که این میدان سال 1971 کشف شد و بهره‌برداری از آن در سال 1989 انجام شد. بخشی از پارس جنوبی در آب‌های سرزمینی ایران واقع شده، به‌طوری که 67 درصد میدان گازی پارس نوبی در قطر و 33 درصد هم در ایران قرار دارد. اما متاسفانه میدان گازی پارس جنوبی در سال‌های گذشته دچار اُفت فشار شده و فشارافزایی لازم در سال‌های گذشته صورت نگرفته، در نتیجه منجر به توسعه میدان گازی پارس جنوبی نشده است.
بیراه نیست اگر بگوییم مشکلات و معضلات امروز حوزه انرژی و گاز منبعث از عدم مهار اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی و فشارافزایی است و تاکنون سرمایه‌گذاران فرانسوی و چینی برای مهار اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی و فشارافزایی به کشورمان آمده‌اند، اما هرکدام بنا به دلایلی موفق به پایان ماموریت‌شان نشده‌اند. در چنین شرایطی باید شرکت‌های داخلی آستین بالا زده و وارد گود شدوند و یکبار برای همیشه به معضل اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی پایان دهند.
خبرنگار روزنامه اقتصاد سرآمد در ادامه پرونده بررسی موضوع « اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی» و راهکارهای لازم برای فشارافزایی این میدان گازی در این شماره به سراغ میثم پیله‌فروش اقتصاددان و عضو مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی رفته تا تحلیل این کارشناس اقتصادی را درباره امکان‌سنجی برای مهار اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی جویا شود.

افت فشار پارس جنوبی موضوع جدیدی نیست
پیله‌فروش با تاکید بر اینکه اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی طبیعی بوده و اتفاق غیرمترقبه‌ای به شمار نمی‌رود، اظهار کرد: میدان گازی پارس جنوبی نیازمند سرمایه‌گذاری برای حفظ فشار است و به‌لحاظ فنی مخازن نفتی و گازی این میدان دارای مخازن مهمی است و راهکار فنی دارد که باید کارشناسان فن در این باره نظر بدهند.
وی اضافه کرد: اینکه چرا منابع لازم برای حفظ فشار در میادین گازی پارس جنوبی وجود ندارد؟ محل بحث است و سوال بسیار مهمی است و با پالایش گاز عمده آن در داخل کشور به مصرف می‌رسد و در بخش خانگی و صنایع کوچک مصرف می‌شود.
این اقتصاددان و عضو مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: مهم این است که منابع مورد نیاز از بخش صنایع کوچک و خانگی جمع‌آوری به سمت حفظ فشار پارس جنوبی  سوق پیدا نمی‌کند؛ درحقیقت اقتصاد گاز به‌درستی به گردش درنمی‌آید و باید فکری به این موضوع شود.

گران کردن گاز مشکل را حل نمی‌کند
پیله‌فروش با طرح این سوال که آیا این به آن معناست که گاز را گران کنیم؟ متذکر شد: خیر، گران کردن گاز مشکل را برطرف نمی‌کند؛ نخست اینکه ازنظر پدافند غیرعامل و اقتصادی وابسته کردن انرژی کشور به گاز اشتباه است، چراکه انرژی کشور تنها محدود به گاز نمی‌شود و نباید انرژی کشور را به گاز تعمیم دهیم، بلکه می‌توان به‌جای گازرسانی، انرژی‌رسانی را مدنظر قرار داد و باید قبل‌تر این موضوع را پیگیری می‌کردیم.
این عضو مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در ادامه گفتگو با خبرنگار روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، یادآور شد: موضوع انرژی‌رسانی به‌جای گازرسانی باید متناسب با اقلیم هرمنطقه‌ای مدنظر قرار می‌گرفت و ماده مورد نظر و متناسب بهینه‌ای که می‌توانست انرژی منطقه را تامین کند در اختیار مردم قرار می‌دادیم.
این اقتصاددان تصریح کرد: به‌عنوان مثال برخی مناطق با انرژی خورشیدی متناسب‌سازی شده‌اند و برخی دیگر از مناطق هم با برق، نفت سفید و ... که باید انرژی‌های هرمنطقه با آن اقلیم رسانده شود.

گاز تنها ماده کشور نیست
پیله‌فروش تشریح کرد: کل کشور را به گاز گره زده‌ایم و درصورتی که گاز تهران قطع شود تنها این مردم نیستند که متضرر خواهند شد، بلکه نیروگاه‌ها و صنایع هم زیان خواهند دید، بنابراین این اشتباه است که اتکای بی رویه به گاز داشته باشیم و گازرسانی صرف مدنظر ما باشد.
عضو مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: در حوزه انرژی‌رسانی باید مردم را شریک کنیم، چگونه؟ اینگونه که اگر مردم در مصرف گاز صرفه‌جویی داشتند گاز را به صنایع، پتروشیمی‌ها یا سایر مصرف‌کنندگان عمده گاز می‌فروشیم و مردم از محل فروش گاز شریک خواهند بود، در نتیجه انگیزه در مردم ایجاد خواهد شد تا مدیریت مصرف را جدی‌تر بگیرند و بخشی از منابع به سرمایه‌گذاری در پارس جنوبی برخواهد گشت و در نهایت موجب فشارافزایی میدان گازی پارس جنوبی می‌شود.
اقتصاددان در بخش دیگری از گفتگو با خبرنگار روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد، عنوان کرد: مهم‌تر اینکه از منابع مصرف‌کنندگان عمده گاز می‌توان برای فشارافزایی میدان پارس جنوبی استفاده کرد.

تامین مالی شراکتی برای سرمایه‌گذاری در پروژه های کلان
پیله‌فروش در ادامه بیان کرد: باید شرکت‌های داخلی اعم از فولاد، پتروشیمی، سایر صنایع و مصرف‌کنندگان گاز در تامین منابع مالی برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کلان مانند فشارافزایی میدان گازی پارس جنوبی شریک شوند.
عضو مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درباره اینکه آیا نمی‌توان از ظرفیت‌ شرکت‌های دانش‌بنیان درراستای فشارافزایی پارس جنوبی و تامین منابع انرژی استفاده کرد؟ گفت:‌ در این زمینه اطلاعی ندارم که آیا شرکت دانش‌بنیانی وجود دارد که در مسیر تامین انرژی و کاهش اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی اقدامات لازم را انجام دهد یا خیر؟ در هر شرایطی باید تامین مالی فشارافزایی انجام شود.
این اقتصاددان تبیین کرد: موضوعات فنی مربوط به فشارافزایی باید توسط کارشناسان مورد بحث و تبادل‌نظر قرار بگیرد، از همان ابتدای توسعه سبد  گاز، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نگرانی خود را از توسعه بی‌رویه اتکای صرف کشور به گاز اعلام کرد و در این زمینه انواع و اقسام گزارش‌ها منتشر شده است.

تمرکز مسئولان باید به انرژی‌رسانی تغییر کند
پیله‌فروش خاطرنشان کرد: باید تمرکز مسئولان از گازرسانی به انرژی‌رسانی تغییر پیدا کند و باید متناسب با اقلیم و شرایط هر منطقه این انرژی‌رسانی انجام شود و ماده مورد نظر از انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر گرفته تا برق و سایر انرژی‌ها در دسترس مناطق قرار بگیرد و مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در این زمینه تحقیقات بسیاری داشته است.
این کارشناس اقتصادی در بخش پایانی صحبت های خود در گفتگو با خبرنگار روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد خاطرنشان کرد: کلید فشارافزایی میدان گازی پارس جنوبی مشارکت دادن مردم در منابع حاصل از انرژی است و تا این مهم اتفاق نیفتد نمی‌توان به مهار اُفت فشار میدان گازی پارس جنوبی امید داشت.