علی مظفر- به رغم استدلال نیویورک تایمز و دیگر رسانه‌های غربی مبنی بر استراتژی اشتباه نتانیاهو در تقابل با ایران که در نهایت، شکست این رژیم در برابر ایران را رقم زد، حمله غافلگیرکنندهء اسرائیل علیه ایران منجر به شعله ور شدن آتش جنگ و افزایش ناآرامی‌ها و فاجعه آفرینی در منطقه را به دنبال داشت.تکیهء مداوم بر صندلی نخست‌وزیری از یک سو و علاقمندی به درگیری نظامی و تمایلات توسعه طلبانه نتانیاهو از سوی دیگر، منطقه را به سوی بحران بزرگی خواهد کشید، چرا که شرایط برای تضمین بقای سیاسی نتانیاهو در رهگذر استفاده ابزاری از جنگ است و جلب رضایت و فریب متحدان ائتلافی و همچنین دولت ایالات متحده برای باقی ماندن در قدرت از طریق اجرای نقشهء شوم جنگ برای حفظ اریکه قدرت سیاسی خواهد بود.با توجه به شدت در ورود تجهیزات و تسلیحات نظامی به تلاویو طی دو هفته گذشته، به نظر می‌رسد اسرائیل خواهان حمله‌ای غافلگیرکننده دیگری به ایران باشد و از آنجا که نتانیاهو فردی علاقمند به درگیری نظامی و دارای تمایلات توسعه طلبانه است بیگمان با توجه به جلب توجه شرکای غربی و شخص دونالد ترامپ براحتی از جنگ با ایران کوتاه نخواهد آمد و با توجه به شواهد، پشتگرمی به آمریکا بدنبال سفر به آمریکا و دیدار با رئیس جمهور ترامپ در واشینگتن شرایط را برای عرض اندام در برابر ایران بیش از حد فراهم نموده  به حدی که بار دیگر ایران را تهدید به حمله شدید و سخت‌تر با ضرب الاجل دو ماهه نموده است. هرچند با ایفای نقش رسانه‌ها؛ دونالد ترامپ اعلام نموده است که تلاش دارد اسرائیل را از حمله دوباره به ایران برای سرگیری مذاکرات باز دارد و نخست‌وزیر اسرائیل نیز تأکید داشته که...
 تاکنون پشتیبان همسویی همانند رئیس‌جمهور آمریکا نداشته است، اما نتانیاهو بر این باور است که؛ آتش‌بس میان دو کشور شکننده است و اسرائیل هر لحظه آماده حمله غافلگیرکننده در سطح گسترده‌تر و با قدرت بیشتر به ایران را دارد. چرا که نتانیاهو معتقد است در جنگ 12 روزه، بزرگترین آتش تهدید در شرق اسیا را کم رمق نموده و اکنون دارای ظرفیتی بالاتر و دقت، قدرت و مسئولیت‌پذیری بیشتری در اقدام در برابر اایران را دارد و تصریح نموده است که با دسترسی همه جانبه به آسمان ایران قادر است با توانمندی نظامی دریافت شده، همچون ابتدای جنگ 12 روزه با عملیات غافلگیری، ضربات مهلک‌تری به ایران وارد کند.
در این میان کارشناسان سیاسی معتقدند که حمله به ایران و جنگ افروزی نتانیاهو فریبی برای در قدرت ماندن نخست¬وزیر و گسترش جنگ نیز دلیلی بر عدم سرنگونی دولت او از سوی قانونگذارانی بود که تلاش داشتند تا با رأی‌گیری برای انحلال پارلمان به مخالفین پیوسته تا انتخابات جدیدی را آغاز نمایند تا به تضعیف جایگاه نخست وزیر بیانجامد. 
پر واضح است؛ تکیه بر صندلی نخست‌وزیری مشروط بر ادامه جنگ‌افروزی در منطقه به‌ویژه تقابل با ایران است و سفر نتانیاهو به آمریکا، ضرورتی برای اجرایی نمودن طرح عملیات نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران در راستای چراغ سبز آمریکا و موافقت دونالد ترامپ برای انتقال حجم گسترده‌ای از تجهیزات و تسلیحات  به تلاویو بوده است.با این اوصاف؛ نتانیاهو به این نتیجه رسیده است که در چنین شرایطی، توقف در جنگ باعث پایین آمدن وی از صندلی نخست‌وزیری و دور شدن همیشگی از عرصه سیاست خواهد بود و حفظ حق عملیات پیش‌دستانه دفاعی، افق روشنی برای نیل به دستاوردهای راهبردی خواهد بود و برخورداری از بزرگراه هوایی تهرانمسیری است که به پشتوانه همکاری‌های همه جانبهء آمریکا  و همراهی کشورهای غربی قابل توفیق پس از شکست در حمله نخست خواهد بود..
با چنین شواهد و قراینی هجوم غافلگیر کننده و کوبیدن بر طیل جنگ علیه ایران در نزدیکترین فاصله زمانی دور از انتظار نیست و قدر مسلم؛ محور غربی نیز در هنگامهء این فاجعه‌آفرینی حمایت آشکارتری از خود در کنار اسرائیل بروز خواهند داد. 
باید پذیرفت؛ نخست‌وزیر فاجعه آفرین و جنگ افروز اسرائیل چاره¬ای جز شکست دوباره در برابر ایران و توجیه پیروزی نخواهد داشت، نظر به اینکه؛ با گذشت قریب به دو سال از هفتم اکتبر، هنوز موفق به شکست حماس نشده و در برابر حزب‌الله نیز توفیق چندانی نداشته و البته قادر هم نبوده حتی ظرفیت‌های نظامی و حکومتی حماس را از بین ببرد و برنامه مدونی نیز برای آزادی اسرای اسرائیلی ایجاد نماید.  
با این حال، نتانیاهو، تلاش‌های همه جانبه با همکاری آمریکا در جهت اهداف کینه‌توزانه در خاورمیانه  را دارد و طرح حمله مجدد به ایران را با نگاه مثبت دنبال کرده و شعله ور شدن آتش جنگ در خاورمیانه و سرگرم کردن ایران به عنوان دشمن شماره یک خود در منطقه را به نفع اسرائیل و بقای خود به عنوان نخست‌وزیر این رژیم می‌داند.  هرچند که ایران نیز در تقابل با هجوم گسترده اسرائیل چاره‌ای جز پاسخ کوبنده‌تر، دردناکتر و عبرت‌آموز به اسرائیل و البته آمریکا نخواهد داشت.  
کارشناس آگاه به امور بین الملل