بی‌عملی مدیران و خاموشی یک زیست‌بوم
​​​​​​​گروه ‌زیست دریایی-حمید الماسی نیا-  تالاب انزلی، یکی از ارزشمندترین اکوسیستم‌های آبی ایران، امروز با بحرانی روبه‌روست که حاصل سال‌ها سوءمدیریت، کوتاهی در اجرای طرح‌های حفاظتی و بی‌توجهی به هشدارهای کارشناسان و فعالان محیط‌زیست است. ورود بی‌رویه فاضلاب‌های صنعتی و خانگی، رسوبات سنگین، کاهش حقابه، شکار بی‌رویه، تغییر کاربری اراضی و پروژه‌های نادرست احیاء نیز بر بحرانی‌شدن شرایط در این تالاب بین‌المللی افزوده است. در حالی‌که کشورهای پیشرو، حفاظت از تالاب‌ها را با مشارکت جوامع محلی پیش می‌برند، انزلی گرفتار تعدد متولیان، تداخل وظایف، جلسات بی‌حاصل و اعتبارات قطره‌چکانی است. طبق آخرین گزارش‌ها نیز تالاب انزلی در فهرست تالاب‌های در معرض خطر قرار گرفته که از مصادیق بی‌توجهی به مسئله محیط‌زیست در طول ادوار گذشته است.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، حمید الماسی‌نیا، فعال رسانه‌ای در مطلبی برای این روزنامه به بررسی مشکلات و چالش‌های پیش روی تالاب انزلی به عنوان یک زیست‌بوم مهم در پهنه ایران پرداخته است؛ تالابی که با وجود مزیت‌ها و ظرفیت‌های فراوان حالا چندسالی است که حال خوبی ندارد و در وضعیت هشدار قرار گرفته است. نگارنده در این مطلب بی‌عملی مدیران مرتبط و تصمیم‌گیر جهت احیای این تالاب را یکی از عوامل اصلی فراگیرشدن بحران در این منطقه و افزایش احتمال خاموشی این زیست‌بوم طبیعی و استراتژی می‌داند. این مطلب را در ادامه می‌خوانید:
تالاب بین‌المللی انزلی، یکی از ارزشمندترین زیست‌بوم‌های کشور، امروز بیش از هر زمان دیگری در معرض مرگ تدریجی قرار گرفته است. این تالاب که سال‌ها به ‌عنوان ریه تنفسی گیلان و پناهگاه پرندگان مهاجر شناخته می‌شد، حالا قربانی بی‌توجهی، سوءمدیریت و سهل‌انگاری دستگاه‌های مسئول شده است.
آلودگی‌های گسترده ناشی از ورود فاضلاب شهری، پساب صنعتی و پسماند کشاورزی، رسوب‌گذاری شدید رودخانه‌ها، توسعه بی‌ضابطه ویلاسازی و جاده‌سازی در حریم تالاب و در نهایت نبود برنامه جامع برای احیای آن، انزلی را به مرز نابودی کشانده است که طرح‌های پر سر و صدایی مثل «بایوجمی» که قرار بود ناجی تالاب باشد، نه‌تنها نتیجه ملموسی نداشت، بلکه با اعتراض جدی کارشناسان و سازمان‌های بین‌المللی روبه‌رو شد.
وعده‌هایی که عملی نشدند
سازمان حفاظت محیط‌زیست و نهادهای محلی بارها وعده داده‌اند که برای نجات تالاب انزلی اقدام خواهند کرد، اما در عمل هیچ‌یک از این وعده‌ها فراتر از جلسات و مصاحبه‌ها نرفته است و کارشناسان بارها هشدار داده‌اند که از دست دادن تالاب انزلی نه‌فقط یک فاجعه محیط‌زیستی برای گیلان، بلکه یک خسارت ملی و بین‌المللی است؛ چراکه این تالاب در کنوانسیون رامسر به ‌عنوان تالابی با اهمیت جهانی ثبت شده است.مشکل انزلی فقط هجوم رسوبات و فاضلاب نیست؛ مشکل اصلی، سهل‌انگاری سیستماتیک و بی‌عملی آشکار است؛ سهل‌انگاری‌ای که تنها به معنای مرگ یک تالاب ختم نشده، بلکه به فروپاشی زیست‌بوم، نابودی معیشت ماهیگیران، از بین رفتن گردشگری طبیعی و حتی تهدید امنیت زیستی منطقه تبدیل شده که جامعه محلی سال‌هاست صدایش را بلند کرده، اما در هیاهوی شعارهای مدیران گم شده. تالاب انزلی که ثبت جهانی شده، حتی به اندازه یک برکه محلی هم از آن محافظت نشده است.

نجات انزلی نیازمند اقدام فوری 
نجات انزلی نیازمند اقدام فوری، هماهنگی واقعی میان دستگاه‌ها، تخصیص بودجه شفاف و پایش علمی مستمر است و بیش از هر چیز، این بحران آزمونی است برای سنجش میزان جدیت نظام مدیریتی کشور در حفاظت از منابع طبیعی. غفلت امروز از تالاب انزلی، فردا به بهای سنگینی برای محیط‌زیست، اقتصاد و اعتبار بین‌المللی ایران تمام خواهد شد.مرگ تالاب انزلی، محصول سهل‌انگاری و کوتاهی در اجرای قوانین و بی‌توجهی به هشدارهای علمی است و اگر همین امروز اقدام فوری، جدی و هماهنگ صورت نگیرد، باید منتظر نابودی کامل یکی از مهم‌ترین ذخایر طبیعی کشور بود؛ نابودی‌ای که نه‌تنها محیط‌زیست، بلکه اقتصاد محلی، معیشت ماهیگیران، صنعت گردشگری و حتی امنیت زیستی منطقه را تهدید خواهد کرد. اگر امروز برای تالاب انزلی کاری نکنیم، فردا فقط در کتاب‌ها و عکس‌های قدیمی از آن یاد خواهیم کرد. تاریخ اما بی‌رحم است؛ بی‌عملی و خیانت در حفاظت از انزلی را ثبت خواهد کرد.