گروه ورزش دریایی- رضا جهانفر - از آنجا که ایران ۱۹۰هزار کیلومترمربع وسعت دریایی و ۵۸۰۰کیلومتر نوار ساحلی دارد، یک کشور دریایی محسوب می‌شود و به همین دلیل باید توسعه دریامحور آن در بخش‌های مختلف تجاری، بنادر، صنایع دریایی، توریسم و حتی ورزش‌های دریایی و ساحلی بسیار مورد توجه قرار گیرد. طول سواحل كشور حدود 5هزار و 800كیلومتر است و مطابق بررسی‌ها از مجموع كل سواحل كشور حدود 840كیلومتر آن پیرامون جزایر توزیع شده و استان‌های گیلان، مازندران، گلستان، خوزستان، بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان در شمال و جنوب كشور هفت استان ساحلی محسوب می‌شوند. مدتی پیش بود که رسانه‌ها اعلام کردند وزارت ورزش با هدف استفاده از ظرفیت مدال‌آوری رشته‌های ساحلی در رویدادهای آسیایی و جهانی، درصدد تدوین برنامه توسعه‌ای برای ورزش‌های ساحلی است. بر این اساس، قرار است تشکیلاتی ویژه ورزش‌های ساحلی در معاونت ورزش قهرمانی و حرفه‌ای این وزارتخانه ایجاد شود و فدراسیون‌ها از این پس با رویکرد جدی‌تری نسبت به برگزاری مسابقات، برنامه‌ها و پروژه‌های این حوزه اقدام کنند.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، دکتر رضا جهان‌فر؛ پژوهشگر و دکترای جامعه‌شناسی ورزش در نوشتاری به بهانه محرومیت موجود در برخی استان‌های ساحلی دلایل و ریشه عدم‌توسعه‌یافتگی ورزش‌های ساحلی در کشور را مورد بررسی قرار داده است. نگارنده در این مطلب توسعه ورزش‌های ساحلی را موضوعی راهبردی و دارای ظرفیت بالایی برای کسب مدال و حضور فعال در عرصه دیپلماسی ورزشی قلمداد می‌کند. به اعتقاد جهانفر؛ وضعیت فعلی ورزش‌های ساحلی در کشور در موقعیت دوگانه میان «دشواری» و «امید» قرار گرفته است که با وجود ظرفیت‌ها و توانمندی‌های بسیار موجود در کشور و امید به توسعه این حوزه در آینده، همچنان در موقعیتی دشوار قرار گرفته و از بی‌توجهی و عدم‌برنامه‌ریزی رنج می‌برد. این دکترای جامعه‌شناسی ورزش در بخش دیگری از مطلب خود به ارائه راهکارهایی با هدف عبور از چالش‌ها و حرکت به سوی توسعه در حوزه ورزش‌های ساحلی در کشور می‌پردازد. این مطلب را در ادامه می‌خوانید:
ایران کشوری با سواحل طولانی در جنوب و شمال و ظرفیت بالایی برای گردشگری و اشتغال ورزشی است. «گردشگری ورزشی ساحلی» همانند پلی بین ورزش و گردشگری و تسهیل‌کننده توسعه در استان‌های ساحلی محسوب می‌شود. بر این اساس توسعه ورزش‌های ساحلی در ایران یک موضوع «راهبردی» است. به‌ویژه اینکه ورزش‌های ساحلی نظیر فوتبال ساحلی، والیبال ساحلی، هندبال ساحلی، کشتی ساحلی، دو‌ومیدانی ساحلی و... ظرفیت بالایی برای کسب مدال در عرصه بین‌المللی برای ورزش ایران دارند. همچنین تبدیل استان‌های ساحلی به قطب‌های ورزش‌های ساحلی ضمن تسهیل میزبانی مسابقات بین‌المللی می‌تواند به رونق گردشگری ورزشی و ارتقای وضعیت اقتصادی و اجتماعی مردم بومی نیز کمک کند. 

وضعیت دوگانه ورزش‌های ساحلی
وضعیت فعلی ورزش‌های ساحلی در ایران گویای وضعیت دوگانه «دشواری» و «امید» است. امیدواری نسبت به آینده رشته‌های ورزشی همچون فوتبال ساحلی، کُشتی ساحلی و... که در سطح آسیا و جهانی برای کشورمان در سنوات گذشته افتخار‌آفرینی کردند. البته باید اعتراف کرد کشوری که ۲۰۴۵کیلومتر مرز آبی و ۲۵۶۴کیلومتر مرز دریایی و ۵۸۳۰کیلومتر ساحل دارد و استعداد ورزشی مردمان‌شان در رشته‌های مختلف ورزشی زبانزد است، شایستگی موفقیت‌های بیش از امروز را دارد. به‌رغم همه این واقعیت‌ها سوال این است که چرا ورزش‌های ساحلی در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفتند؟ چه عواملی منجر به کندشدن سرعت توسعه ورزش‌های ساحلی شده است؟ در اینجا باید از تعدادی از دشواری‌های ناشی از چالش‌های مرتبط با توسعه ورزش‌های ساحلی و راه کارهای پیشنهادی سخن گفت. 

بلاتکلیفی‌های موجود در ورزش‌های ساحلی
بلاتکلیفی یا تأخیر در راه‌اندازی پروژه‌های زیرساختی و حتی امکانات اولیه ورزش‌های ساحلی در استا‌ن‌های ساحلی منجر به افزایش محرومیت و کم‌شدن سرعت توسعه در مناطق ساحلی ایران شده است. تصور اشتباه این است که این محرومیت منحصر به سواحل استان‌های جنوبی کشور است. این در حالی است که شهرها و روستاهای ساحلی شمال کشور نیز کم‌بهره از سرمایه‌گذاری برای توسعه ورزش‌های ساحلی محسوب می‌شوند. برخی رشته‌های ورزشی بانوان نظیر فوتبال ساحلی دارای لیگ در سطح کشوری است، اما همه رشته‌إهای ورزشی ساحلی دارای این وضعیت نیستند و در برخی دیگر از رشته‌های ورزشی حضور بانوان کمرنگ و حتی ناپیداست. در واقع ظرفیت بانوان در این‌گونه از رشته‌های ورزشی، کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است. 

راهکارهایی برای عبور از چالش‌ها
رفع این‌گونه چالش‌ها به راهکارهایی همچون موارد زیر نیازمند است:
- قطب‌شدن استان‌های ساحلی در ورزش‌های مختلف دارای الزاماتی بهبود زیرساخت‌ها نظیر زمین‌های ویژه، ورزشگاه‌های ساحلی، شن‌ریزی، نورپردازی، جایگاه تماشاچی، امکانات رختکن، سرویس بهداشتی، امکانات جانبی و...
- راه‌اندازی باشگاه‌های ورزشی بومی
- ساخت اقامتگاه‌ها و هتل‌های مناسب برای میزبانی رخدادهای ورزشی بین‌المللی و ملی
- افزایش تعاملات و دیپلماسی ورزشی بین‌المللی 
- آموزش سرمایه انسانی مورد نیاز ازجمله مربیان، داوران، کادرفنی از طریق برگزاری دوره‌های مختلف.
- بهره‌گیری از ظرفیت علمی و فناوری داخلی و حتی خرید از خارج از کشور بابت به‌کارگیری فناوری‌های مورد نیاز‌(از جمله تولید داخلی شن ورزشی استاندارد، تور، دروازه و سیستم‌های نور و خنک‌‌کننده، نصب دوربین‌های پخش زنده و سیستم‌های هوشمند مدیریتی صحنه ورزش و گردشگری و...).
- جذب سرمایه‌گذار خصوصی داخلی و خارجی و تسهیل شرایط سرمایه‌گذاری برای دو شیوه تفکیک‌شده «ورزش‌های ساحلی» و «گردشگری ورزشی» به‌صورت مجزا و همزمان در استان‌های شمالی و جنوبی و سایر شهرهای ساحلی در داخل کشور.
- راه‌اندازی رشته‌های تحصیلی مختص ورزش‌های ساحلی و گردشگری ساحلی.
- برگزاری رخدادهای ورزشی ملی و بین‌المللی و میزبانی از سایر تیم‌ها.
- پخش تلویزیونی و آنلاین رقابت‌های ورزشی.
- ارائه حق پخش تلویزیونی به استان‌های مورد اشاره.
- ایجاد ساختار و سازمان مختص ورزش‌های ساحلی.
-تدوین و تصویب برنامه‌های سالانه و 5ساله شفاف و اسناد بالادستی توسعه ورزش و گردشگری ساحلی و...