گروه راه و ساختمان -زهرا عسکری-  دستمزد کارگر ساده در سلیمانیه، ۳۰۰ هزار تومان است؛ یک استادکار ماهر تا روزی ۴۵۰ هزار تومان هم عایدی دارد؛ اما کار کارگران ایرانی در عراق، وجوه دیگری هم دارد: عدم برخورداری از خدمات حمایتی، نداشتن حق اعتراض، فقدان تشکل و زندگی سخت در اتاقک‌های کارگری. ازتبعاتی است که کارگر ایرانی به دلیل نادیده گرفتن مبحث ساخت وساز در ایران باید در کشورهای دیگر متحمل آن شود. کلامِ کارگرِ مهاجر همیشه با یک «آه» آغاز می‌شود؛ با حسرت دوری از خانواده و درد زندگی در اتاقک‌های کارگری در ساختمان‌های نیمه‌کاره.....به گزارش اقتصادسرآمد، این ها کارگران ایرانی مهاجر هستند و این جا، سلیمانیه‌ی عراق است؛ میدان بزرگ سلیمانیه که هر روز صبحِ زود، دسته بزرگی از کارگران ایرانی و هندی و ترک به همراه کردهای عراقی را به دور خودش جمع می‌کند و انتظار، کش می‌آید؛ انتظارِ «کار»؛ انتظارِ «نان». نانی و کاری که در ایران با مدیریت درست ساخت وساز مسکن و خودداری از بستن قراردادهای ان‌چنانی با دولی چون چین می‌توانست در کشور عاید کارگران ساختمانی ایرانی شود. در میان کارگران ایرانی، دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها نیز حضور دارند که به‌سبب ناامیدی از یافتن کار، در کردستان عراق کارگری می‌کنند.
در یک سال و چند ماهِ گذشته که ارزش پول ملی سقوط کرده، موج مهاجرت کارگران ساختمانی، انبوه‌تر شده است؛ کارگران ایرانی، فوج‌ فوج راهی اقلیم کردستان می‌شوند و بیشتر از استان‌های غربی کشور؛ اگر نگوییم همه، بیشتر مهاجران ایرانی در بخش ساختمان مشغول به کار می‌شوند؛ از کارگر روزمزد ساده گرفته تا استادکار متخصص و بنّای بامهارت. گفته می‌شود؛ کارگران ایرانی با ویزای یک ماهه‌ی توریستی از مرزهای ایران خارج شده و وارد کردستان عراق می‌شوند؛ پس از ۲۸ روز برای استراحت به خانه بازمی‌گردند و  پس از یک هفته استراحت، این چرخه همچنان تکرار می‌شود.
سرنچرخانید تا مهاجرت کارگر 
ساختمانی را نبینید!
رضا محمدی کارشناس ارشد حوزه اجتماعی اما در این باره به روزنامه اقتصادسرآمد، می‌گوید: این روزها به هر طرف که سر بچرخانید کسی را می‌بینید که در حال مهاجرت است، کسی که الزاما جوان، دانشگاه رفته یا تاجر نیست. پیر، جوان، میانسال، کارگر ساده و استاد دانشگاه همه و همه دنبال مهاجرت هستند.
نیروهای متخصص و ماهر، سرمایه
 کشور‌ هستند
او با اشاره به اهمیت سرمایه انسانی گفت: نیروهای متخصص و ماهر یک کشور سرمایه‌هایی هستند که با هیچ چیز قابل مقایسه نیستند اگر کشورهایی که درآمدهای ارزی فراوان دارند با این درآمد پیشرفته‌ترین صنایع را وارد کنند، اما نیروی انسانی متخصص و ماهر را در درون خود پرورش ندهند به توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نمی‌رسند. بدبختانه هیچ سازمان و مقرراتی در زمینه توسعه موثر نیست، مگر اینکه اداره کنندگان جامعه بدانند چه برنامه‌ای دارند و چه کاری می‌خواهند بکنند. امروز نیز حوزه کارگران ساختمانی ایران در این چرخه افتاده اند و کسی نیز در پی اصلاح این مساله نیست.
باید نگران کوچ کارگران ساختمانی بود
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه همانقدر که باید نگران کوچ نخبگان باشیم باید نگران کوچ کارگران ساده هم باشیم، افزود: تمام این‌ها سرمایه‌های استراتژیک کشور هستند و جامعه را جهت می‌دهند. هر نیروی جوانی که از کشور می‌رود یک گوهر و سرمایه از کشور می‌رود. در چنین شرایطی شما مجبور می‌شوید نیروی کار را از افغانستان و پاکستان وارد کنید و با چالش‌های فرهنگی هم روبه‌رو می‌شوید.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه باید بداینم فرار مغزها و فرار نیروی انسانی از هر جنس و هر نوعی برای کشور ما زیان بخش و آسیب‌زا است، گفت: در چنین جامعه‌ای نه اقتصاد شکوفا می‌شود و نه نیروی انسانی تاب مقاومت دارد؛ در نتیجه نیروی انسانی فرار را بر قرار ترجیح داده و جامعه تهی می‌شود.این مسئله از جمله پیامدهای مخربی است که نوسانات شدید نرخ ارز به دنبال خود دارد و باید منتظر گسترش این روند باشیم. مهاجرت کارگر ساده ایرانی به کشورهایی که در گذشته کارگران افغانی و هندی در آنجا کار می‌کردند، نشان دهنده این است که نیروی کار ایرانی بسیار ارزان شده است و با این وضع مشاهده می‌کنید که مهاجرت نیروی کار چه ماهر و چه غیرماهر تشدید خواهد شد و این به خاطر شرایطی است که دولت و مجلس در به وجود آمدن آن دخیل هستند. بیش از صدها میلیارد تومان سود برای عده‌ای، ناشی از رانت ارزی و فاصله قیمت دلار دولتی با نرخ در بازار آزاد ایجاد شد و آن‌ها حتی یک ریال مالیات نپرداختند تا این مالیات صرف بهبود وضعیت معیشتی و زندگی افراد کم درآمد و فقیر جامعه شود؛ با این حساب، به جایی رسیدیم که امروز نیروی کار ساده ایرانی بسیار ارزان‌ است چرا که غفلت دولت روحانی از مقوله ساخت وساز به مانند دیگر بخش‌ها موجب شد تا ساخت وسز در ایران به صفر برسد و کارگر ایرانی برای سیر کردن شکم خود و خانواده راهی دیار غربت شود . به همین خاطر است که کارگران افغان بعد از مدت‌ها کار و زندگی در ایران، کشورمان را به دلیل کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی ترک کردند.