گروه مانع زدایی از تولید - این روزها حال و روز قطب تولید چرم و کفش ایران خوب نیست و برخی از تولیدکنندگان از افول این صنعت در مهد چرم ایران بیم دارند. آنها از مشکلاتی صحبت می‌کنند که زیبنده تولیدکنندگان ماهر و مهد چرم ایران نیست و چشم انتظار به فردایی دوخته‌اند تا بلکه موانع و مشکلات از این هنر کنار برود. گویا شیوع ویروس کرونا، افزایش قیمت مواد اولیه، نبود نیروی ماهر و متخصص و نبود تسهیلات بانکی کم بهره، همگی دست به دست هم داده‌اند تا تولیدکنندگان با هنر دیرینه خود خداحافظی کنند در حالی که جایگاه این هنر مختص شهر اولین‌ها نبوده و کفش تبریز در منطقه خاورمیانه شهره هست.
به گزارش اقتصادسرآمد، بانک‌ها به صنعت کفش اهمیت چندانی قائل نیستند و حتی برای دریافت تسهیلات بانکی با بهره بالا، موانع بسیاری برای تولیدکنندگان می‌تراشند تا امکان دریافت تسهیلات و به روز رسانی تجهیزات از آنان سلب شود. با توجه به افزایش قیمت ارز و مواد اولیه، سرمایه‌ها به یک پنجم کاهش یافته است و همین موضوع، نیازمند تسهیلات است تا کارخانه‌ها به حیات خود ادامه دهند. نبود هنرستان و دانشگاه در این صنعت، نیروی کار را به شدت کاهش داده و منجر شده است تا کارخانه‌ها در تأمین نیروی کار با مشکل روبرو شوند اما افتتاح مدرسه کفش به مرور زمان تا حدودی می‌تواند در این زمینه مؤثر واقع شود.
کمبود و گرانی مواد اولیه،‌ نوسانات نرخ ارز، ‌عدم نظارت بر تولید و توزیع کنندگان مواد اولیه به یکی از مشکلات حال حاضر تولیدکنندگان کفش تبدیل شده است. همین طور بروکراسی اداری از جمله سازمان مالیاتی، تامین اجتماعی، بانک،‌ گمرک، تجمیع این مشکلات باعث سردرگمی و بی انگیزه شدن تولیدکننده می‌شود؛ ما به عنوان تولیدکننده باید هر روز با این مشکلات دسته و پنجه نرم کنیم و عملا بیشتر انرژی ما صرف پیدا کردند راه حل می شود. سالانه 60 تا 70 هزار جفت کفش تولید می‌شود؛ اگر همتی با وجود مشکلات پیش روی تولیدکنندگان باشد، قادر خواهند بود 2 تا 3 برابر این میزان در سال تولید داشته باشند. متاسفانه بروز چنین مشکلاتی باعث شده تا همین تعداد تولید نیز با مشکل انجام شود. چرا که مشکلات موجود باعث شده بسیاری از همکاران، کارگاه‌های خود را تعطیل کنند.
حسن جوادی کارشناس و فعال صنعت کفش در این رابطه به اقتصادسرآمد، گفت: با شیوع ویروس کرونا، بسیاری از مراکز و فروشگاه‌ها تعطیل شدند تا از ازدحام جمعیت و شیوع بیشتر این بیماری جلوگیری شود. این موضوع باعث شد تا شرکت‌های تولیدی ضرر‌های زیادی را متحمل شوند. با گذر زمان اکثر مشاغل دوباره شروع به کار کردند، اما وضعیت برای آنها مانند گذشته نیست.
اوضاع بد اقتصادی مردم را بَری از کفش کرد
او ادامه داد: از یک طرف با بسته بودن مدارس و نبود مهمانی‌ها و مراسم عروسی و اوضاع بد اقتصادی، مصرف کفش به شدت از طرف مردم پایین آمده و از طرفی هم با تورم سرسام آور و گران شدن چند باره مواد اولیه از جمله مواد زیره کفش و مشتقات آن و جنس رویه کفش که چرم طبیعی، اشبالت، چرم مصنوعی، آستر و تکسون و بسیاری اقلام ریز و درشت که در تولید کفش نقش دارد، کفش نیز مانند اکثر اقلام با رشد بسیار زیاد قیمت مواجه شد. این عوامل و پایین آمدن مصرف، دست به دست هم داد تا تولید کننده، بنکدار و تک فروش در این پروسه، متحمل ضرر‌های فراوان شوند.
نرخ کفش با مالیات رو به صعود گذاشته است
جوادی ضمن بیان این‌که مالیات تولیدکننده و پخش کننده نیز طبق ضرائب مالیاتی افزایش داشته است، توضیح داد: تا قبل از شیوع بیماری کرونا، هر ایرانی به طور متوسط بین ۲ تا ۳ جفت کفش در سال خریداری می‌کرد که امروزه قطعا این آمار کاهش پیدا کرده است. همچنین در تولید کفش، حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد از منابع وارداتی استفاده می‌شود و حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد مابقی نیز از تولیدات داخلی است. امیدواریم با ریشه کن شدن این بیماری و مدیریت تخصصی مسئولین امر، در آینده از این بحران خارج شویم.
آیا فروش اینترنتی نجات بخش صنعت کفش خواهد شد؟
وی درباره فروش اینترنتی کیف و کفش، گفت: اکثر فروش‌ها در اینترنت، به گونه‌ای است که تبلیغات انجام می‌شود و مردم پس از کسب اطمینان، برای خرید حضوری به محل فروش مراجعه می‌کنند. فضای مجازی کمک بزرگی به تولیدی‌ها و دیگر مشاغل کرده است. مردم دیگر زیاد در خیابان به دنبال مغازه یا تولیدی نمی‌گردند، بلکه می‌خواهند همه چیز به روز باشد. به همین دلیل، از اینترنت برای انتخاب فروشگاه مورد نظرشان اقدام می‌کنند.
با این مشکلات هیچ انگیزه‌ای برای تولیدکننده باقی نمی‌ماند. هزینه‌های سرسام آور تولید در کنار هزینه‌های جاری نسبت به هزینه های بلوکه شده در کارخانه و دستگاه‌ها به هیچ عنوان قابل قیاس و توجیه نیست؛‌ اگر این مشکلات وجود نداشت به جرات می توان بگویم کفش ایرانی با تنوع و کیفیت خوب می‌تواند شانه به شانه بازارهای خارجی رقابت کند و باعث ارزآروی شود که متاسفانه این چنین نیست حتی در ایام کرونا نیز طبق وعده‌های داده شده از سوی مسئولان هیچ گونه حمایتی از تولید انجام نشده است. امید می‌رود دولت و نمایندگان مجلس با دقت و جدیت بیشتر مشکلات پیش روی تولیدکنندگان را مرتفع سازد. یکی از راه‌های نجات تولیدی ها، فضای مجازی است که می‌توان از آن فروش بهتری داشت. البته این شیوه فروش، یک مشکل هم دارد و آن هم این است که به دلیل متفاوت بودن قالب کفش‌ها، احتمال برگشتی آن پس از فروش مجازی
 زیاد است.