گروه راه و شهرسازی - اعظم زندیه - سهم بودجه مدیریت و توسعه روستایی و عشایری از کل منابع عمومی دولت در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ به میزان ۵.۸۲ درصد کاهش داشته است و همین امر انتقاد برخی کارشناسان را برانگیخته است. چندی پیش خبر کاهش ۵.۸۲ درصدی سهم بودجه مدیریت و توسعه روستایی و عشایری از کل منابع عمومی دولت در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ رسانه‌ای شد و بسیاری در نقد این مصوبه اعلام کردند که این مصوبه با اهداف سیاست‌های کلی نظام، سند چشم‌انداز بیست‌ساله و به‌ویژه تکالیف قانون برنامه ششم توسعه، منافات جدی دارد.
به گزارش اقتصادسرآمد، برخی کارشناسان اقتصادی اعلام کردند که کاهش بودجه توسعه روستایی در تامین امنیت غذایی و به تبع آن کاهش امنیت کشور اثرگذار است و از این لحاظ کشور را با مخاطره مواجه می‌کند. برخی از رسانه‌ها اعلام کردند حال که این میزان از اعتبارات روستایی کاسته شده، بنابراین امنیت غذایی به مخاطره افتاده است، درصورتی که این اعتبارات ارتباطی به امنیت غذایی نداشته، بلکه بخش زیادی از آن به راه‌ها و خانه‌های روستایی مربوط بوده است.
اساسا در دهه گذشته و به خصوص دو دولت قبلی یکی از اتفاقات عجیب این بود که راه‌های روستا به شدت گسترش یافته، که البته مثبت است؛ اما ارتباطی به امنیت غذایی ندارد؛ امنیت غذایی به معنای تولید مواد غذایی است که در نتیجه کشاورزی سودمند اتفاق می‌افتد. راه روستایی باید توسعه یابد و همه باید از مواهب توسعه بهره‌مند باشند، اما این دو را نباید به هم گره زد، چراکه این تحلیل واقع گرایانه نیست، چراکه نمی‌دانیم در گذشته تخصیص یافته است یا خیر. البته بودجه سندی قانونی است و باید اجرا شود؛ اما واقعیت این است که دولت با تنگناهای درآمدی روبه روست و به مجلس اعلام کرده که برای بودجه ۱۴۰۱، ۵۰۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد؛ بنابراین طبیعی است که در بسیاری مواقع اجرایی نمی‌شود.
راه روستایی در مسیر بودجه گم شد
پرویز فرشادی کارشناس حوزه راه و اقتصاددان کشورمان در گفت و گو با اقتصاسرآمد، گفت: متاسفانه سازمان برنامه باید در یک ردیف مشخص، اعتبارات روستایی به خصوص راه، عمران و مراکز خدماتی- بهداشتی روستایی را به صورت جداگانه اعلام می‌کرد که این اتفاق رخ نداد، بنابراین این اعداد پراکنده است و قابل شناسایی نبود؛ و همین امر سبب شد تا از اعتبارات کاسته شود.
کاهش یافتن اعتبارات روستایی را نمی‌توان بر گردن مجلس انداخت
او با بیان اینکه کاهش یافتن اعتبارات روستایی را نمی‌توان بر گردن مجلس انداخت، به خبرنگار اقتصاد سرآمد ابراز کرد: اصل ماجرا این است که این کاهش ۵.۸۲ درصد نسبت به قانون مصوب بودجه ۱۴۰۰ رخ داده و سوالی که مطرح است اینکه مشخص نیست قانون مصوب ۱۴۰۰ محقق شده که امروز بگوییم قانون مصوب ۱۴۰۱ کمتر محقق می‌شود؟
توسعه راه روستایی ارتباطی با امنیت}
 غذایی ندارد
فرشادی با انتقاد از برخی رسانه‌ها در پوشش نادرست این خبر، گفت: برخی از رسانه‌ها اعلام کردند حال که این میزان از اعتبارات روستایی کاسته شده، بنابراین امنیت غذایی به مخاطره افتاده است، درصورتی که این اعتبارات ارتباطی به امنیت غذایی نداشته، بلکه بخش زیادی از آن به راه‌ها و خانه‌های روستایی مربوط بوده است.
وی امنیت غذایی را ناشی از مسائل دیگری دانست که در حال حاضر وجود دارد و تاکید کرد: اما این مسئله(امنیت غذایی) ارتباطی به راه روستایی ندارد. آنچه که در گذشته به اسم بودجه و اعتبار راه و خانه روستایی مصوب شده؛ در عمل منجر به توسعه روستایی نشده است که امروز بگوییم با کاهش پنج درصدی، توسعه روستایی هم دچار مشکل شد.
وی ضمن بیان این که توسعه روستایی به صرف جاده را آسفالت و یا اینکه خانه بهداشت احداث کردن محقق نمی‌شود، خاطرنشان کرد: البته این گفته به این معنا نیست که این مسائل رخ ندهد؛ اما نکته اصلی این است که به صرف این مسائل، توسعه محقق نمی‌شود.
طبق آنچه که مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر کرده است؛ توزیع اعتبارات روستایی و عشایری بین گروه‌های ۱۳گانه، نشان داده که حدود ۷۳ درصد از بودجه توسعه روستایی و عشایری به امور کالبدی ـ فیزیکی ـ خدماتی و تنها حدود دو درصد آن به موضوع اشتغال و محرومیت‏‌زدایی اختصاص پیدا کرده است.
این موضوع بیانگر آن است که اعتبارات مدیریت و توسعه روستایی و عشایری در لایحه بودجه ۱۴۰۱، از نظر نسبت اعتبارات اشتغال و تولید به اعتبارات «کالبدی، خدماتی و زیربنایی» با عدم توازن جدی مواجه است. همچنین در بخش دیگری از این گزارش آمده است که حذف اعتبارات تملک دارایی سرمایه‌ای «راه‌های روستایی» از بودجه استانی و اعتبارات هزینه‌ای مربوط به خدمات بهداشتی ـ سلامتی روستاییان و عشایری در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ در حالی اتفاق افتاده که نزدیک به ۴۵ درصد راه‌‏های روستایی کشور آسفالت نشده‌‏اند و همچنین میزان بهره‌‏مندی روستاییان و عشایر از خدمات بهداشتی و درمانی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد.
بنابراین می‌توان این گونه نتیجه گیری کرد که عملا کاهش ۵.۸۲ درصد از اعتبارات توسعه روستایی تاثیر چندانی بر بحث توسعه روستایی ندارد، کمااینکه طبق اعلام مرکز پژوهش‌های مجلس در سال گذشته که این کاهش رخ نداده بود ما در نه بحث راه روستایی و نه در بحث خانه‌ها و مراکز بهداشت روستایی توفیقی نداشتیم.