گروه جهاد تبیین- امید متین- نمایند چابهار در مجلس، در فروردین 1400 نطقی در مجلس داشت. سخنانی شیوا، روشن و درست. اکنون که این سخنان را بازخوانی می کنم، دی ماه 1401 است؛ یعنی دو سال گذشت!
دو نکته برایم سوال شده است: 
اول: سفرهای استانی رئیسی که این همه به آن می نازد و پروپاگوندای تبلیغی برایش راه می اندازند،؛ چقدر می ارزد؟ ظاهرش که بسیار دلربا است؛ باطنش چه خبر است؟
دوم: نطق میان دستور، نطق مجلسی و فریادهای یک نماینده در مجلس چقدر می ارزد؟ خود نماینده چقدر اثر دارد؟ اصلا اثری دارد؟ بود و نبودش یکی است یا آن چه می گوید با آن چه که پیگیری می کند، چنان هماهنگ و مکمل است که نتیجه رشد و ترقی حوزه انتخابی اوست.
در ادامه کار روزمره خود به عنوان یک روزنامه نگار – که همواره ما هم شعار می دهیم که در راستای رسالت رسانه ای!- در باره چابهار با سفیر هند مصاحبه ای داشتیم. نکاتی مطرح کردند که جالب بود! جالب از آن جا که متوجه شدیم آن چه در چابهار می گذرد، انصافا و خدایی، مقصر هند نیست. یا دقیق تر بگویم، فقط هند مقصر نیست و اگر درباره کندی توسعه چابهار و فعال شدن آن قصور دارد، اولا قصورش کمتر از طرف ایرانی است و در ثانی، خود ما گزنه دست هندی ها می دهیم که قصور کنند. مانند جریان جرثقیلی که به زحمت تحریم ها را دور می زند و می رسد به چابهار، تازه می فهمند که برق برای راه اندازی آن نیست! این که برق نیست که مشکل هند نیست و یا تقصیر امریکا و اسراییل نیست، دقیقا مقصر اصلی، همین مسئولان امر هستند. 
وقتی مقام معظم رهبری، با درایت حکیمانه خود، سواحل مکُران را «گنج پنهان» می نامند و بر بهسازی و توسعه آن نواحی تاکید می فرمایند و امر می کنند تا بهبود سریع حاصل شود و نمی شود، مقصر دقیقا مسئولانی است که بر اساس این فر موده به نان و نوایی رسیده اند و پز مسئولیتش را می دهند و کاری از پیش نمی برند. 
در باره مطالبه رهبری-مدظله العالی- ما در روزنامه اقتصاد سرآمد به شدت و حدت، پیگیر سواحل مکُران و به طور ویژه بندر چابهار هستیم، در این راستا، با مسئولان دو طرف تلاش می کنیم مصاحبه کنیم و از طریق این رسانه، تلاش کنیم حرکتی به روند رو به موت توسعه چابهار بدهیم؛ این تنها کاری است که در راستای امر رهبر عظیم الشان از ما بر می آید. به تصور ما این جهاد تبیین ماست. جهاد تبیین ما در بیان اهمیت مکران و چابهار است. سواحل مکران از هرمزگان تا سیستان و بلوچستان، خط جهاد تبیین ما به عنوان تنها روزنامه دریایی این کشور است و این جهاد تبیین را به هر شکل ممکن ادامه می دهیم.
در این رابطه بود که خواستیم برویم سراغ نماینده مردم شریف چابهار در مجلس. معین الدین سعیدی- نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس- را هدف قرار دادیم تا به هر شکل ممکن با ایشان گفت و گو کنیم. برای شناخت بیشتر از مواضع ایشان، جستجو و کنکاش را شروع کردیم که رسیدیم به این سخنان شرافتمندانه و شجاعانه. سخنانی از نظرما از جنس جهاد تبیین. همه چیز را به صراحت و روشنی و با بیانی قوی و اثرگذار گفته است؛ نگفته است؟ دیگر برویم چه چیزی را بپرسیم؟ سوالی غیر از سیستان و بلوچستان نداریم و جوابی هم جز این نخواهیم شنید. خواهیم شنید؟
خب! وقتی از سال 1400 تا الان کمتری اتفاق مثبتی در سیستان و بلوچستان نیفتاده، چه حرف جدیدی می توان گفت و شنید؟
همچنان بندر چابهار در انبوهی از مشکلات دست و پا می زند.
هنوز بندر چابهار راه اندازی نشده و طرف هندی هم به قراردادش عمل نکرده است. حرف هم بزنی می گوید طرف ایرانی زیرساخت آماده نکرده است و سریع می رود سراغ خاطره جرثقیل و زبان آدم را می بندند.
هنوز آب، مساله اول سیستان و بلوچستان است.
هنوز همان مسائل و مصائبی که سعیدی برشمرد، سرجایش باقی مانده. از 1400 تا الان که پایان 1401 است. حداقل دو سال. ما به سال های قبل از آن که باز هم همین بازی های تکراری، تکرار در تکرار می شو ند؛ یعنی همچنان رییسی می رود دور دور! با مترو می رود تا کرج و البته هشتصد میلیون تومان هزینه همین سفر نیم متری می شود! همچنان هیات دولت، می چرخد و سوت بلبلی می زند. همچنان همه چیز در رکود سیاهی به سر می برد، جز این که روزی چهار میلیون مسکن ساخته می شود. فقط اینجا موفقیت های جادویی به دست آوردیم!
جناب آقای معین الدین سعیدی- نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس- با عرض سلام وادب، ما از همه سوال های مان در  باره وضعیت سیستان و بلوچستان گذشتیم و همه را به این سخنرانی قرا و روشنگر شما بخشیدیم، فقط لطف کنید به یک سوال اگر جوابی دارید بدهید: 
از سال فروردین 1400 که شما آن سخنان را ایراد فرمودید، تا الان که نزدیک به فروردین 1402 هستیم، چه اتفاق های خوبی در سیستان و بلوچستان افتاده و چه آبادانی رخ داده است؟ آیا یک متر آب لوله کشی اضافه شده است؟ آیا نیم متر کابل کشی برق به چابهار شده که هندی ها به ریش ما نخندند؟ آیا یک صیاد در آن سامان دستش به بیمه رسیده است؟ الان که به لطف زمستان کمتر تشنه می شوند و رنج  کمتری می کشند آیا قرار است دوباره مردم آن سامان شریف در تابستان تشنگی بکشند؟.
واقعا چه خبر است؟ آقای نماینده! سرزمینی که مردم ایران باید برای دیدن و چرخیدن در گود پهلوانانه آن، باید سرو دست بشکنند و در صف های طولانی بلیت سفر بایستند، چرا در این وضع اسف بار است؟ 
لطفا بفرمایید رییسی چه قول هایی داد و چه مقدار از قول هایش را عملی کرد؟