گروه شیلات- امید اسماعیلی- در نشست خبری اخیر رییس سازمان شیلات ایران، نکاتی متعددی در باره صید و صیادی مورد بحث قرار گرفت که صید ترال یکی از آن ها بود. 
به گزارش اقتصاد سرآمد، صید ترال، نوعی از صید است که در آب های عمیق با کشتی های بزرگ صورت می گیرد به طوری که تور از کف دریا آبزیان را جمع آوری می کند و البته کف دریا، مرجان ها و دیگر اجزاء زیست محیطی عمق دریا را نیز مورد هدف و آسیب قرار می دهد. 
چندی پیش صیدترال به وسیله کشتی های غول پیکر چینی از آب های ایران، افکار عمومی ایرانیان را زخمی و به شدت جامعه را عصبانی کرد. مقابله افکار عمومی باعث شد که صیدترال چینی ها به طور رسمی ممنوع شود و حتا صید ترال داخلی نیز با محدودیت هایی روبرو شود. 
رئیس سازمان شیلات ایران با بیان این که دستورالعمل صید ماهی در آب های عمیق در کارگروه شورای عالی امنیت ملی تعیین شده است در صورت آغاز صید ترال حتما از کشتی های ایرانی استفاده می کنیم. این بیان نشان می دهد که دیگر خبری از کشتی های چینی که عمق دریاهای ایران را شخم بزنند و ببرند به چین، خبری نخواهد بود. 
سید حسین حسینی در نشست خبری دهه فجر با اصحاب رسانه افزود: کار گروهی که ذیل شورای امنیت ملی با عنوان کارگروه سازماندهی بنادر تشکیل شده بود، دستورالعمل صید ماهی در آب های عمیق را تعیین کرده است.  
وی افزود: در انتظار آماده شدن افکار عمومی هستیم و در صورتی که صید ترال از آب های عمیق انجام شود حتماً با کشتی‌های ایرانی انجام خواهیم داد و به هیچ کشور خارجی اجازه ورود نمی دهیم.
به گفته این مسئول صید ترال از آب های عمیق بسیار ضروری است سالانه ۲۰ هزار تن واردات خوراک آبزیان وجود دارد که با استفاده از پودر ماهی آب های عمیق می توان بخش زیادی از این نیاز را تامین کرد.
در سخنان رئیس سازمان شیلات چند نکته نهفته است که توجه به آن ها می تواند مهم تلقی شود:
اول: صید ترال ممنوع است اما انجام می شود
به گفته رئیس سازمان شیلات ایران، صید ترال ممنوع است و به طور رسمی انجام نمی شود؛ اما خبرها از سوی صیادان و فعالان دریایی حکایت دیگری دارد و صید غیرمجاز ترال را خبر می دهد. در این باره  توجه باید داشت که طبق بیان رسمی مسئولان مربوطه، در جنوب بیش از 22هزار قایق و کشتی صیادی فعال هستند. طبق بیان رسمی مسئولان که مصاحبه آن ها در همین روزنامه منعکس شد، 11 هزار قایق و کشتی صیادی مجاز وجود دارد که بیش از دو برابر آن، به طور غیرمجاز فعالیت می کنند. این یعنی صید غیر مجاز حداقل دو برابر صید مجاز است. این وضعیت در شمال کشور هم وجود دارد. بر اساس خبرهایی که در همین روزنامه منتشر شد، تعداد صیادان غیرمجاز در عرض دریای خزر از گیلان تا مازندران بسیار زیاد است و دولت به دلیل کاهش شدید نیروی حافظ امنیت دریا، قادر به نظارت و کنترل نیست. همه این ها حکایت دارند از صید غیرمجاز به صورت گسترده. چیزی که رئیس سازمان شیلات چندان به آن اشاره نداشت. 
دوم: صیدترال خطرناک است
صید ترال، چه با مجوز و چه بی مجوز بسیار خطرناک است و تمام زیست بوم دریایی را به چالش می کشد. وقتی با کشتی های غول پیکر، تورهای بزرگ را با تراورزهای سنگین به ته دریا می فرستیم و هر چه هست و نیست را از کف دریا می کنیم و بالا می آوریم، نمی توانیم قسم بخوریم که فقط ماهی صید می کنیم. صید ترال فقط ماهی صید نمی کند؛ بلکه عمق دریا را شخم می زند و از بود و نبود از میان می برد. آشیانه و لانه و مرجان را همه با هم خراب می کند. انواع آبزی را از میان بر می دارد که برای مرمت و بهسازی کف دریا به عنوان سرزمین زیست و زندگی همه آبزیان مفید هستند. خراب کردن خانه و کاشانه همه موجودات دریایی که زنجیره زیست و تولید مثل و بقا را تشکیل می دهند، نمی تواند به هیچ روی و با هیچ منطقی توجیه شود. صید ترال قابل کنترل و مدیریت نیست. صرف تامین خوراک آّبزیان که مد نظر رئیس سازمان شیلات آیا برای مجوز صید ترال کافی است؟ آیا حذف کشتی های چینی و به کارگیری کشتی های ایرانی، می تواند دلیلی برای مجوز صید ترال باشد؟ ما به عنوان طرفداران حفظ محیط زیست دریایی، نمی توانیم با این دلایل قانع شویم. مگر ما در صید مرسوم و معمول با تورهای استاندارد که قاتل بچه ماهی ها نیست، به کیفیت کامل دست پیدا کرده ایم که نیازمند به صید ترال باشیم؟ چرا هزینه ای که می خواهند صرف صید وحشتناک ترال که قتل عام محیط زیست و ماهی و غیر ماهی است، صرف پرورش در قفس نمی شود؟ به طور کلی مضرات صید ترال بر فایده های آن می چربد، با این وضع چرا رئیس سازمان شیلات به جای سخن گفتن از حذف کامل صید ترال از آّب های ایران از مجوز آن سخن بگوید. اگر سخن از مجوز بود، چرا آن زمان که چینی ها کف دریاهای ما را به غارت بردند، سخن از مجوز نبود و حرفی از کارگروه شورای عالی امنیت ملی نبود؛ اما الان تلاش می شود با این عناوین، به اسم مجوز، شرایط را فراهم کنند و افکار عمومی را دور بزنند و دست به صید غیرقابل قبول ترال بزنند که حکم «جنایت علیه محیط زیست آبزیان» دارد و «سهم آیندگان از دریا» را به نابودی می کشاند.
نکته پایانی تاکید می کنیم بر بند 9 و 10 سیاست های کلی برنامه هفتم توسعه که به سمت دریا و اقتصاد دریامحور اشاره دارد و باید دانست که وسعت اقتصاد دریا در همه ابعاد- به ویژه در بخش شیلات- آن قدر وسیع است و آن قدر دست نخورده است که فعال کردن آن ظرفیت ها اولویت دارد و نیازی به صیدترال با مجوز یا بی مجوز نیست. انتظار می رود که دولت سیزدهم قاطعانه و به طور کامل صید ترال را محکوم و ممنوع کند و با نظارت گسترده، مانع از این اتفاق
 مخرب شود.