گروه سیاست - جمعی از دانشجویان و فعالان تشکل‌های دانشجویی که عصر روز (سه‌شنبه) در بیست و هفتمین روز از ماه مبارک رمضان با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
به گزارش اقتصادسرآمد از KHAMENEI.IR، نمایندگان تشکل‌های دانشجویی در ابتدای دیدار به بیان دیدگاه و نظرات خود پرداختند.
مشروح بیانات حضرت آیت الله خامنه ای در این دیدار را با هم می خوانیم: در دوران دفاع مقدس دو فرصت تعالی و عروج به صورت مشترک در کنار هم قرار گرفتند. جوان هایی که وارد میدان جنگ شدند حرکت شان و اوج‌گیری‌شان جوری بود که فردی مثل امام راحل، امام بزرگوار که سال های متمادی سلوک و عرفان را تجربه کرده بود به حال آن ها غبطه می خورد، من نمیدانم شماها شرح حال این شهدا را می خوانید؛ این کتاب ها را یا نه؟ من می خوانم و اشک می ریزم و استفاده میک نم برای من حقیقتاً استفاده دارد. من خیال می کنم شما یکی از کارهایی که می کنید حتماً همین باشد شرح حال این شهدای عزیز را بخصوص بعضی‌هایشان را که خیلی معنویت دارند بخوانید. این ها استفاده کردند.
انتظار فرج یعنی سختی‌ها همه قابل برداشته شدن، برطرف شدن است. نه اینکه بنشینید انتظار بکشید، دل شما باید گوش به زنگ باشد. انتظار فرج یعنی انتظار برطرف شدن همه‌ی نقص هایی که شما الان گفتید. ده برابر این هم نقص وجود دارد که شما نگفتید. انتظار فرج یعنی این، یعنی آماده بودن، فکر کردن، بن‌بست نپنداشتن. بن‌بست‌انگاری خیلی چیز بدی است.
خدای متعال که در قرآن مکرر گفته «کَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلی‌»؛ کتب اللّه یعنی قانون قطعی خدا است که راه پیغمبران غلبه پیدا خواهد کرد. دیگر بحثی ندارد. «إِنَّ اللَّهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذینَ آمَنُوا»؛ خدا از مؤمنین دفاع خواهد کرد، در این هیچ تردیدی نیست. یا «نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً»؛ در این هیچ تردیدی وجود ندارد، این قول خدای متعال است. خود ما واقعیت ها را هم دیدیم. حالا ما این ها را یک روزی از قرآن و نهج‌البلاغه و صحیفه‌ی سجادیه نقل می کردیم، اما در زندگی خودمان تصور نمی کردیم.
ما در این سن خودمان دیدیم، پیروزی انقلاب را دیدیم. این غلبه‌ی حق بر باطل بود. کسی فکر نمی کرد، هیچکس اصلاً تصور نمی کرد. مرحوم آقای طالقانی به خود من گفت، گفت وقتی آن روزی که امام گفت شاه باید برود. ما گفتیم آقا چه حرفهایی میزند! یعنی کسی مثل آقای طالقانی! مرحوم آیت‌اللّه طالقانی آدم کوچکی نبود. یک مبارز عمیقِ عریقِ سابقه‌دارِ آن‌چنانی امیدوار نبود، اما شد. انقلاب پیروز شد. حادثه‌ی عجیبی بود جنگ تحمیلی. همه علیه ما، آمریکا علیه ما، شوروی علیه ما، ناتو علیه ما، کشورهای مسلمان علیه ما، ترکیه‌ی همسایه‌مان علیه ما، همه، همه. ما پیروز شدیم. در یک چنین جنگی که همه علیه ما بودند، ما پیروز شدیم. پس بنابراین تجربه‌های ما هم همین را نشان می دهد.
در مورد مسئله‌ی خصوصی‌سازی که بعضی از دوستان گفتند و تکرار کردند و بیرون هم همانها را می گویند: هر قانون خوبی را ممکن است بد عمل کنند. اینی که ما امکانات کشور، امکانات تولیدی، کارخانجات، این ها را بدهیم دست دولت، دستگاههای تولیدی و بنگاههای تولیدی بزرگ را دولت نمی تواند، مشکلات به وجود می‌آید، فساد به وجود می‌آید. چه قدر در این چند سال این مسائل پیش آمده. این راهش فقط خصوصی‌سازی بود. هیچ چاره‌ی دیگری وجود نداشت واقعاً و این کار ناگهان انجام نگرفت. با فکر، با مطالعه، با پیش‌بینی، ساعت ها بحث کردن انجام گرفت. بله، من قبول دارم، آن توقعی که بنده داشتم از خصوصی‌سازی، تا حالا آن توقع برآورده نشده. اما کارهای خوبی هم انجام گرفته.
اینی که شما می گویید بنگاه دولتی را دادند به بخش خصوصی، او دلارش را به دولت برنمی گرداند، این درست نیست. آنی که دلار را برنمی گرداند، همان بنگاه فعلاً دولتی است.
البته بخش خصوصی هم اشکالاتی دارد؛ مراقبت می خواهد، دقت می خواهد، رعایت می خواهد.
حرف مردم را باید گوش بدهند، حرف مردم کجاست؟ خب مردم در همه‌ی مسائل که حرف ندارند یا یک حرف ندارند، باید فکر کنند، مطالعه کنند، سازوکاری دارد حرف مردم، حرف مردم همینی است که الان وجود دارد یعنی یک نفر را انتخاب می کنند بعنوان رئیس‌جمهور این مال مردم است، یک عده‌ای را انتخاب می کنند بعنوان نماینده‌ی مجلس این حرف مردم است،‌ حرف مردم را این‌جوری می شود فهمید دیگر. حالا یکی از برادران گفت رفراندوم اگر چنانچه شما این‌جوری می گفتند. اگر چنانچه از اول در همه‌ی مسائلی که پیش می‌آمد رفراندوم می کردید حالا آن حساسیت روی رفراندوم وجود نداشت. کجای دنیا این کار را می کنند؟ مگر مسائل گوناگون کشور قابل رفراندوم است، مگر همه‌ی مردمی که در رفراندم باید شرکت کنند و شرکت می کنند امکان تحلیل آن مسئله را دارند؟ این چه حرفی است؟ چطور می شود رفراندوم کرد؟ در مسائلی که تبلیغات می شود کرد، حرف می شود زد، از همه طرف اصلاً یک کشور را برای یک مسئله شش ماه درگیر بحث و جدل و گفتگو و دو قطبی‌سازی می کنند برای اینکه یک مسئله‌ای رفراندوم بشود. در همه‌ی مسائل رفراندوم بکنیم؟ این‌جوری نیست قضایا که این‌جور ساده آدم از روی‌شان [بگذرد] یکی از آفت ها شتاب‌زدگی است، شتاب‌زدگی نباید بشود.
قصد دانشجو دیده شدن نباشد؛ ــ ببینید این را من تأکید می کنم ــ نه شخص دانشجو نه تشکل دانشجویی اینجور نباشد که یک حرفی را بزند برای اینکه دیده بشود. این بی‌برکت می کند کار را، حرف را بی‌برکت می کند، بی‌اثر می کند و ضرر هم دارد.
در فضای مجازی غرق نشوند؛ خب حالا فضای مجازی با همه‌ی حرفهایی که گفته می شود در کشور وجود دارد. شبکه‌های اجتماعی وجود دارد. بعضی‌ها نشسته‌اند که از طرف فضای مجازی سیل‌وار، تحلیل و خبر و مطلب و مبنا به اینها داده بشود این غلط است. شما روی فضای مجازی سوار شوید، شما فضای مجازی را هدایت کنید، شما فکر و خبر و تحلیل به فضای مجازی بدهید نه به عکس.
جوان ایرانی مورد کینه‌ی دشمنان است.
دشمن استکبار، کارتل های صهیونیستی که بر اروپا و آمریکا تسلط دارند، اینها بلاشک با مسئولین جمهوری اسلامی خیلی بدند، دستشان برسد تکّه پاره‌شان میکنند. اما با جوانها بدترند. چرا؟ برای خاطر اینکه اگر جوان ها و انگیزه‌های جوان ها و جوان های کشور نباشند از دست مسئولین کشور کاری بر نمی‌آید، کار را درواقع جوان ها دارند انجام می دهند، حرکت و پیشرفت به دست جوان هاست لذا با جوان ها کینه دارند این ها. از اول انقلاب تا امروز جوان ها بودند که کارهای بزرگ را در جبهه‌های مختلف، میدانهای مختلف به عهده گرفتند و پیش بردند. من این را می گویم بیشتر برای اینکه مسئولین کشور توجه کنند و خوشبختانه توجه هم می کنند، از خیلی از جوان ها استفاده می کنند، اما بیشتر استفاده باید بکنند در میدان های مختلف.
در میدان مدیریت های دولتی، جوان هایی از قبیل شهید موسی کلانتری، شهید تندگویان، اینها وزیر بودند جوان جوان، جوان. شهید قندی، شهید عباسپور همین هایی که همه‌شان شهید شدند این ها جوان بودند.
در میدان نظامی شهید همت، شهید خرازی، شهید بابایی، شهید حسن باقری، شهید شیرودی، شهید اردستانی، شهید صیاد شیرازی.
در میدان هنر و ادبیات؛‌ شهید آوینی،‌مرحوم سلحشور، مرحوم طالب‌زاده، البته اینها آخر عمرشان سن‌شان بیشتر بود اما در همین جوانی اینها خیلی کارها کردند و امثال اینها که کم هم نیستند.
در میدان علم و تحقیق؛ شهید تهرانی‌مقدم، مرحوم کاظمی‌ آشتیانی، شهید مجید شهریاری، شهید رضائی‌نژاد، شهید احمدی روشن.
در همین زمان معاصر شما شهید حججی، مصطفای صدرزاده، آرمان علی‌وردی، روح‌الله عجمیان. اینها برجسته‌اند، نقطه‌های واقعاً برجسته‌اند.
هزارها، ده‌ها هزار، صدها هزار جوان ایرانیِ مسئولیت‌شناس امروز وجود دارند، این ها موتور حرکتند. این ها موتور پیشران حرکت کشور و حرکت نظامند، همه‌ی شما، یکایک شما باید اینجوری باشید. مثل شهیدان زندگی کنید.
راه روشن را جوان های عزیز! با جدّیت دنبال کنید؛ راه روشن انقلاب و اسلام و کشور و نظام و اینها را با جدّیت دنبال بکنید. کشور به شماها نیاز دارد. احتیاج دارید به آرمان‌خواهی ، احتیاج دارید به امید، احتیاج دارید به عقلانیت. آرمان‌خواهی یعنی همان افق های دور که اشاره کردم. این اگر نباشد امکان ندارد. آرمان‌خواهی موتور حرکت است، موتور پیشران حرکت آرمان‌خواهی است. امید سوخت این موتور است، اگر امید نباشد این موتور حرکت نمیکند. آرمان‌خواهی در دلش می ماند غصه‌اش را می خورد اگر امید وجود نداشته باشد. عقلانیت هم فرمان این موتور است.
رسانه‌های جورواجور بدخواه اصرارشان این است که ثابت کنند ملت ایران از اعتقادات دینی روگردان شده، از احساسات انقلابی روگردان شده. آنها می گویند، یک دنباله‌هایی هم اینجا دارند، این ها هم می گویند، در فضای مجازی می گویند، در روزنامه می گویند، در حرف های گوناگون می گویند که مردم از دین روگردان شدند. یک نفری که دچار غفلت باشد، فکر نکند، قبول میکند، باور می کند. اما یکدفعه می بینید شما شب قدر شد، جلسات امسال از پارسال پرشورتر است، تضرّع و گریه و ابتهال و حضور جوانها و اشک جوانها در این جلسات از پارسال بیشتر است، روز قدس می شود، جمعیت از پارسال فشرده‌تر است. ۲۲ بهمن می شود، جمعیت دو برابر پارسال است. یعنی خلاف آنچه که او می گوید، وجود دارد، اما او وسوسه‌ی خودش را می کند.