گروه نفت و انرژی- فاطمه کریمی- ايران، كشوري است سرشار از انرژي؛ اما انرژي فسيلي آن (نفت و گاز) رتبه اول تامين انرژي كشور است. وابستگي به اين نوع از انرژي باعث چالش‌هاي بزرگي بوده و هست؛ اما به نظر مي‌رسد كه اين چالش‌ها رو به كاهش نهاده‌اند؛ زيرا دستان توان‌مند مهندسان داخلي قدرت تامين تجهيزات و امكانات را دارند و دانش بومي لازم وجود دارد. اين بدان معناست كه از وابستگي كامل در ابتداي صنعت نفت و گاز، اكنون به درصد بالايي از خودكفايي رسيده‌ايم. يكي از دلايل اثبات اين نكته، سخنان مديرعامل صدراست كه در نشست خبري به زبان راند. 
مدیرعامل شرکت صنعتی دریایی ایران (صدرا) گفت: چهار سكوي ميدان نفتي در برنامه كاري اين شركت وجود داشته كه تا کنون ۲ سکوی میدان رشادت توسط شرکت صدرا ساخته و در دریا نصب شده است و ۲ سکوی باقی‌مانده نیز که یکی از آن‌ها سنگین ترین سکوی نفت و گاز کشور به شمار می رود در تابستان امسال نصب خواهد شد. 
آن چه در سخنان مديرعامل صدرا آمده است، حاكي از دست يابي به دانش فني ساخت و نصب سكوهاي بزرگ است كه باعث شده ما در اين بخش‌ها از وابستگي خارج شده و به سمت ثبات كامل انرژي پيش برويم. 
به گزارش اقتصاد سرآمد، «اسدلله ابویسانی» در حاشیه بیست و هفتمین نمایشگاه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی در نشستی خبری با اشاره به این‌که مجموعه صدرا با سابقه بیش از ۵۵ سال فعالیت، در حوزه صنعت پروژه های متعددی را اجرا کرده است، به بررسي حوزه‌هاي فعاليت شركت صدرا پرداخت و گفت: صدرا در سه حوزه اصلی فعالیت دارد که شامل «کشتی‌سازی» و «تعمیرات انواع شناورها و کشتی ها» و «فعالیت فراساحل نفت و گاز و اقدامات زیربنایی در حوزه دریا» است.
اين سخن نيز نشان مي‌دهد كه در سه حوزه راهبردي، كشور ايران صاحب دانش و فناوري لازم هست؛ اما برخي نقصان‌ها همچنان وجود دارد كه ريشه آن را بايد در ماهيت مديريت دولتي دانست، زيرا شركت‌هاي دولتي معمولا از كارامدي شركت‌هاي خصوصي برخوردار نيستند. 

ابویسانی در اين نشست خبري تاکید کرد: سال گذشته پروژه هایی را که در دست انجام داشتیم که مهمترین آنها طرح توسعه میدان رشادت است که امسال پیشرفت های خوبی خواهد داشت.
وی با اشاره به این‌که این میدان چهار سکو دارد، گفت: ۲ سکو اکنون در دریا نصب است که نیاز به اقدامات راه اندازی و پیش راه اندازی دارد و ۲ سکو هم در کارخانه صدرا است که مراحل ساخت آن اجرا می شود و امیدواریم تابستان امسال حمل و نصب شود.
یکی از آنها سکوی تولیدی است که در کارخانه است و سنگین ترین سکوی نفتی و گازی کشور با وزن نزدیک به هفت‌هزار تن است. حدود پنج هزار تن در کارگاه تکمیل شده و در آب نصب می شود و بقیه روند تجهیز در آب انجام خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه در گذشته، در شركت صدرا، ۱۰ سکوی پارس جنوبی به ارزش ۲.۵ میلیارد دلار ساخته می شد، گفت: اکنون ظرفیت خالی در این شرکت برای اجرای پروژه های نفت و گاز وجود دارد؛ انتظار این است مجموعه کارفرمایی کمک کند تا در راستای شعار سال حرکت کنیم. 
مدیرعامل صدرا در بخش ديگري از سخنان خود گفت: افرامکس ۳ پروژه نفتکش با کارفرمای خارجی است که قراداد چهار نفتکش ۱۱۳ هزار تنی یا ۷۵۰ هزار بشکه ای بوده که ۲ فروند تحویل شده و ساخت سومین فروند با به روز کردن طراحی آغاز خواهد شد. امیدواریم از زمان شروع ساخت در مدت ۱۳ ماه بدنه تکمیل شده و به آب بیاندازیم و بعد از آن نصب تجهیزات انجام شود.
وی ادامه داد: این ظرفیت را داریم تا در ساخت نفتکش داخلی وارد شویم و از آنجایی که دانش ساخت این کشتی بومی شده است، تولیدکنندگان داخلی این توان را دارند تا زنجیره تولید را به طور کامل انجام دهند.
ابویسانی گفت: مجتمع کاسپین در استان مازندران را داریم که نخستین پروژه آن دکل حفاری ایران خزر بود که اوایل دهه ۷۰ به نتیجه رسید و بعد ازآن سکوی نیمه شناور امیرکبیر انجام شد که تحویل کارفرما شده است.
وی با اشاره به اینکه پروژه های متعدد نوسازی و تعمیرات توسط این مجموعه به انجام رسید، افزود: ۲ فروند کشتی جنرال کاربو، ۲ فروند کشتی رو رو و یک فروند لایروب در اختیار داریم و از ظرفیت بیشتر برای اجرای پروژه های بیشتر برخوردار هستیم. آن چه از سخنان مديرعامل صدرا برداشت مي‌شود، تضادي است كه بين چالش‌ها و توانمندي‌ها وجود دارد. از يك سو، داراي ذخائر بسيار زياد نفت و گاز هستيم، از ديگر سو داراي دانش بومي ساخت و سازهاي لازم براي استيحصال و بهربرداري از منابع زيرزميني هستيم و از طرف ديگر، داراي ظرفيت‌هاي خالي براي توليد كشتي و سازه‌هاي دريايي هم هستيم؛ اما از طرف ديگر در توليد انرژي لازم دچار مشكل هستيم! اين كمي ذهن را آزار مي‌دهد و مخاطب را سردرگم. چرا ما با وجود اين همه توانايي، در توليد نفت‌ كم‌سولفور دچار مشكل هستيم؛ به نحوي كه صنعت بانكرينگ ما در خطر نابودي قرار گرفته است!؟
چگونه ممكن است كه ما نتوانيم سوخت مناسب كشتي‌ها را فراهم كنيم تا مانع از دور زدن ايران و حركت انواع كشتي‌ها به سمت امارات شويم؟
چگونه ممكن است كه ما در توليد بنزين دچار مشكل و نيازمند حجم بزرگي از واردات بنزين شويم! چرا بايد نفت خام ما به قيمت بخس خارج شود و به قيمت گزاف به خود ما باز فروخته شود؟
چرا در ناوگان كشتيراني ايران، كمبود كشتي داريم؟ مگر نه اين كه صدرا- و ديگر شركت‌هاي مشابه- قادر به ساخت انواع كشتي هستند، پس چگونه مي‌شود كه از يك سو ظرفيت خالي براي كشتي سازي داشته باشيم، از سوي ديگر در جايي مانند خزر، كشتي‌ها ما به مرز فرسودگي برسند؟ چطور ممكن است كه خبر از نياز 77 فروندي كشتي در كشتيراني باشد، اما خبر از عقد قرارداد ساخت كشتي با شركت‌هاي كشتي‌ساز نباشد؟ و كشتي‌ساز ظرفيت خالي داشته باشد؟
اين ها جمع نقيضين است. به هر حال يا ما داراي توانايي لازم هستيم يا نيستيم. اگر داراي توانايي هستيم، پس چرا از ظرفيت‌هاي خود استفاده نمي‌كنيم.به نظر مي رسد باز به همان نقطه آغازين بر مي‌گرديم: «مديريت انرژي ايران دچار بحران است». فقط بحران مديريت مي‌تواند كمبود ايجاد كند و چالش بسازد. 
ثبات انرژي در داشتن ذخائر ميلياردي نيست؛ بلكه در مديريت صحيح است. كشوري مانند ژاپن كه فاقد هر گونه منابع انرژي فسيلي است، آن‌قدر دچار بحران انرژي نيست كه ما هستيم. چگونه ممكن است كه ما روي نفت و گاز زندگي كنيم؛ اما كم و زياد توليد انرژي يكي از مصيبت هاي ما باشد؟
اين روزها، شروع قطع برق در تهران است. شروع كاهش آب و شروع تبليغات كم مصرف كنيم! شروع بحث گران شدن بنزين، شروع گراني گازوئيل و... چرا؟ اين بي ثباتي از كجا مي‌ايد؟ اگر ابویسانی به وجود ظرفيت‌هاي بكر و خالي اذعان مي كند، پس بحران كمبود كشتي از كجا مي آيد؟
و ده‌ها سوال كه ازانرژي بر مي خيزد و كسي انرژي پاسخ دقيق و قطعي به آن ندارد. 
به زودي نيز كاركنان دولت بايد ساعت 6 صبح به محل كار برسند! چيزي كه اصلا به آن عادت ندارند و براي آن به نظر نمي‌رسد چندان آمادگي داشته باشند. بي شك، شاهد خواب آلودگي شديد در ادارات خواهيم بود و خواب‌آلودگي هم به ديگر مسائل حوزه امور دولتي اضافه خواهد شد تا گل بود و به سبزه نيز آراسته شود. دليل اين تصميم، صرفه‌جويي در انرژي گفته‌اند! صرفه‌جويي با استفاده بيشتر از نور خورشيد! كه البته بي ترديد به معناي كاهش خدمات دهي به مردم و كاهش اثربخشي فعاليت كاركنان خواهد بود زيرا اين صرفه جويي در انرژي با اين روش از پشتوانه فرهنگي لازم برخوردار نيست. ساعت خواب كاركنان با ساعت بيداري كه بايد 5 صبح باشد، هم‌خواني ندارد. ممكن است در انرژي صرفه‌جويي شود، اما آيا در كيفيت هم صرفه جويي نخواهد شد؟
چند صباحي كه صبر كنيم هم رابطه بين مصرف انرژي و كارآيي كاركنان دولت را هم در خواهيم يافت و مي‌توانيم به اين سوال پاسخ دهيم كه آيا بين صرفه جويي انرژي و كيفيت كار كاركنان دولت رابطه‌اي وجود دارد يا نه.