فيروز اسماعيلي نژاد- سال گذشته، تلاش هميشگي ما در روزنامه دریایی اقتصادسرآمد اين بود كه به فعاليت‌هاي حوزه ي وسيع اقتصاددریاپایه توجه ویژه داشته باشیم به همین سبب بر روی این موضوعات تمركز داشتیم تا در حد خود، مروج اقتصاد درياپايه در ایران باشيم.  سال 1401 شاهد خبرهاي خوب از رويكرد درياپايه در دولت رییسی بودیم و با اين اميد كه شاید سال ۱۴۰۲، سالي دريايي باشد، سال جدید را آغاز کردیم. از روزهای آغازین امسال تا کنون اما برای ما اميدهايي صرفا از جنس خبر در بر داشته است. این تنها کافی نیست. ایرانِ دریایی شهامت دولتمردان را می طلبد تا علاوه بر تغییر رويكرد دولت به اقتصاددرياپايه و به رسميت‌شناختن اقتصاد دريايي، قاطعيت تصميم‌گيري را شاهد باشیم.  دراین صورت است که ما در آینده در زمينه‌هاي مختلف نويدبخش «اقدامات انقلابي و فعاليت‌هاي جهادي» شاهد وضعيت كشور رو به بهبود خواهیم بود.
گرچه نگراني‌ها همچنان سر جاي خودشان خوش نشسته‌اند و به آساني بر نمي‌خيزند، اما اميدها همواره در مبارزهاي نفس‌گير «درميدان عمل» خواهند بود و ما را زنده نگاه مي‌دارند.ما بر این باوریم که وجود یک رکن هماهنگ کننده مانند تاسیس یک وزارتخانه، یا تشکیل سازمان هماهنگی بین ارکان دریایی لازم است به اشتراک فکری و تصمیم جمعی همه فعالان گذاشت. این که یک نفر دولتی یک موضع بگیرد و با استفاده از قدرت تشکیلاتی، مانع بروز و طرح سایر مواضع بشود، نفعی به حال و آینده کشور ندارد.
شاید بهتر باشد مجموع نظرات را جمع کرد و در اختیار مجلس شورای اسلامی برای تصمیم گیری نهایی گذاشت. به هر روی، بهتر است چنین مساله مهمی را به نظر عمر و زید واگذار نکرد و آن را در بستر خردجمعی و تصمیم جمعی نهایی و تعیین تکلیف کرد.
بی شک داشتن ایرانِ دریایی شهامت دولتمردان را می طلبد تا برای خروج از تفکرکشور خشک، گنج پنهان این کشور یعنی همان قدردانی از نعمت دریا، این مهم را کشف کرده و این ظرفیت عظیم خدادای را به جایگاه واقعی خود نزدیک کنند.