نقشه راه مهار بحران مسکن
ناصر ذاکری- بخشی از نوشتار ناصر ذاکری، کارشناس اقتصادی درباره برای نقشه راه مهار بحران مسکن کشور را مرور می کنیم: مشکلات مربوط به سکونت گروه بزرگی از شهروندان کشور را درگیر کرده، و این فقط جمعیت مستأجر کشور که بیش از ۴۰درصد جمعیت شهری را شامل میشوند، نیستند که بار این گرفتاری را به دوش میکشند. به بیان دقیقتر گروهی از شهروندان فاقد مسکن مناسب هستند، گروه دوم هرچند مسکن مناسبی در اختیار دارند، اما نگران نحوه تأمین هزینههای تعمیرات اساسی هستند که دیر یا زود به آنها تحمیل خواهدشد، و حتی گروه سوم که چنین نگرانیای ندارند، نگران وضعیت فرزندانشان هستند که آیا با سختتر شدن شرایط تأمین مسکن، توفیقی در کارشان خواهدبود یا نه.
براساس برآوردهای انجامگرفته، اینک بیش از دوسوم جمعیت کشور هرکدام بهگونهای از آثار منفی مشکلات مرتبط با حوزه سکونت رنج میبرند، و با عنایت به کثرت جمعیت درگیر، دیگر سخن گفتن از مشکل مسکن بهعنوان یکی از مشکلات جامعه امروز ایران چندان مناسب به نظر نمیرسد، و باید با صراحت از شکلگیری بحران مسکن سخن گفت.
از سوی دیگر شرایط خاص بازار مسکن، افزایش بیرویه قیمت که بازار مسکن استیجاری را هم تحت تأثیر قرار دادهاست، امروزه یکی از مؤثرترین عوامل در گسترش ابعاد فقر است و بهاصطلاح طوفان فقر از پنجره شکسته مسکن به جامعه امروز ایران وزیدهاست. از جنبه نظری اولین اثر گسترش فقر در جامعه، افزایش مقاومت جامعه در مقابل جریان توسعه و ناهموارتر شدن مسیر توسعه همهجانبه است. زیرا با گسترش فقر، قدرت سرمایهگذاری خانوادهها در امر آموزش فرزندان بهشدت کاهش مییابد، و حتی برخی از کودکان از امکان تحصیل محروم میشوند.
ازاینرو طبعاً باید بحران مسکن بهعنوان یکی از مهمترین دشواریها و یک دغدغه بسیار جدی در سند برنامه توسعه کشور موردتوجه قرار بگیرد. حال سؤالی که پیش میآید این است: آیا برنامهریزان شکلگیری بحران در حوزه مسکن را باور دارند؟ آیا گرفتاری مردم در حوزه مسکن و ضرورت رفع آن جزو اولین دغدغهها و دلمشغولیهای دولتمردان و مدیران ارشد اقتصاد کشور قرار دارد، و یا در سطح یک مشکل درجه سوم و چهارم و همتراز با برخی مشکلات جاری دیگر مطرح است؟
با بررسی فصل مسکن در سند برنامه مشاهده میشود برنامه برجستگی خاصی به مباحث مسکن نداده، و این سند صرفاً تدابیری را برای اجرای قانون جهش تولید مسکن مطرح میکند. بدینترتیب از محتوای فصل مسکن نمیتوان به طور مستقیم نتیجه گرفت که آیا دولتمردان مشکل مسکن را مشکل و گرفتاری فقط بیستدرصد از شهروندان میدانند و یا به رنجور شدن بیش از دوسوم جمعیت کشور از تبعات مشکل مسکن باور دارند، و همین بدانمعنی است که اهمیت مسئله مسکن از دید آنان همتراز با بسیار مشکلات و مسائل دیگر است، و اساساً آنان ادعای بروز بحران مسکن و عظمت ابعاد آن را بهرسمیت نمیشناسند.
سند برنامه هفتم نگاه کارشناسانه قابلقبولی به مسائل حوزه مسکن ندارد و نقشهراه سنجیدهای برای مهار بحران موجود در این حوزه طراحی و ارائه نمیکند.
تدوین نقشهراه سنجیده برای حوزه مسکن بهگونهای که با کمک آن بتوان از گرداب بحران فعلی خارج شد، در قدم اول در گرو اصلاح نگرش به این حوزه و شناخت درست مسائل آن است. در این نقشهراه بایستی به سرفصلهای زیر توجه کافی بشود:
۱- درمان بیماری بازار سرمایه و ایجاد فرصتهای ارزشمند ثروتاندوزی سالم در اقتصاد کشور، بهگونهای که صاحبان نقدینگی تمایل کمتری به خرید و احتکار مسکن از خود نشان بدهند.
۲- ایجاد محدودیت برای تقاضای سفتهبازانه در بازار املاک و مستغلات و ارسال این پیام به سفتهبازان و بزرگمالکان که دوران کسب سود بیدردسر در این حوزه بهزودی بهسر خواهدرسید.
۳- اولویت دادن به اجرای طرحهای مرتبط با اصلاح شبکه معابر، تکمیل مطالعات طرح جامع با باورمندی به ضرورت اعمال تغییرات عمیق و جسورانه در طراحی شهری
۴- بازنگری در الگوی اسکان و تلاش برای توزیع متعادلتر جمعیت در مناطق مختلف کشور و بهویژه استفاده از ظرفیت جمعیتپذیری سواحل جنوب. گفتنی است پیشنهادهای مطالعات آمایش سرزمین در اوایل دهه ۱۳۵۰ در این مورد که با عنایت به محدودیتهای ذخایر آبی کشور برنامه اسکان جمعیت در سواحل جنوبی را یک ضرورت میدانست، بیش از ۵۰ سال مورد بیمهری قرار گرفتهاست.
۵- اصلاح و بازآرایی نظام تولید و عرضه مسکن با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی واقعی و تلاش برای جایگزینی انبوهسازان حرفهای و دارای صلاحیت فنی و بنیه مالی مناسب بهجای انبوه سازندگان فاقد تخصص و حتی تجربه
۶- اصلاح نظام نظارت و مقابله جدی با فساد ساختمانی که نمونه دستاورد آن در پرونده فاجعه دردناک ساختمان متروپل آبادان مشاهده شد.
۷- اصلاح مقررات و دستورالعملهای بانکی و فراهم آوردن زمینه حضور جدّی و همراهی بانکها با برنامه تأمین مالی متقاضیان واقعی مسکن. گفتنی است در حال حاضر بخش قابلاعتنایی از اندک تسهیلات اعطایی شبکه بانکی به حوزه مسکن، به جای متقاضیان مسکن نصیب سفتهبازانی میشود که قصدشان خرید مسکن با هدف عرضه در بازار مسکن استیجاری است. به بیان دقیقتر بانکها با این بیتوجهی خود عملاً به جای تسهیل جریان دسترسی متقاضیان واقعی به مسکن، مبدّل به مانعی بر سر این راه شدهاند.
براساس برآوردهای انجامگرفته، اینک بیش از دوسوم جمعیت کشور هرکدام بهگونهای از آثار منفی مشکلات مرتبط با حوزه سکونت رنج میبرند، و با عنایت به کثرت جمعیت درگیر، دیگر سخن گفتن از مشکل مسکن بهعنوان یکی از مشکلات جامعه امروز ایران چندان مناسب به نظر نمیرسد، و باید با صراحت از شکلگیری بحران مسکن سخن گفت.
از سوی دیگر شرایط خاص بازار مسکن، افزایش بیرویه قیمت که بازار مسکن استیجاری را هم تحت تأثیر قرار دادهاست، امروزه یکی از مؤثرترین عوامل در گسترش ابعاد فقر است و بهاصطلاح طوفان فقر از پنجره شکسته مسکن به جامعه امروز ایران وزیدهاست. از جنبه نظری اولین اثر گسترش فقر در جامعه، افزایش مقاومت جامعه در مقابل جریان توسعه و ناهموارتر شدن مسیر توسعه همهجانبه است. زیرا با گسترش فقر، قدرت سرمایهگذاری خانوادهها در امر آموزش فرزندان بهشدت کاهش مییابد، و حتی برخی از کودکان از امکان تحصیل محروم میشوند.
ازاینرو طبعاً باید بحران مسکن بهعنوان یکی از مهمترین دشواریها و یک دغدغه بسیار جدی در سند برنامه توسعه کشور موردتوجه قرار بگیرد. حال سؤالی که پیش میآید این است: آیا برنامهریزان شکلگیری بحران در حوزه مسکن را باور دارند؟ آیا گرفتاری مردم در حوزه مسکن و ضرورت رفع آن جزو اولین دغدغهها و دلمشغولیهای دولتمردان و مدیران ارشد اقتصاد کشور قرار دارد، و یا در سطح یک مشکل درجه سوم و چهارم و همتراز با برخی مشکلات جاری دیگر مطرح است؟
با بررسی فصل مسکن در سند برنامه مشاهده میشود برنامه برجستگی خاصی به مباحث مسکن نداده، و این سند صرفاً تدابیری را برای اجرای قانون جهش تولید مسکن مطرح میکند. بدینترتیب از محتوای فصل مسکن نمیتوان به طور مستقیم نتیجه گرفت که آیا دولتمردان مشکل مسکن را مشکل و گرفتاری فقط بیستدرصد از شهروندان میدانند و یا به رنجور شدن بیش از دوسوم جمعیت کشور از تبعات مشکل مسکن باور دارند، و همین بدانمعنی است که اهمیت مسئله مسکن از دید آنان همتراز با بسیار مشکلات و مسائل دیگر است، و اساساً آنان ادعای بروز بحران مسکن و عظمت ابعاد آن را بهرسمیت نمیشناسند.
سند برنامه هفتم نگاه کارشناسانه قابلقبولی به مسائل حوزه مسکن ندارد و نقشهراه سنجیدهای برای مهار بحران موجود در این حوزه طراحی و ارائه نمیکند.
تدوین نقشهراه سنجیده برای حوزه مسکن بهگونهای که با کمک آن بتوان از گرداب بحران فعلی خارج شد، در قدم اول در گرو اصلاح نگرش به این حوزه و شناخت درست مسائل آن است. در این نقشهراه بایستی به سرفصلهای زیر توجه کافی بشود:
۱- درمان بیماری بازار سرمایه و ایجاد فرصتهای ارزشمند ثروتاندوزی سالم در اقتصاد کشور، بهگونهای که صاحبان نقدینگی تمایل کمتری به خرید و احتکار مسکن از خود نشان بدهند.
۲- ایجاد محدودیت برای تقاضای سفتهبازانه در بازار املاک و مستغلات و ارسال این پیام به سفتهبازان و بزرگمالکان که دوران کسب سود بیدردسر در این حوزه بهزودی بهسر خواهدرسید.
۳- اولویت دادن به اجرای طرحهای مرتبط با اصلاح شبکه معابر، تکمیل مطالعات طرح جامع با باورمندی به ضرورت اعمال تغییرات عمیق و جسورانه در طراحی شهری
۴- بازنگری در الگوی اسکان و تلاش برای توزیع متعادلتر جمعیت در مناطق مختلف کشور و بهویژه استفاده از ظرفیت جمعیتپذیری سواحل جنوب. گفتنی است پیشنهادهای مطالعات آمایش سرزمین در اوایل دهه ۱۳۵۰ در این مورد که با عنایت به محدودیتهای ذخایر آبی کشور برنامه اسکان جمعیت در سواحل جنوبی را یک ضرورت میدانست، بیش از ۵۰ سال مورد بیمهری قرار گرفتهاست.
۵- اصلاح و بازآرایی نظام تولید و عرضه مسکن با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی واقعی و تلاش برای جایگزینی انبوهسازان حرفهای و دارای صلاحیت فنی و بنیه مالی مناسب بهجای انبوه سازندگان فاقد تخصص و حتی تجربه
۶- اصلاح نظام نظارت و مقابله جدی با فساد ساختمانی که نمونه دستاورد آن در پرونده فاجعه دردناک ساختمان متروپل آبادان مشاهده شد.
۷- اصلاح مقررات و دستورالعملهای بانکی و فراهم آوردن زمینه حضور جدّی و همراهی بانکها با برنامه تأمین مالی متقاضیان واقعی مسکن. گفتنی است در حال حاضر بخش قابلاعتنایی از اندک تسهیلات اعطایی شبکه بانکی به حوزه مسکن، به جای متقاضیان مسکن نصیب سفتهبازانی میشود که قصدشان خرید مسکن با هدف عرضه در بازار مسکن استیجاری است. به بیان دقیقتر بانکها با این بیتوجهی خود عملاً به جای تسهیل جریان دسترسی متقاضیان واقعی به مسکن، مبدّل به مانعی بر سر این راه شدهاند.

ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
-
باید شریان حیاتی رژیم صهیونیستی قطع شود
-
نرخ اقتصاد درياپايه در انتظاررشد دو برابری
-
هرمزگان عهده دار نقش اصلی تحقق سیاستهای کلی توسعه دریا محور
-
ضرورت تشکیل کمیتهویژه توسعه دریامحور با محوریت وزارت راه و سازمان بنادر و دریانوردی
-
خصوصیسازیهای غیرمنطقی معیشت کارگران را به خطر انداخته است
-
افتتاح بزرگترین هتل ساحلی خاورمیانه در کرانه دریای خزر تاپایان سال
-
اتمام حجت یمن درباره حمله به کشتیهای اسرائیلی
-
نقشه راه مهار بحران مسکن
اخبار روز
-
اجرای پروژه مسئولیت اجتماعی گروه ادمیرال در ۱۵ هنرستان دریایی کشور
-
راهبردانش متولی آموزش هنرآموزان هنرستانهای علوم فنون دریایی کشور
-
سپهران ریل، میزبان نشست مقامات حملونقل افغانستان در تهران
-
رکوردشکنی ترانزیت ریلی در اینچهبرون/ ۳ میلیون تن کالا در مسیر طلایی شمال شرق
-
ثبت سرعت ۱۶۴۰ مگابیتی 5G همراه اول در اردبیل در حضور وزیر ارتباطات
-
همراه اول و هلالاحمر تفاهمنامه همکاری امضاء کردند
-
پایان عملیات حفاری دومین چاه توسعه ای میدان خارتنگ
-
زیرساختهای لازم جهت سرمایهگذاری در حوزه شیلات خوزستان فراهم است
-
برگزاری اجلاس کریدور آسیای میانه-ایران-ترکیه در شهر دوشنبه با همکاری اکو
-
دلار ثابت ماند؛ یورو ارزان شد
-
نظارت هوشمند و فناورانه ، شفافیت و اثربخشی به دنبال دارد
-
تولید محتوای سیاسی در حوزه هوش مصنوعی، ضرورتی راهبردی در جنگ ارادهها است
-
آغاز ثبتنام سیزدهمین دوره کارآموزی همراه اول
-
بازدید مشترک معاونین وزیر اقتصاد و رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا از گمرک شهریار
-
برقراری ارتباط بین سامانههای تعیین تکلیف کالا
-
درخشش صنعت آبزیپروری اردبیل در دهمین نمایشگاه کشاورزی
-
عنوان «حیاتی و تعیینکننده» بالاترین مدال است
-
مسئولان ارشد دولتی هنوز تصمیمی برای گازوئیل ۳ نرخی نگرفتهاند
-
وعده اتمام راهآهن کرمانشاه - خسروی تا دو سال آینده
-
نشست هم اندیشی مدیران بنادر شمالی/ ضرورت بهکارگیری نیروهای متخصص دریایی/ لزوم وصول مطالبات از شرکت های کشتیرانی