همکاری خلیج فارس و واشنگتن بر مبنای چیست؟
​​​​​​​گروه اقتصادبین الملل - توحید ورستان - در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ (۲۰۱۷-۲۰۲۱)، شورای همکاری خلیج فارس (GCC) به طور جمعی و دوجانبه از طریق کشورهای عضو خود، روابط نزدیک و دوجانبه سودمند با ایالات متحده داشت. در آن دوره ترامپ با انتخاب عربستان سعودی برای اولین سفر خارجی خود و دیدار با رهبران کشورهای حاشیه خلیج فارس در ماه می‌۲۰۱۷، به نوعی سنت‌شکنی کرد. اگرچه در برخی مورد اختلافاتی بین دو طرف وجود داشت اما، به ویژه در قبال درگیری اسرائیل و فلسطین، مشارکت استراتژیک آن‌ها تا آخرین روزهای ریاست جمهوری ترامپ ادامه یافت. به احتمال زیاد این روحیه همکاری در چهار سال آینده نیز ادامه و تقویت خواهد شد.

انتظارات کشورهای عربی نسبت به غزه
به گزارش روزنامه دریایی اقتصادسرآمد، ژورنال نئو در این باره آورده است: اکنون این پرسش مطرح شده است که کشورهای حوزه خلیج فارس از دومین دوره ریاست جمهوری ترامپ چه می‌خواهند؟ شعار «پایان دادن به همه جنگ‌ها» از سوی ترامپ درست مانند تمایل او برای اولویت دادن به اهداف اقتصادی جذاب است. زیرا جهان منافع مشترکی در مبارزه با مهاجرت غیرقانونی و شیوه‌های تجارت غارتگرانه دارد، هرچند که در مورد ابزارها اختلاف نظر وجود داشته باشد. در سطوح سیاسی و استراتژیک، شورای همکاری خلیج فارس خواهان پایان دادن به درگیری‌های شدید و بازگشت به دیپلماسی و حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات بوده که طبق منشور سازمان ملل متحد الزامی است.
بدون تردید، نظام بین الملل به دلیل اختلافات حاد بین اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد که اعضای غربی آن باعث می‌شوند این سازمان نتواند نقش کلیدی خود را در حفظ صلح و امنیت در سراسر جهان ایفا کند، تقریبا روبه نابودی است. این امر از ناتوانی این سازمان بین المللی تأثیرگذار، در توقف جنگ‌های خونین اسرائیل در غزه و لبنان مشهود است. با توجه به غزه و درگیری اساسی اسرائیل و فلسطین، شورای همکاری خلیج فارس مایل است برای پایان دادن به جنگ، با ایالات متحده همکاری نزدیک‌تری داشته باشد. جامعه بین المللی به وضوح پارامترهای راه حل مبتنی بر منشور سازمان ملل و قطعنامه‌های گذشته را بیان کرده است.
تنها تعداد انگشت شماری از کشورهای غربی وجود دارند که هنوز از جنگ اسرائیل در غزه و رویکرد حداکثری آن نسبت به مناقشه اصلی حمایت می‌کنند. نشست فوق‌العاده سران در ریاض، نظرات مشترک جهان عرب و اسلام را در مورد مناقشه بیان کرد و خواستار پاسخگویی نسبت به جنایات غیرقابل توصیف اسرائیل در غزه و کرانه باختری شد. بنابراین، تنش‌زدایی در منطقه برای آماده شدن برای جستجوی راه حل‌های بلندمدت در غزه، کرانه باختری، لبنان و جاهای دیگر مورد نیاز طرفین است.

اقتصاد و فرهنگ در برنامه‌های 
شورای همکاری خلیج فارس
در سطح اقتصادی، آن‌ها معتقدند که توسعه تجارت جهانی مستلزم اصلاح سیستم تجارت جهانی است که کشورهای صنعتی را در مقابل کشورهای در حال توسعه قرار می‌دهد. با توجه به این واقعیت که این سیستم تحت رهبری ایالات متحده به درستی کار نمی‌کند، کشورهای بزرگ تجاری از همکاری خودداری کرده و در یک چرخه مخرب متقابل اقدامات تلافی‌جویانه قرار گرفته‌اند. اولین دولت ترامپ تعرفه‌های حمایتی از جمله بر صادرات خلیج فارس به ایالات متحده است. با در نظر گرفتن ادعاهای کمپین مبارزاتی ترامپ، دولت جدید او احتمالا تعرفه‌های بیشتری را علیه چین اعمال کند که ممکن است دور جدیدی از اقدامات تلافی جویانه را تحریک کند.
بهترین راه برای حل و فصل اختلافات تجاری تلاش مضاعف برای احیای فعالیت و تقویت مکانیسم حل اختلاف سازمات تجارت جهانی است. در نهایت، شورای همکاری خلیج فارس از کاخ سفید می‌خواهد که روند آشتی فرهنگی و درک متقابل را رهبری کند. طرد فرهنگی منجر به افزایش سخنان نفرت‌انگیز و جرم و جنایت در بسیاری از نقاط جهان شده است. برخی از اثرات مضر این‌عدم تحمل در لفاظی‌های نژادپرستانه فزاینده آشکار می‌شود. دولت ترامپ می‌تواند شرکای همکاری در خلیج فارس و همچنین در جهان عرب و اسلام بیابد تا با یکدیگر برای کاهش اظهارات در راستای جنگ فرهنگی و تقویت تساهل فرهنگی و مذهبی همکاری کنند.

مبنای همکاری خلیج فارس و واشنگتن
به باور کارشناسان، بستر گسترده‌ای برای همکاری در چارچوب مشارکت راهبردی بین کشورهای خلیج فارس و ایالات متحده وجود دارد که شامل تعامل در سطح سران کشورها و همچنین در سطوح وزیران است. بیش از ۱۰ کارگروه وجود دارد که بسیاری از جنبه‌های این مشارکت از جمله مسائل سیاسی و دفاعی، تهدیدات سایبری، امنیت دریایی، دفاع هوایی و مبارزه با تروریسم را پوشش می‌دهند. همچنین کارگروه‌هایی برای موضوعات خاص مانند همکاری با ایران و یمن وجود دارد. گفتگوهای تجاری و سرمایه‌گذاری بلندمدت بین کشورهای خلیج فارس و ایالات متحده و چارچوب توافقنامه همکاری اقتصادی منعقد شده در سال ۲۰۱۲ کانال‌های مناسبی را برای هماهنگ کردن سیاست تجاری فراهم
 می‌کند.
از آنجایی که ایالات متحده و کشورهای خلیج فارس تولیدکنندگان عمده انرژی هستند، منافع مشترکی در زمینه منابع انرژی سنتی و تجدیدپذیر دارند. همچنین، بیشتر ارزهای شورای همکاری خلیج فارس همچنان به دلار مرتبط هستند، تداوم هماهنگی سیاست‌های پولی مهم است، زیرا تصمیمات اتخاذ شده توسط فدرال رزرو بر اقتصاد کشورهای خلیج فارس تأثیر منفی می‌گذارد و تأثیر مستقیمی بر سیاست پولی آن‌ها دارد. در هر صورت، شورای همکاری خلیج فارس انتظار دارد در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ، روابط با ایالات متحده در همه زمینه‌ها بهبود یابد. با این حال، زمان نشان خواهد داد که تا چه حد انتظارات آن‌ها برآورده می‌شود.
به هر حال نباید فراموش کرد که ترامپ رئیس جمهور آمریکا است و قبل از هر چیز از منافع کشورش حتی به ضرر کشورهای حاشیه خلیج فارس دفاع خواهد کرد. این کشورها در عین حال در روابط خارجی خود ساکن نیستند و در تلاش برای تنوع بخشیدن به آن هستند که عضویت کشورهای عربی مانند امارات و مصر در بریکس نشان می‌دهد. باید توجه داشت که سیاست خود را بر اساس اصول کاملاً متفاوت از ایالات متحده انجام می‌دهد.