علی مظفر- مأموریت ویژهء سفر در شرایط حاد به کشورهای بحران‌خیز خاص منطقه و خروج از جامعه نخبگان، فرهیختگان و دانشگاهیان و ورود به بطن و متن مردم با برون‌رفت از آداب دیپلماتیک صرف با پوشیدن پیرهن فروتنانه، نشان می‌داد، اویی که عبورش از فیلترینگ ساده شورای نگهبان به دو کرت محال بود، با تحمل سرزنش‌ها و تأمل در واقعیت‌ها، خود را برای انجام وظیفه در روزهای سخت و دشوار آماده کرده است.
از آن‌جایی که واقعیت امروز جامعه، نیاز به اندیشه چندصدایی دارد و فضای فکری و گفتمانی مردم ایران متمایل به تفکرات «همهجانبه‌نگر» است، مجلسی مرد تقنینی و تشریفاتی دیروز، امروز با درک و دریافت حقیقت تحولات کشور و منطقه آماده شده است تا آستین همت بالا زده و ایفاگر نقش و مأموریت ویژه در تعاملات به شدت مکدر فی‌مابین ایران با جهان به ویژه اتحادیه اروپا و آمریکا باشد.
رد صلاحیت شدهء دیروزی که همواره به مِهر از سوی مقام رهبری مورد توجه واقع می‌شد و از سوی سوپرانقلابی‌ها به مُهر رانده، امروز باید با تعریف جایگاه جدید به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، راهبردی نوینی در تعریف این پایگاه اتخاذ نماید و به عنوان بازیگری قابل اعتماد داخلی و قابل احترام خارجی در صحنه سیاست درونی و بیرونی به ایفای نقش بپردازد.  
بی‌گمان دبیر شرایط خاص نظام برای هموار کردن مسیر تعامل با خارجی‌ها و کاهش تنش در روابط بغرنج با آژانس بین المللی و تقویت مناسبات با جهان، نیاز دارد تا پیشنهادات منطقی و طرح‌های معقولی را مدنظر داشته باشد تا بار دیگر بتواند به ترمیم شکاف روابط با دول غربی پرداخته و با در نظر گرفتن منافع ملی، گام‌های اساسی در روند تعامل با جهان بردارد.
از آنجایی که نظام به ویژه مقام رهبری ایران، وی را به عنوان چهره متفکر، معتقد، مجرب و خردمند در سیاست داخلی و خارجی می‌شناسد و غرب نیز ایشان را به عنوان چهره‌ای عملگرا و متمایل به مذاکره منطقی و البته منعطف شناخته است، ضرورت دارد تا او برای جلوگیری از قطع گفتگوها با غرب و چشم انداز بهتری برای آینده ایران وارد گود سیاست امنیت ملی گردد.
معتقدم؛ وی مصمم است با هضم فشارهای داخلی و جذب منطقی پیشنهادات خارجی بدون عدول از خطوط قرمز نظام و البته درک حقیقت موقعیت منطقه و کشور، دوره جدیدی در مدیریت سیاست خارجی و داخلی کشور را رقم زده و از آن‌جا که حمایت مقتدرانه رأس نظام و همسویی و پشتیبانی دولت وقت را در اختیار دارد، این‌بار پوشه پرونده هسته‌ای و جنگ را با هم به میز مذاکره با غرب خواهد برد تا با اندیشه به حل و فصل موانع تعامل با جهان بنشیند.باید پذیرفت امروز؛ توجه به مدیریت واحد و قاطع حاکمیتی، شرط کافی و جامع برای برونرفت از شرایط برزخی منطقه است و تجربه کافی، شناخت جامع و سابقه سیاسی و سپاهی وی مانعی بر اقدامات پرشتاب، احساسی و یکسویه و افراطی از جانب کسانی خواهد بود که کشور را با محدودیت‌های شگفتانه داخلی و خارجی مواجه ساخته‌اند.
قدر مسلم؛ کاهش تنش با غربی‌ها از طریق حل و فصل دیپلماتیک میسر خواهد بود و اعتماد به وی که ظرفیت دیپلماسی محافظه‌کارانه و عمل‌گرایانه ای دارد، خواهد توانست هم رفتار تهاجمی آمریکا را تعدیل نموده و هم پرونده حقوق هسته‌ای ایران را با نگاه محتاطانه از شورای امنیت سازمان ملل دور نگه دارد.
باز هم جای شکرش باقی است، رئیس جمهور کنونی با دبیر جدید هم‌عقیده و کشور نیز به این درک رسیده است که؛ حفظ توازن بین عزت ملی و پرهیز از تشدید تحریم‌های بین‌المللی نیاز به حوصله نشست، تماس چشمی بدون خجالت، لبخند و همچنین مصافحه گرم و صمیمی همراه با باورمندی در مذاکرات دارد و «شکستن یخ گفتگوی دیپلماتیک» با رویکرد منعطفِ «مردی برای روزهای بحرانی»، می‌تواند منجر به جلوگیری از سیاست تهاجمی افراطیون و مانعی بر سر راه جنگی ناخوشایند دیگری شود و این مهم جز با جلب اعتماد غرب برای نوسازی «دیوار بی‌اعتمادی» در جهت تقویت همکاری‌ها میان ایران و غرب ممکن نخواهد بود.در این راستا، مهره چینی درست نظام برای مدیریت کلان کشور در ساختار حاکمیت، لگام قدرت را از تندروهایی خواهد گرفت و این مهم، برای نظام بعد از جنگ به دبیری سیاستمداری در شورای عالی امنیتی ملی رقم خواهد خورد که همواره به حفظ معقول منافع نظام توجه ویژه داشته و امروز با بکارگیری سیاستی جامع و تغییر رویکرد، از مسیر تکراری مذاکرات با غرب، منطقه و آمریکا برخواهد گشت و با ایجاد طرحی نوین مورد تأمل در سیاست خارجی، فضای بن‌بست تعامل را با رویکردی جدید باز خواهد نمود.  لذا بر این باورم؛ مأموریت ممکن او با چالش‌هایی از سوی برخی تندروها در دستگاه های داخلی با هدف تخریب در فضای مناسبات و مذاکرات مواجه خواهد شد و شیطنت بعضی از رژیم های منطقه و غرب، اصطکاکی در روند تعامل با جهان بیرون را ایجاد خواهد کرد اما شجاعت سیاسی، شکیبایی، انعطاف و تجربه با توفیق شکیبایِ مِهر و مُهر همراه خواهد بود.