کل آب مصرفی یک کشور- از جمله آب مجازی- به عنوان ردپای آب هر کشور شناخته می‌شود.به گزارش اقتصادسرآمد، در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بیشتر کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در پاسخ به تقاضای رو به رشد بخش کشاورزی و انرژی، میزان برداشت از منابع آبی را افزایش دادند.از دهه ۱۹۸۰ به بعد با در پیش گرفتن روش‌های آبیاری کارآمدتر، از رده خارج کردن صنایع پرمصرف (مثل معدن‌کاری و فولاد)، استفاده از روش‌های تولید پاک‌تر و کاهش هدر رفت آب در شبکه‌های لوله‌کشی، میزان برداشت از منابع آبی را ثابت نگه داشتند.با این حال افزایش رشد جمعیت، موجب افزایش برداشت شده است. دانمارک، لوگزامبورگ، جمهوری چک، اسلواکی، بریتانیا، لهستان و سوئد کم‌ترین برداشت آب و آمریکا، کانادا، استرالیا، پرتغال و ایتالیا بیشترین برداشت از منابع آبی را دارند.