گروه انرژی- بیژن زنگنه در تازه‌ترین مطلب خود در توئیتر نوشت: «نهضت گازرسانی را با مطالعات اقتصادی در سال ۹۲ با جدیت آغاز کردیم و با تلاش بی‌وقفه کارکنان فداکار صنعت نفت تعداد روستاهای گازدار را از ۱۴ هزار در ابتدای دولت یازدهم به ۳۰ هزار در سال ۹۹ رساندیم و ۲۰۰۰ روستای دیگر هم تا پایان سال از این نعمت بهره‌مند خواهند شد. به گزارش اقتصادسرآمد، بر این باورم که با نهضت گازرسانی بی‌نظیر ایران در دنیا و به لطف توسعه میدان‌ گازی پارس‌جنوبی هم مردم عزیز ایران طعم عدالت و رفاه توامان را چشیده‌اند، هم اشتغال مرتبط رونق گرفته، هم محیط‌زیست بیشتر حفظ شده و هم میزان صادرات فرآورده‌های نفتی بالاتر رفته است.»
به گزارش اقتصادسرآمد، بیژن نامدار زنگنه وزیر نفت همچنین در گفتگو با خانه ملت در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه وضعیت صنعت نفت و گاز در بورس چطور است و آیا سرمایه گذاری در این بخش را به مردم توصیه می‌کند یا خیر؟، توضیح داد: شرکت‌های نفتی و پتروشیمی در بورس فعال هستند و خیلی خوب سهام آن‌ها عرضه می‌شود، درواقع وضعیت خوب و قابل تاملی دارند.
نوشته‌های تاریخ نویسان کهن نشان می‌دهد که ایرانیان در استفاده از گاز و دیگر مشتقات نفتی بر دیگر اقوام جهان پیشی داشته‌اند، به عنوان مثال وجود بقایای آتشکده‌ها و معابد نظیر آتش جاودانی نزدیک کرکوک که به مشعل بخت النصر معروف بود در نزدیکی یک مخزن گاز طبیعی قرار داشت.
شرکت ملی نفت ایران از بدو تشکیل همواره به‌ فکر چاره جویی و استفاده از گاز طبیعی بود که به علت بعد مسافت بین منابع تولید و نقاط مصرف و سنگینی سرمایه گذاری و کمی مصرف داخلی که تنها محدود به بعضی از مناطق نفت‌خیز جنوب می‌شد این امر به تعویق افتاد و همچنان گازهای استحصالی سوخته و به هدر می‌رفت، به تدریج که منابع نفت یکی پس از دیگری احداث و به بهره برداری می‌رسید، استفاده از گاز طبیعی برای تامین سوخت و محرکه‌های کمپرسور و مولدهای برق، مصارف داخلی، منازل سازمانی در مناطق نفت‌خیز از جمله مسجد سلیمان، آغاجاری، هفتگل و آبادان مورد توجه قرار گرفت و در کنار فعالیت‌های اصلی تولید، انتقال و پالایش نفت خام در نواحی جنوبی ایران، فعالیت‌های محدودی برای تهیه و به عمل آوردن گاز طبیعی توسط شرکت‌های عامل در حوزه قرارداد به عمل می‌آمد.
اولین استفاده از گاز طبیعی، خارج از مناطق نفت‌خیز برای تغذیه کارخانه تازه تاسیس مجتمع کود شیمیایی شیراز بود که در سال 1344 واحد مذکور احداث و بهره برداری از آن آغاز شد و برای خوراک اولیه آن نیاز به گاز طبیعی بود، برای این منظور خط لوله‌ای به قطر 10اینچ و طول تقریبی 215 کیلومتر از گچساران به شیراز احداث شد.
در حدود 30 تا 35 سال قبل سیاست‌های شرکت ملی نفت ایران موجبات فنی و اقتصادی را برای مهار کردن گازهای همراه، جلوگیری از اتلاف و سوزاندن آن‌ها، جمع آوری و پالایش، انتقال، صدور و فروش فراهم آورد.
زمانی که تفکر فروش گاز به خارج مطرح شد، مطالعات همه جانبه‌ای انجام و سرانجام پروژه خط لوله سراسری اول موسوم به 1 IGAT به مرحله اجرا و بهره برداری در آمد.
به سبب آن که باید کلیه امور مرتبط به گاز در یک سازمان متشکل می‌شد تا پاسخگوی مسئولیت‌ها و نیز اهداف آینده باشد و از طرف دیگر توافق کلی که زمینه توسعه همکاری‌های اقتصادی بین ایران و شوروی سابق در سال 1344 صورت گرفت و منجر به امضای پروتکلی در دیماه همان سال شد زمینه صدور گاز مطرح و تاسیس شرکت ملی گاز ایران در اسفند ماه 1344 برای تحقق هدف‌های ذکر شده تصویب و به مورد اجرا گذاشته شد.
اکنون شرکت ملی گاز ایران یکی از ده شرکت بزرگ فعال در عرصه گاز در خاورمیانه و یکی از چهار شرکت اصلی وزارت نفت با سابقه بیش از ۵۰ سال است که وظیفه تامین بیش از ۷۵ درصد از سوخت مورد نیاز کشور ایران را برعهده دارد. از این نظر شرکت ملی گاز ایران از جایگاه مهمی در داخل و خارج کشور برخوردار است که به تناسب نیازها و گسترش فعالیت‌های خود در داخل و خارج از کشور، نسبت به تغییر ساختار خود اقدام نموده است. این شرکت ضمن حفظ و تقویت توان خود در ابعاد سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، نسبت به جذب نیروهای متخصص یا با آموزش و به‌روزرسانی توان نیروهای مجرب اقدام نموده است. در حال حاضر شرکت ملی گاز ایران دارای بیش از ۱۸۰۰۰ نیروی شاغل رسمی بوده و اندکی بیش از این تعداد نیروهای غیررسمی در خدمت آن می‌باشند.