نماینده دادستانی در پرونده‌های جرایم کلان اقتصادی می گوید: دولت و بانک مرکزی خلق پول را انجام نمی‌دهند؛ بلکه بانکها این کار ‏را به عهده گرفته‌اند.‏به گزارش اقتصادسرآمد، قهرمانی، گفت: خلق پول معنای بدی ندارد؛ ولی یک معنای بد هم دارد؛ اگر نقدینگی به ‏سمت تولید کالا و خدمات برود، خلق پول برای آن بد نیست.‏
وی افزود: معنای منفی خلق پول این است که یک فرد قدرت خرید پیدا کرده و درآمد برای او ایجاد شود در حالیکه تولید کالا و ‏خدمت برای بکارگیری پول خلق شده را به کار نرفته است؛ این در حالی است که بانک‌ها به شدت به این نوع خلق پول دامن ‏می‌زنند.‏
وی تصریح کرد: برخلاف تصور، دولت و بانک مرکزی خلق پول را انجام نمی‌دهند؛ بلکه بانک‌ها این کار را به عهده گرفته اند.‏
قهرمانی خاطرنشان کرد: یکی از شگردهایی که بانک‌ها در خلق پول منفی دارند، تسهیلات دهی آنها از محل سپرده‌های مردم ‏است که به بخش‌های غیرمولد وام می‌دهند. یک فرد تولیدکننده در یک کیس واقعی، به بانک مراجعه کرده و با حسن نیت برای به ‏روز رسانی تکنولوژی خود، ۱۰ میلیارد تومان وام گرفته و کارخانه خود را وثیقه گرفته و البته حساب‌های خوب و مناسبی هم ‏داشته که مورد تائید کمیته حسابرسی بانک نیز قرار گرفته است؛ تا این جای کار خوب است اما سودهایی که بانک‌ها با وضعیت ‏فعلی رسمی در نظر می‌گیرند و به صورت غیررسمی ۳۰ درصد هست، هیچ تولیدکننده با حسن نیتی به سختی توانسته سود ۲۴ ‏درصد را برگرداند.‏
وی افزود: مشتری پول را به سررسید کوتاه یا بلند دریافت کرده و در سررسید به دلایل متعدد تحریم، نتوانسته کالا و تکنولوژی ‏خود را وارد کشور کند و این فرد به دلیل اینکه تولید نکرده است، نتوانسته وام و سود بانک را برگرداند و بنابراین به بانک گفته ‏که امهال کند؛ اما بانک به دلیل رقابت در سودهای نجومی، به تولیدکننده گفته که به جای ۱۵ میلیارد تومان اصل و سود وام قبلی، ‏یک وام جدید به او می‌دهد که به جای ۱۵ میلیارد تومان به ۱۹ میلیارد تومان پس بدهد.‏
قهرمانی گفت: در چنین مواردی تولیدکننده باید کارخانه خود را در مزایده به بانک بدهد؛ این در حالی است که کیسی وجود دارد ‏که در آن، ۱۶ مرتبه امهال وام در یک پرونده تکرار شده که این یک فاجعه است و در نهایت این مسیر تا به اینجا ادامه می‌یابد که ‏بانک به جای اینکه پانزده میلیارد تومان اصل و سود وام را بدهد، ۱۵۰ میلیارد تومان بدهکار شده و کارخانه خود را هم از دست ‏داده است.‏
وی اظهار داشت: این وام‌هایی که در قالب امهال به تولید کننده داده شده، صوری است و این خلق اعتبار است؛ این در حالی است ‏که بانک وام به مشتری می‌دهد تا بدهی قبلی خود را امهال کند در حالیکه این وام فقط یک دقیقه در حساب تولیدکنندگان باقی ‏می‌ماند و سر همین یک دقیقه‌ها به دلیل اینکه وام تسویه شده، پاداشی نصیب هیأت مدیره ها می‌شود؛ همانطور که در بانک ‏سرمایه، مفسدان بانکی از این تمدیدها استفاده کردند؛ البته این تمدیدها برای تولیدکننده، با حسن نیت نیست بلکه برای یک سری ‏از مفسدان اقتصادی شرایطی را فراهم می‌کند که وام را تمدید کنند تا قوه قضائیه را دیرتر متوجه خود نمایند.‏
در عین حال، پژوهشگر حوزه پولی با بیان اینکه ریشه اصلی خلق پول، سیاستهای غلط بانک مرکزی است، گفت: بانک مرکزی اهرم‌هایی دارد ‏که قادر است بانکهایی که فعالیت غیرمولد داشته و خلق پول می‌کنند را کنترل کند.‏
حسین درودیان با ‏بیان اینکه خلق پول، یک موضوع فرعی در تسهیلات دهی است و باید مراقبت لازم صورت گیرد تا پول خلق شده به دست کسانی ‏برسد که از این پول ثروت تولید می‌کنند؛ البته منفعت باید به صورت حداکثری بین مردم توزیع شود ولی کاربرد و استفاده از آن ‏نباید گسترش یابد.‏
پژوهشگر حوزه پول و بانک افزود: خلق پول در اقتصاد ایران به کرات صورت گرفته و نوع مصرفی که پیدا کرده، کاملاً ‏غیرمولد و غیر توسعه‌ای بوده است؛ به نحوی که اشخاص غیرکارآفرین این وام‌ها را دریافت کرده و اصل تسهیلات کلان را به ‏این سمت برده‌اند که به این افراد، وام تعلق گیرد؛ این در حالی است که تسهیلات مذکور وثیقه نیز ندارد.‏
وی تصریح کرد: مسئولیت اصلی در این رابطه با بانک مرکزی است؛ چراکه هر چیزی را با دار و درفش نمی‌توان کنترل کرد؛ ‏بلکه بانک مرکزی اهرم‌هایی دارد که قادر است بانک‌هایی که فعالیت غیرمولد و غیرتوسعه ای داشته و خلق پول دارند را کنترل ‏نموده و کاری کند که آرام آرام بدون برخورد قضائی، ریشه متخلفان خشک شود و البته بانک‌های خوب نیز تبدیل به بانک‌های ‏قوی شوند.‏
به گفته درودیان، بانک مرکزی ژاپن اولویت‌ها را تعیین می‌کند و بر اساس آن اولویت، اجازه می‌دهند که بانک ایجاد شعبه کند؛ ‏پس این ابزارهای نظارتی دست بانک مرکزی است؛ اگرچه روابط و مناسبات پولی که بانک مرکزی با خود بانک‌ها دارد هم مهم ‏است و بانک‌ها خیلی وقت‌ها به پول بانک مرکزی نیاز دارند؛ بنابراین بانک مرکزی قادر است به صورت ترجیحی این پول را به ‏بانک‌ها بدهد و اگر بانکی بد عمل می‌کند، باید نرخ سود بالایی بدهد که این خود را در صورتهای مالی و سود و زیان بانک نشان ‏می‌دهد.‏ وی اظهار داشت: وقتی که سیاستگذاری بانک مرکزی درست باشد، آرام آرام بانکی که بد عمل می‌کند، سودآوری خود را از دست ‏می‌دهد و کوچک می‌شود؛ بنابراین اینجا جای ورود قوه قضائیه است که باید بر روی جزئیات فعالیت بانک‌ها وارد شود.‏ درودیان گفت: مگر قوه قضائیه چقدر قادر است که برخورد با نظام بانکی داشته باشد؟ در حالیکه چارچوب سیاستگذاری بانکی باید ‏درست باشد و بازی باید درست طراحی شود؛ در حالیکه وقتی بازی غلط است، شأن مقام اجرایی و سیاستگذاری درست در نظر ‏گرفته نشده و نمی‌تواند نظارت مکفی داشته باشد.‏