ادامه از صفحه اول
گویی آغازی برای پذیرش مسئولیت و اهتمامی بر تولید و کارآفرینی در فراغت تحصیل، پویشی نمادین برای واگذاری مسئولیت یک نسل به نسلی دیگر، چه بسیار از آنان که امروز فخرنشین آشنای اندیشه هامان میباشند و خالق کاری شدند، کارستان.  
نسلی که با تولید آمیخته می شود، حیف نیست که این فرهنگ و آیین به تاراج فراموشی رفته است و با تهاجم اجناس و فرهنگ خارجی، دگر یادی از آن هم نخواهد ماند!
اینک که جاودانگی سرائی را به جشن نشسته ایم که مهد ادب و تمدن ایرانیان است و مردمانی که خوب عشق به مولایشان، علی را به رخ می کشند و همتی را پرورش می دهند که پیشرفت در جامعه جهانی را نشانه دارد و برآنند که نام قشنگ ایران زمین را به ثبت توانستن ها برسانند و ببالند به نام وطن.
بی شک هر ایرانی چه این سوی ایران یا آن سو، دلارامی با خود خواهد داشت و به چشم خویش ، جشن باران می گیرد به تبرک رصد این واژه ، چه جوان و برنا چه پیر و مرشد ، دل گرو این واژه زیبا دارند 
MADE IN IRAN                                                  
این واژه خون را در رگ ها به خروش وامی دارد و هوش را مدهوش خویش می سازد و بی شک، غرور را در پرچم وطن تزریق می کند تا بر بلندای آسمان ببالد به بالندگی .
چه فخری والاتر که ایرانی بنازد به محصول ایرانی و نه ایی محکم گوید به خارجی، باشد که روزی گمرک ایران ، محفلی باشد برای صادرات در حداقل واردات و با محصولاتش از مرزهایی در حصار تحریم استعمار به کیفیت و اقبال جهانیان گذر کند، آن روز مجالی خواهد بود که خلیج نیلگون فارس در غربت ازدحام برج های سر به فلک کشیده ، به پارس بودنش بنازد .
این امر شدنی است، همانند اشعار سعدی و حافظ که شور ایرانی را به رخ می کشد و چون برنج ایرانی، شهرتش، آوازه جهانی به خود می گیرد و زعفران، طلای نابی که عیار رنگ و عطرش جاودانه است .
 به رسم غیرت، آرشی شویم و پیکان همت و تلاش را در کمان اراده قرار دهیم تا به وسعت بی کرانی، نام ایرانی به کیفیت شهره گردد تا نگاه بدخواهان به حرمت تلاشمان بر زمین بوسه زند باید صنعت را تنوع دهیم و تعصب ببخشیم به نام ایران زمین و رها شویم از افیون اعتیاد مصرف جنس خارجی و عهد بندیم به همت و تلاش در راه اعتلای نام کشور با محصول ایرانی در قابی دگر.
چو حکایت آن کشاورزی که با دستانی پینه بسته و نقش چهره ای با چین و چروک و سیمای به آفتاب سوخته با نگاهی پر از نور امید رو به افق فرداها، دامنه ها را به چای ایرانی سرسبز ساخته و زمین برهنه را به هنر دستان نقش آفرین، فرش گرفته است.
گویی تار و پود رنگ رنگ فرش ایرانی، اندیشه ها را کنار هم جمع می کند تا دورنمایی جلوه دهد از زیبایی و به پشتوانه این اندیشه جمعی ، اندیشه ای را بنیان نهد در جهش برای پویایی .
وکودک از دبستان با این تفکر پرورش می یابد ، چرا که این نسل بازمانده نسلی است که میدان مین هم سد راهشان نمیشد محفلی، برای گذر از فرش به عرش الهی و هیچ مانعی از حرکت بازشان نمی داشت .
بیاییم عهدی بنگاریم به دل و تندیسی سازیم از تلاش و وضویی گیریم به عزم اندیشه و هم قسم شویم بر محصولاتی که عطر و نام آن هویت کیفیت باشد ، اگر محصولی را متبرک می کنیم به نام ایرانی ، تعصب و غیرتی را می بایست باخود به دوش کشد هم جنس آنان که رشادت را معنا دادند.
 مدیرانی هم که بر این واژه نظارت دارند ، می بایست ، تعارف را به کناری بگذارند که بی کیفیتی ، هویت این واژه مقدس و فخرآفرین را به چالش وامی دارد.
باشد که فخر و بالندی اقتدار دماوند در این واژه تبلور یابد و چه بسیار آنانیکه بر این هدف والا ، جان به جانان تسلیم داشتند تا امروز افراشتگی پرچم ایران ، جاودانگی خویش را مدیون آنان داند.
افرادی گمنام که بدون نام جویی، خویشتن را در این نام محو ساختند و گرچه آوای قلب هاشان، امروز سکوت را هدف را دارد اما طنین و تپش قلب هاشان در اقتدار پرچم سه رنگ قشنگ وطن عیان است .
چه خوب است فرهنگ زیبای ایرانی را در حراج فراموشی معامله نکنیم و با نگاه مثبت به آداب دیروز بر مشکلات فایق آئیم و جوانان بی ادعا را که چون اراده پیشینیان خواستن را به واژه زیبای توانستن تبدیل کرده اند ، بذل توجه داشته باشیم که فتح بام صنعت دور از دسترس نخواهد بود .
چه روزگاری خواهد شد که ایرانی از بلوغ استعدادهایش در صنعت رونمایی کند و خالق نام برندهایی باشد، شهره در جهان و این رویا شکل نخواهد گرفت ، مگر به پشتوانه حمایت خرید ملتی فهیم .
حتم اعتماد ما اعتباری می بخشد به کانون هوادران میلیونی مصرف کالای وطنی .