گروه نفت و انرژی - انتخاب شعار سال تحت عنوان "تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها" از میان سایر اولویت‌های موجود کشور در سال 1400 که در واقع آن را باید ادامه شعار "جهش تولید" و "رونق تولید" در دو سال گذشته دانست، علاوه بر آن که به ضرورت توجه مضاعف مسئولان و مقامات دستگاههای اجرایی و قانونگذاری به ارتقای ظرفیت های تولیدی کشور به عنوان تنها علاج گذر از شرایط خطیر کنونی اشاره دارد، گویای آن است که سیاست گذاری برای بهبود ظرفیت های تولیدی و سرمایه گذاری و متعاقب آن ارتقای توان ساخت داخل، بدون رفع موانع و چالش های این بخش و طراحی سازوکارهایی برای رفع آن، موفقیت آمیز نخواهد بود. ناهماهنگی بین اهداف اقتصادی و سیاست خارجی، ناکارایی و ناهماهنگی در سیاستگذاری های اقتصادی در سطح کلان، فضای کسب وکار غیررقابتی و انحصاری، وجود ساختارهای فسادآمیز در اقتصاد، کسری بودجه گسترده دولت، تداوم رشد نقدینگی و عدم هدایت کارآمد منابع مالی به سمت تولید و سرمایه گذاری، علاوه بر آنکه به افزایش دامنه اثرگذاری و هزینه افزایی تحریم ها و شوک های برونزا و پیش بینی نشده ازجمله کرونا افزوده، فعالیتهای مولد اقتصادی را تضعیف کرده و اقتصاد کشور را برای فعالیتهای سالم نامناسب کرده است. مقام رهبریدر شعار سال جدید با تأکید بر «پشتیبانی» و «مانع زدایی» از تولید، مسیر حرکت مسئوالن کشور را تعیین و تأکید داشتند که در شرایط حاضر ارتقای ظرفیت‌های تولیدی کشور از مسیر پیگیری و اجرایی شدن حمایت‌های الزم قانونی و حکومتی، در کنار مانع زدایی از تولید و سرمایه گذاری تحقق می یابد.
به گزارش اقتصادسرآمد، پتروشیمی به عنوان یکی از بخش‌های اصلی صنعت کشور، طلایه دار ایجاد ارزش افزوده در منابع نفت و گاز است. این صنعت به عنوان دارنده مقام اول صادرات غیر نفتی در جهت شکوفایی اقتصادی کشور، توسعه پایدار، بومی کردن فناوری، توسعه صنایع پایین دستی، ایجاد اشتغال نقشی اساسی بر عهده دارد. مدیریت کنترل تولید در راستای پیشبرد اهداف کلان صنعت پتروشیمی وظیفه ی نظارت، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌های تولید شرکت‌های پتروشیمی و نظارت و هماهنگی بر راه اندازی طرح های صنعت پتروشیمی را بر عهده دارد.
سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی در سال پشتیبانی از تولید
علی وکیلی، کارشناس ارشد صنعت نفت کشورمان با بیان این‌که سرمایه‌گذاری برای تمامی‌بخش‌های اقتصادی به ویژه در سال نام گذاری شده با عنوان پشتیانی از تولید، پر اهمیت است، به خبرنگار روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: در بخش صنعت نفت و گاز و پتروشیمی‌به دلیل استراتژیک بودن و نیاز به تکنولوژی و فناوری نوین بالا و به دلیل احتیاج به حجم زیادی از سرمایه‌،این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. بر همین اساس می‌توان گفت سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی، ضرورتی انکارناپذیر برای هموار ساختن مسیر رشد این صنعت ارزش‌آفرین محسوب می‌شود.
نبود توجه مدیریت شده به  صنعت پتروشیمی‌
وی نبود توجه مدیریت شده به پتروشیمی‌های با خوراک مایع و گاز که منجر به اعمال تخفیف برای پتروشیمی‌های گازی و بی توجهی به پتروشیمی‌های مایع با وجود نیاز به سرمایه‌گذاری بالا شده است را چالش دیگری دانست که  باعث کاهش حاشیه سود پتروشیمی‌های مایع و کم شدن جذابیت آنها شده است.
احتمال افزایش نرخ خوراک پتروشیمی‌ها
وکیلی عمده مشکلات صنعت پتروشیمی را نبود توازن و ثبات در بازار ارز دانست و گفت:  امروزه فرمول نرخ خوراک برای شرکت‌های پتروشیمی ‌تفاوت چندانی با کشورهای منطقه ندارد هرچند عدم توازن بین خوراک گاز و مایع مشهود است، ولی سودهای تورمی ‌شرکت‌های پتروشیمی ‌و حاشیه سود بالای آنها که ناشی از تورم و بالارفتن قیمت ارز است، این اتفاق برخی از سیاستگذاران و قانون‌گذاران را به فکر افزایش نرخ خوراک پتروشیمی‌ها انداخته است.
راه نجات صنعت پتروشیمی چیست؟
این کارشناس ارشد بازار سرمایه تاکید کرد: عرضه سهام هلدینگ پتروشیمی به صورت بلوکی مسیر حضور نفت در مسیر درست را را هموار می‌کند تا چند شرکت سرمایه‌گذار بزرگ بتوانند در قالب یک  کنسرسیوم اقدام به عرضه محصولات پتروشیمی در بورس کند.
صنعت شیمیایی از جمله صنایع مطرح در چند دهه گذشته به شمار می آید که توجه خاص کشورها به این صنعت موجب رونق و فراگیری آن در جهان شده است و در حال حاضر این صنعت پس از صنایع غذایی و خودروسازی سومین صنعت بزرگ جهان محسوب می‌شود. ایران نیز به ‌عنوان چهارمین تولیدکننده نفت جهان و با دارا بودن دومین ذخایر بزرگ گاز دنیا، ۸۰ درصد درآمدهای صادراتی خود را از نفت و گاز تامین می‌کند و امیدوار است تا پایان دهه جاری ۱۴ درصد از بازار جهانی پتروشیمی را در دست بگیرد و ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی خود را به ۲۳ میلیون تن در سال افزایش دهد.از آنجا که رشد این صنعت نیازمند فعالیت‌های تخصصی گسترده تر و هماهنگ  با صنعت نفت و گاز بود به زودی ضرورت ایجاد سازمانی برای توسعه و هدایت صنعت پتروشیمی مشهود شد و به همین سبب در ۱۳۴۲ خورشیدی شرکت ملی صنایع پتروشیمی با مالکیت دولت و تحت پوشش شرکت ملی نفت ایران تأسیس و تمام فعالیت‌های مرتبط با ایجاد و توسعه صنایع پتروشیمی در این شرکت متمرکز شد. یکی از مهمترین ویژگی های صنعت پتروشیمی ارزش افزوده بسیار بالای آن است. بدین معنی که با تغییرات شیمیایی و فیزیکی بر روی هیدروکربورهای نفتی و گازی می‌توان ارزش محصول را به میزان ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش داد که در سال مانع‌زدایی‌ها یکی از ضروریات تولید در کشور است.