فرشته رضایی
سال ۱۴۰۰ برای بسیاری از ما ایرانی‌ها سالی پر از فراز و نشیب بود. سالی که همزمان با نوسانات قیمت نفت و انرژی، تحریم‌های بین المللی و رشد قیمت دلار به سان دیگر سالها همراه شد. به همین ترتیب معیشت و سفره‌ی خانوارها کوچک‌تر از قبل و کسب و کارها راکد شد.حتی برخی از نیازهای اصلی اما ثانویه چون مسکن و دیگر نیازها تحت تاثیر مخارج و کالاهای اساسی قرار گرفت و سرمایه‌گذاری را به محاق برد.با این همه وضعیت گیلان نیز متاثر از جو عمومی کشور شد. ۳۶.۷ درصد جمعیت گیلان در روستاها ساکن بوده و جزو حلقه‌های تولید محسوب می‌شوند. اما وقتی حلقه‌ی تولید با مشکلات اساسی چون مواد اولیه برای تولید و نیز درآمد کم مواجه باشد ناگزیر تغییر کاربری اصلی‌ترین بخش یعنی زمین مورد تاخت و تاز ویلاسازان به روش‌های قانونی و غیرقانونی قرار گرفته و دیگر نمی‌توان به درآمد زایی و رونق تولید فکر کرد.از سوی دیگر عدم سیاست خصوصی‌سازی و بروکراسی‌های بیش از حد اداری مانع از رشد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در گیلان شده است. آمارهای دولتی می‌گوید، گیلان رتبه پنجم سرمایه گذار خارجی داشته و بیش از ۱۰ شرکت فعال خارجی دارد و همچنین ۱۰۰۰ فرصت سرمایه گذاری در گیلان شناسایی شده است. سالجاری هم  ۶۳مجوز بی نام برای سرمایه گذاران علاقه‌مند در حوزه‌های گردشگری، تولیدی، کشاورزی، صنعتی، صنایع تبدیلی و بسته بندی صادر شده و تلاش برای افزایش مجوز‌های بی نام سرمایه‌گذاری در دستگاه‌های مختلف اجرایی ادامه دارد. اساندار گیلان نیز بسان استاندار قبل و پیشین تاکید بر سرمایه گذاری خارجی، توسعه تجارت، افزایش همکاری‌های تجاری از طریق راههای زمینی و دریایی یا همسایگان، رونق سرمایه‌گذاری خصوصی و...  تاکید می‌کند.
صفحه 2