گروه اقتصاد دریایی - بر اساس مطالعات سازمان بین المللی دریانوردی، وسایل نقلیه‌ آبی و دریایی عامل انتشار یک میلیارد تن گاز کربنیک در هر سال در آب های جهان هستند. شاید بخش زیادی از این آلودگی سهم شناورها باشد چرا که حدود 80 درصد از کالاهای جهان را حمل می‌ کنند. بر اساس مطالعات اگر میزان حمل آبی و دریایی با رشد سالانه‌ 3.8 درصد کنونی تداوم داشته باشد و برای جلوگیری از تولید آلاینده‌ هایی مانند اکسید سولفور، اکسید نیتروژن، ذرات دود و گازکربنیک اقدامی نشود، جهان در چند دهه‌ آینده با فاجعه‌ زیست محیطی روبرو خواهد بود.
به گزارش اقتصادسرآمد، بیشتر کشتی های حامل بار یا کانتینری، مسافری، تانکر و شناورهای باری با سوخت سنگین دیزل قدرن حرکت پیدا می‌ کنند. 90 هزار از این نوع کشتی ها در جهان 370 میلیون تن سوخت در سال مصرف و 20 میلیون تن اکسید وارد هوا می‌کنند. طبق مطالعات‌ انجام شده توسط مجلس اتحادیه‌ اروپا، ترافیک دریایی سال 2050 عامل تقریباً یک پنجم انتشار گازکربنیک در جهان خواهد شد. چرا که کم توجهی در کاهش آلودگی هوا در این بخش در میان تمام کشورها مشترک است.
در گذشته نه چندان دورچنین تصور می‌شد که دریاها آن قدر وسعت دارند که انسان نمی‌تواند به آن‌ها آسیب برساند. اما بر خلاف این نگرش امروزه دریاها به محل دفن ضایعات و زباله‌های ناشی از فعالیت‌های انسانی آلودگی ناشی از سوخت نامناسب مبدل شده است. دو مشکل آلودگی دریا و صید بی‌رویه ماهی‌ها حیات دریاها را به خطر انداخته است؛ به عنوان مثال، 45%  آلودگی دریا در شمال ناشی از موادی است که رود راین در مسیر خود از کشورهای اروپایی جمع‌آوری می‌کند و به دریا سرریز می کند. امروزه فعالیت مربوط به استخراج نفت از کف دریاها نیز آلودگی آن‌ها را تشدید کرده است که ضرورت برقی کردن کشتی ها را دو صد چندان می کند.
کشتی با موتور دیزلی یا الکیترونیکی، کدام مناسب ایران
سیدحمید قریشی کارشناس انرژی کشورمان در گفتگو با اقتصادسرآمد اما در خصوص لزوم چرخش سوخت کشتی ها از فسیلی به الکترونیکی به به خبرنگار ما گفت: برای رفع این معضل، یک راه حل استفاده از فیلتر در دودکش نفتکش‌ها است. کاتالیست‌هایی که اکسید نیتروژن را به نیتروژن و اکسیژن تجزیه و ذرات دود را جذب می‌کنند نیز دیگر راهکاری است که نباید از آن غافل ماند اما ضروری است به جای مازوت، از نفت‌گاز استفاده شود.
آلودگی هوای دریا هم به دیگر آلودگی‌ها اضافه شد
با بیان این مطلب که انرژی برق برای آب های داخلی کاملاً مناسب است ولی برای استفاده از آن در سفرهای اقیانوسی، باید دهه‌های دیگر منتظر دسترسی به فناوری های جدیدتر ماند، افزود: مهم‌تر از پرداختن به بحث آلودگی هوا در بستر دریاها، توجه سریع به برطرف کردن آلوگی هوا در کلان‌شهرها است که بیماری های زیادی را برای مردم ساکن در انها رقم زده است.
الزامی برای کشتی الکترونیکی نداریم
وی از نبود الزام برای کشورمان در توجه به کاستن از آلودگی هوا در دریاها در پی نپیوستن ایران به معاهده پاریس، گفت: از آن جا که کاهش آلودگی هوا منفعت مستقیم برای ما ندارد، الزامی وجود ندارد که کشور ما برای الکترونیکی کردن شناورها ناچار از صرف هزینه هنگفت باشد.
قریشی استفاده از انرژی تجدید پذیر برق به منظور جایگزینی با سوخت فسیلی را مناسب ترین راهکارکاهش الودگی هوا در سراسر دنیا دانست.
ایجاد ایستگاه شارژ باتری در سواحل، به سرمایه گذاری بالا نیاز دارد و باتریها به لحاظ قیمت نیز گران ترین تجهیزات کشتی‌ها شناخته شده است با این وجود کاربری باتری از طریق تعویض یا شارژ شدن شبانه در حال گسترش است اما تا دستیابی کشورمان به این تکنولوژی فاصله بسیار است و ایده آل نگری نیز راه به جایی نمی برد.
به گفته فعالان دریایی در راه اندازی 80 درصد کشتی ها نیمه برقی هستند اما این بدان معنا نیست که کشتی ها با انرژی برق حرکت می کنند بلکه بدین معنی می تواند باشد که موتورهای دیزلی، ژنراتورها را به حرکت در می‌آورند تا برق تولید کنند. چرا که با این کار در مصرف انرژی 30 درصد صرفه جویی می‌شود اما نباید این نکته مهم را از نظر دور داشت که موتورهای برقی دارای قطعات، فرسایش و خرابی کمتری نسبت به موتورهای احتراق داخلی هستند ولی گذر از آن به این مستلزم صرف هزینه ملی بسیاری است که فی الحال بر اقتصاد کشور ما قابل تحمیل نیست.
کشورهای آلمان، چین و انگلیس از جمله کشورهایی  هستند که این فناوری دست یافته اند و راه شارژ انها را در حال حرکت بدست آورده‌اند و کشتی‌های برقی در انگلیس به لطف فناوری و تسهیلات جدید و به عنوان بخشی از برنامه‌های انگلیس برای دستیابی به هدف انتشار صفر آلاینده تا سال 2050 می توانند شارژ شوند.