گروه نفت- اعظم زنديه- ازگذشته های دورتالاب هورالعظیم چشمه گیرش ریزگرد‌ها بود؛ اما با خشک شدن قسمت‌های وسیعی ازآن به عنوان منشا ریزگرد‌ها مطرح شد. سدسازی‌های بی رویه برروی منابع تغذیه کننده آب تالاب تغیی راقلیم و وقوع جنگ استخراج نفت و ازبین رفتن نیزار‌ها کمبود رطوبت خاک و فقدان پوشش گیاهی باعث شده است تا خاک تالاب هورالعظیم درمعرض وزش مستقیم باد قرارگرفته و از پتانسیل فرسایش پذیری بالایی برخوردار شود. در سال ۱۳۹۸ که پس از بالا آمدن رودخانه‌های کرخه، دز و کارون، بخش زیادی از خوزستان درگیر سیلاب شده بود، با هدایت آب به تالاب هورالعظیم، بخشی از مشکلات مردم کاهش پیدا کند.
به گزارش اقتصادسرآمد؛ در آن زمان، موضوع مهمی از سوی کارشناسان محیط زیستی مطرح شد و آن هم، نقش داشتن وزارت نفت در ممانعت از آبگیری هورالعظیم به دلیل وجود تاسیسات نفتی در آن منطقه بود؛ موضوعی که این روز‌ها در اوج مشکلات کم آبی مردم خوزستان، دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است. وزارت نفت بار‌ها نظر کارشناسان را تکذیب کرده و اعلام کرد که حاضر است پس از بالا آمدن سطح آب در صورت آبگیری هورالعظیم، شرایط را مانند میدان‌های نفتی آبی فرض و در هورالعظیم نیز سکو ایجاد کند، اما آیا واقعا انجام چنین کاری ممکن است؟ یا نوبت وعده دادن به این تالاب رسیده است؟
برخی کارشناسان محیط زیست اما معتقدند که ضرر تاسیسات نفتی برای تالاب هورالعظیم، صرفا آسیب های زیست محیطی ناشی از نصب سکوها، خاکریزها و جاده های کشیده شده در میان تالاب نیست، بلکه اساسا شرکت های نفتی که در این تالاب فعالیت می کنند، به‌ویژه شرکت های چینی، سال هاست که به دنبال خشک شدن کامل هورالعظیم بخصوص مخازن یک، سه، چهار و پنج آن هستند تا بتوانند به راحتی از این تالاب نفت استخراج کنند. در صورت خشک شدن این تالاب مردم ناگزیر به مهاجرت هستند و تالاب خالی از سکنه خواده شد  و در نتیجه مشکلات متعددی به همراه خواده داشت از جمله آن که این منطقه در مرز واقع شده است و خالی شدن آن از سکنه مشکلات امنیتی برای مزرهای کشور ایجاد می‌کند.
هورالعظیم سال‌هاست با کمبود آب دست و پنجه نرم می‌کند
کارشناس محیط زیست ضمن ابراز تاسف اروند تخریب تالاب‌های کشور به ویژه تالاب هورالعظیم به روزنامه اقتصاد سرآمد، گفت: هورالعظیم سال‌ها است به دلایل مختلف از جمله خشکسالی و جاده سازی شرکت های نفتی با کمبود آب دست و پنجه نرم می‌کند.
هورالعظیم، بی دفاع در برابر هجمه‌ها
رضا کشاورزی با بیان این مهم که، تالاب هورالعظیم بزرگترین تالاب مرزی کشور و تالابی مشترک بین ایران و عراق است که دو سوم مساحت آن در عراق قرار دارد.قسمت ایرانی تالاب از رودخانه کرخه و انشعابات آن تغذیه می‌شود، افزود: محیط زیست به مانند سیستم دفاعی در بخش عصبی است که اگر دچار آسیب شود، ترمیم آن ممکن نیست. لذا باید توجه داشت این سیستم نباید به مرحله حاد برسد که جبران آن ممکن نباشد.
حق‌آبه هورالعظیم خوردنی نیست
محقق نشدن حقابه خوزستان، باعث بروز مشکلات مختلفی شده است که می‌تواند در آینده چالش‌های بیشتری را برای مردم و محیط زیست ایجاد کند، بشخی از موضوعاتی بود که تاف این فعال محیط زیست را برانگیخت و گفت: خشکی تالاب آسیب‌هایی چون گرد و غبار، از بین رفتن منبع ارتزاق مردم و محروم شدن آن‌ها از صیادی را به همراه داشته و مردم استان و سایر استان‌های همجوار را تحت تاثیر قرار داده است. 
وی با اشاره به این که سطح آب‌دار هورالعظیم در حال حاضر به کمتر از ۴۰ درصد رسیده است که برخی قسمت‌های آب دارد و بعضی قسمت‌ها فقط مرطوب است، گفت: هیچ آبی بر اساس حقابه و میزان آب تعیین شده، وارد تالاب هورالعظیم نشده است و آبی که هم اکنون در برخی نقاط وجود دارد باقیمانده از سیلاب‌های سال‌های گذشته است.
کشاورزی مقصران خشک شدن تالاب هورالعظیم را نه در سد سازیهای داخلی بلکه باید در اقدامات کشورهای همسایه دانست و افزود: آنچه بیش از همه جای تاسف دارد این است که آب موجود در هورالعظیم که مایه حیات آن است بر اثر عدم اختصاص حقابه و مدیریت نشدن توسط دستگاه های مربوطه به شدت کاهش یافته و برخی مناطق آن در مرز خشک شدن قرار دارد.
گفت: تأثیرات سوء «پروژه گاپ» ترکیه در ایران و به‌خصوص تالاب هورالعظیم بسیار زیاد است و برای مقابله با آن نیاز به دیپلماسی قوی در زمینه آب داریم.بحران آب در حوضه کرخه از پارسال تاکنون، این تالاب را نیز با تنش مواجه کرده است. بر اساس ماده ۳ آیین‌نامه نحوه حفاظت، احیا و مدیریت تالاب‌ها، نحوه تخصیص حقابه محیط زیستی تالاب‌ها از رودخانه‌های بالادست آنها پس از تامین آب شرب نسبت به سایر مصارف دارای اولویت است. این در حالیست که نیاز آبی تالاب‌های خوزستان آخرین اولویت مسئولان استانی است.
خشک شدن هورالعظیم با توجه به نقش‌های متعدد آن در اقلیم و اقتصاد جنوب کشور، آثار زیانباری در تمام جوانب اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و... به دنبال دارد که مهم‌ترین آن‌ها بازگشت ریزگردها، نابودی بسیاری از حیوانات از جمله آبزیان و گاومیش‌ها و از بین رفتن معیشت مردم منطقه است.