کارآفرین اقتصادی با اشاره به اینکه در ایران اگر استارت آپی بخواهد کارخود را شروع کند نیاز به سرمایه دارد ولی تسهیلات دریافت نمی کند گفت: قوانین و مقرراتی در جهت دریافت تسهیلات وجود دارد که امکان استفاده مهیا نیست.
به گزارش اقتصادسرآمد، هاله حامدی فرمتولد 51 یکی از زنان کارآفرین موفق است که دغدغه اش اشتغال و کارآفرینی است. هاله حامدی‌فر کارآفرین ایرانی و برنده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال 1378، یکی از چهره‌های تأثیرگذار در توسعه صنعت داروییِ ایران و صادرات دارو است.
حامدی‌فر با اشتغال‌زایی برای بیش از 1500 نفر در رده کارآفرینان ایران قرار گرفت و در سال 2016 موفق به دریافت نشان Pharma Hero از مؤسسه بین‌المللی UBC شد. هاله حامدی‌فر و همکارانش با تأسیس شرکت‌های دیگر از جمله آریوژن، نانو الوند،ارکید فارمد،سیناپخش ژن، نانو حیات، آروکو و سیناژن ایلاچ  در حال گسترش صنعت دارو است.در سال 1374 به عنوان دانشجوی نمونه در رشته داروسازی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد . هاله حامدی فر در سال 1351 در محله امیرآباد شمالی در تهران متولد شد.
 وی درباره فعالیتش چنین می گوید: مادرم دبیر و پدرم مهندس راه و ساختمان هستند. پس از اتمام دوره دبیرستان در سال 1369 در کنکور سراسری شرکت کرده و موفق به ورود به دانشکده داروسازی دانشگاه تهران گردیدم و با تلاش و پشتکار خود در سال 1374 به عنوان دانشجوی نمونه از این دانشگاه فارغ التحصیل شدم.در طول این سالها تمامی فامیل درجه یک و درجه دوی من به آمریکا مهاجرت کرده و در آنجا زندگی می کنند ولی من هیچ علاقه­ ای به مهاجرت ندارم و  تا کنون هرگز اقدامی در این راستا انجام نداده ام.
 حامدی فر می گوید:سیناژن باور دارد که کیفیت و سلامت محصولات مهمترین اصل تولید محصولات است. دغدغه اصلی ما در انتخاب مواد اولیه، تامین کنندگان و فرآیند های تولید کیفیت آنهاست تا بتوانیم به بهترین نحو نیاز و انتظارات مشتریان را برآورده کنیم. اصول کیفیت و سلامت محصولات با تمام فعالیت های روزمره شرکت ما همراه شده است.سیناژن، به عنوان یک شرکت با فناوری بالا، به روز ترین دستاورد های کیفیت و کلیه اصول GMP را به کار گرفته است تا کیفیت محصولات را تضمین نماید.
 این کارآفرین با اشاره به اینکه کوتاه‌مدت بودن عمر بنگاه‌های اقتصادی در ایران به این دلیل است که کشور ما عمدتا تولیدمحور و حتی تجارت‌محور نیست گفت: در حقیقت عمده اقتصاد کشور ما اقتصاد مبتنی بر نفت است. به همین دلیل است که اهمیت وجود یا عدم وجود بنگاه‌های اقتصادی برای مسئولان و حتی صاحبان این بنگاه‌ها جا نیفتاده و نقش پررنگی در مقوله اقتصاد کشور پیدا نمی‌کنند. مسئله دیگری که وجود دارد این است که تولید و کار اقتصادی که در کشور انجام می‌شود تا به امروز عمدتاً دولتی بوده و بیشتر بنگاه‌های بزرگ کشور بنگاه‌های دولتی هستند.
وی ادامه داد: وقتی بنگاهی به دولت وصل است ریسک‌پذیری در آن بالاتر می‌رود به این معنی که بنگاه تحت هر شرایطی سرپا می‌ماند و دراین‌باره با بنگاه خصوصی تفاوت زیادی دارد. یک بنگاه خصوصی صاحبان سهام دارد و باید توجیه اقتصادی برای ادامه فعالیت آن وجود داشته باشد. اما بسیاری از بنگاه‌های دولتی با وجود عدم توجیه اقتصادی در حال ادامه فعالیت هستند. یعنی لزوماً ادامه کار یک بنگاه، به معنای موفقیت و سودآوری آن نیست، بلکه نگرش صاحبان بنگاه برای نگهداری آن بوده است، دولت صاحب این بنگاه است و صرف اینکه برای عده‌ای اشتغال ایجاد شود، بنگاه زیان‌ده را نگه می‌دارد. حتی گاهی از منبع دیگری، به بنگاه سرمایه تزریق می‌کند که آن را سرپا نگاه دارد. اما یک مجموعه خصوصی به مسئله این گونه نگاه نمی‌کند، زیرا در هر حال برای مجموعه سرمایه‌گذاری کرده و باید برای‌ سهام‌داران صرفه اقتصادی داشته باشد تا بنگاه ادامه حیات پیدا کند.
حامدی فر افزود:در این شرایط اگر بنگاه اقتصادی به سوددهی مطلوب نرسد یا زیان‌ده شود، سرمایه‌گذار کسب و کار را تعطیل می‌کند. این تفاوت عمده‌ای است که بین بنگاه‌های دولتی و خصوصی وجود دارد. مسئله دیگر این است که بسیاری از بنگاه‌ها در ایران، برای بنگاه‌داری بخش خصوصی تعریف نشده است و این نیز به دلیل اقتصاد مبتنی بر نفت است.
اگر شما صادرکننده باشید، چه میزان می‌توانید صادرات داشته باشید که مقابل صادرات نفتی معنی‌دار باشد؟ این فاصله قابل رقابت نیست و اصلا دیده نمی‌شود. هرچند صادرات غیرنفتی با رویکرد مثبت مورد بحث قرار می‌گیرد؛ اما در عمل تا به حال به عنوان نیاز کشور مطرح نشده است. به طور مثال گفته می‌شود تولید و صادرات خیلی خوب است، ولی در حال حاضر به بخش تولید به چشم اشتغال‌زایی نگاه می‌شود و اهمیت تولید تا حدودی در حوزه اشتغال‌زایی مورد توجه قرار می‌گیرد. کسی نمی‌خواهد بنگاهی که اشتغال‌زایی دارد، تعطیل شود و این تمایل به ادامه کار به خاطر اشتغال‌زایی است نه منافع آن سازمان.
وی بیان کرد:در ایران اگر یک استارت‌آپ کوچک بخواهد کار خودش را شروع کند و نیاز به سرمایه داشته باشد، تسهیلاتی دریافت نمی‌کند. صندوق‌هایی که در راستای حمایت از صنایع کوچک، استارت‌آپ‌ها و کسب و کارهای دانش‌بنیان ایجاد شده، قوانین و مقرراتی دارد که حتی نمی‌توان از تسهیلاتشان استفاده کرد./تسنیم