تحولاتی که نه تنها در چند هفته اخیر به واسطه اقدام ایالات متحده آمریکا در ترور سردار سلیمانی، بلکه پیش از آن سبب شده است که شرایط به اینجا کشیده شود که سه کشور اروپایی حاضر در برجام به فکر فعال کردن مکانیسم حل و فصل اختلافات موجود در بند ۳۶ برجام بیفتد. اگر به اولین روزهای ماه اکتبر در سال گذشته میلادی رجوع کنیم شاهد شکل گیری اعتراضات گسترده و بی‌سابقه مردم عراق نسبت به ناکارآمدی دولت مرکزی بغداد بودیم که در نهایت به استعفای عادل عبدالمهدی، نخست وزیر این کشور انجامید و دامنه این اعتراضات به لبنان و استعفای سعد حریری، همتای لبنانی عادل عبدالمهدی کشیده شد، کما اینکه با اعتراضات مردمی که در آبان ماه در ایران شکل گرفت، شاهد بودیم که خاورمیانه و به خصوص کشورهای حوزه نفوذ جمهوری اسلامی ایران دچار تحولات جدی و شگرفی شدند؛ تحولاتی که سیگنال های پرمعنی را برای واشنگتن، ریاض و تل آویو ارسال کرد. اتفاقا این مسائل و سیگنال ها سبب شد که دامنه آن به ترور سردار سلیمانی و بعد از آن حمله موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به پایگاه های نیروهای نظامی آمریکا در عراق کشیده شود. در این بستر حساس بعد از تحولاتی که اجمالا مطرح شد، جمهوری اسلامی ایران گام پنجم و نهایی خود را عملیاتی کرد و رسماً عنوان کرد که نه در راستای مفاد برجامی، بلکه بر اساس ...