گروه حمل ونقل - ایرج گلشنی -  ششمین نمایشگاه حمل و نقل، لجستیک و صنایع وابسته به پایان رسید و شرکت کنندگان به فعالیت سه روزه نمایشگاهی خود خاتمه دادند در حالی که بحث بر سر نتایج آن همچنان باقی است و روزنامه اقتصاد سرآمد بر آن است تا در روزهای آتی، تحلیلی مفصل همراه با انعکاس نظرات مثبت و منفی شرکت کنندگان ارائه دهد و در این فراز و فرود، به دنبال طرح ها و پیشنهادهای مفید می گردد تا دست اندرکاران نمایشگاه را در حد خود برای برگزاری موفق تر نمایشگاه هفتم یاری رساند. اما چند نکته در باره کلیت نمایشگاه:
 اول: غرفه اقتصاد سرآمد:
توجه مسئولان نمایشگاه به بخش رسانه، معنادار و مقبول بود. حمایت آن ها برای حضور اهالی رسانه مرتبط با موضوع نمایشگاه، کاری بود که ما انتظار داشتیم و آن ها عنایت. به همین دلیل روزنامه اقتصاد سرآمد با حمایت مسئولان نمایشگاه و به طور ویژه جناب رضاییان-مدیر اجرایی-در غرفه اختصاصی خود با اهالی نمایشگاه مراوده داشت که بسیار هم مفید و موثر بود.
 دوم: سایر رسانه های تخصصی:
رسانه های تخصصی دیگری که به طور مستقیم با موضوع نمایشگاه مرتبط بودند، حاضر بودند و کلی هم با هم خوش و بش کردیم. وجود رسانه به معنای درک اهمیت ارتباط با افکار عمومی است. آن هایی که قدرت رسانه را در پهنه جهان کنونی می شناسند می دانند که می توانند با رسانه به اعتبار خود بیفزایند و بدون ارتباط با رسانه، نقصی در روابط عمومی و بازاریابی آن ها خواهد بود. 
شرکت های موفق و مدیرعامل های آگاه به دانش روز رسانه به خوبی می دانند که شهرت و اعتبار هر دو لازم است و مقبولیت و مشروعیت در کنار هم می تواند ثبات دائمی ایجاد کند. محبوبیت چیزی است که از ترکیب مقبولیت و مشروعیت به دست می آید و برندی محبوب می شود که با افکار عمومی گفتمانی دائمی داشته باشد. در میان رسانه های مرتبط، روزنامه اقتصاد سرآمد به عنوان تنها روزنامه دریایی کشور، روی بخش تخصصی خود تمرکز داشت و با همه اهالی دریا و دریایی های حاضر در نمایشگاه مراوده مستقیم برقرار کرد و کلی تعارف و کار و همکاری صید کرد و این  نعمتی است که از نمایشگاه به ما رسید. سایر همکاران رسانه ای هم قطعا چنین روابطی برقرار کرده و نتایج دلخواه کسب کرده اند. 
 سوم: سایر شرکت کنندگان:
به طور طبیعی، وقتی یک مدیرعامل تصمیم می گیرد که در نمایشگاه شرکت کند، حتما برای خود هدفی تعیین کرده که لازمه تحقق آن، حضور در نمایشگاه است. به همین دلیل است که مجاب می شود برای حضور در نمایشگاه هزینه کند و آن هزینه را به رسم بازاریابان، سرمایه گذاری برای شرکت بداند که البته نگاه درستی است.  این که فلان شرکت چه هدفی داشته و آن هدف را با چه برنامه ای دنبال کرده و به چه نتایجی رسیده، نکات بسیار مهمی است که ما کنجکاو دانستن آن هستیم؛ به همین خاطر، چند همکار قلم به دست را مامور کرده است تا با شرکت کنندگان در نمایشگاه تماس گرفته و نظر آن ها و  نتایج حاصله از نمایشگاه را بپرسند تا بتوانیم به یک جمع بندی برسیم که آیا نمایشگاه ششم موفق بود، ناموفق بود یا خنثی؟ کلیاتی که نگارنده می تواند بیان کند، برگزاری ساکت و بی سر و صدا اما منظم و مرتب بود. در این باره در ادامه بیشتر سخن خواهم گفت.
 سر و صدای برنامه ریزی شده:
سر و صدا خوب است! به شرطی که طبق یک برنامه مشخص باشد؛ منظورم از این سرو صدا، به طور خاص حضور مردم در نمایشگاه است. در یک وجه، برخی بر این باورند که نمایشگاه های اختصاصی- تخصصی نیاز به سر و صدا ندارند. به بیان دیگر، نیاز به حضور مردم ندارند و نیازی نیست که فضا را عمومی کرد.  این عبارت به ظاهر درستی است، اما از نظر دانش بازاریابی از بیخ و بن غلط است؛ زیرا: الف: مشتریان آینده، متخصصان آینده و همکاران آینده همه از همین مردم هستند. از این روست که مدیران عامل آینده نگر، با نگاهی بسیار وسیع به قضایای حرفه ای خود می نگرند و گرایش به مردم را مهم می دانند.  جالب است که اغلب شرکت کنندگان در نمایشگاه، سالانه میلیاردها تومان هزینه تبلیغات می کنند! برای کی؟ برای همین مردم! همین مردمی که برخی خیال می کنند نیازی نیست در یک نمایشگاه تخصصی حاضر باشند و این جای تعجب است! 
ب: علاقه مندان به حوزه تخصصی حمل و نقل و لجستیک فراوانند. بخشی از مردم با این حوزه ارتباط دانشی - عاطفی دارند. برای مثال، دانشجویان زیادی در این رابطه در حال تحصیل هستند و حضور آن ها در نمایشگاه خیلی لطف دارد. مزه می دهد و به نمایشگاه روح می بخشد. اگر غرفه داران جان نمایشگاه باشند، علاقه مندان به نمایشگاه حتما روح آن هستند و این دو همدیگر را کامل می کنند.  اما متاسفانه برنامه وسیعی برای حضور همه علاقه مندان مشاهد نشد. چند گروه دانش جویی به صورت خودجوش آمده بودند ولی برنامه ای مدون که بتواند طبق یک رویه منظم عموم دانشجویان را به نمایشگاه فرابخواند، دیده نشد.  سایر علاقه مندان به همین ترتیب. برنامه ای که نمایشگاه را مخاطب شناسی کرده و برای هر مخاطب بنا به فراخور حالش، برنامه ای برای حضور و استفاده از نمایشگاه، مشاهده نشد و این را ما نقص بزرگ نمایشگاه می دانیم.
 نمایشگاه هفتم:
سخنی که به آن اعتقاد داریم این است که: نمایشگاه ها یک مسلسل بازاریابی هستند که در پی هم می آیند و می روند و هیچگاه نباید رابطه آن ها قطع شود. نمایشگاه ششم جزیی از نمایشگاه پنجم و بخشی از نمایشگاه هفتم است. این که از همین الان بررسی شود که در نمایشگاه هفتم چه باید کرد، بسیار حائز اهمیت است. 
مراوده غرفه دار و مجریان نمایشگاه، لازم است تا ضمن بررسی گذشته (نمایشگاه های اول تا پنجم) به تحلیل وضع موجود(نمایشگاه ششم) و بررسی و برآورد آینده (نمایشگاه هفتم و هشتم و...). در چنین شاکله ای است که یک نمایشگاه به سوی موفقیت برتر و جهانی شدن می رود.  اگر فقط به یک نمایشگاه زوم شود و هدف فقط برگزاری آن نمایشگاه باشد، معلوم است که هدفی دنبال نمی شود و نمایشگاه ابتر خواهد بود. این گفته فقط مختص به نمایشگاه حمل و نقل و لجستیک نیست؛ بلکه همه نمایشگاه را در بر می گیرد. بر این باوریم که نمایشگاه تخصصی حمل و نقل و لجستیک به دلیل برخورداری از شرکت کنندگان بزرگ و موفق و دانشور، می تواند بسیار باشکوه تر از آن چه هست برگزار شود.
 برنامه های جانبی:
بخوانید برنامه های تکمیلی زیرا برنامه جانبی چنین می نمایاند که برنامه های اضافه ای هستند که بود و نبودشان یکی است. برنامه های تکمیلی برنامه هایی هستند که یک نمایشگاه را کامل کرده و حتا به کمال می رسانند. متاسفانه در نمایشگاه ششم، از برنامه های تکمیلی به نحوی گسترده خبری نبود. شاید بتوان برخی نشست های خبری را جزیی از برنامه های تکمیلی دانست اما مجموعه ای از برنامه های ریز و درشت که بتواند هیجان و انگیزه ایجاد کند، خبری نبود.
در بخش علمی، سلسله نشست های علمی جایشان خالی بود در بخش فرهنگی، مجموعه برنامه هایی که حال و هوای نمایشگاه را خوش کند خبری نبود. در بخش اجتماعی، برنامه هایی که ابعاد اجتماعی نمایشگاه را بشکافد و شکوفا کند، خبری نبود. و از این حیث، فکر می کنم که نمایشگاه نقص هایی دارد که در صورت رفع نفص، عمودی رو به اوج پرواز خواهد کرد.  با همه تفاسیر، در آینده نزدیک، تحلیل ها و نظرات شرکت کنندگان را منتشر خواهیم کرد و در صورت نیاز، به اصلاح و تکمیل گفته های بالا مبادرت خواهیم کرد.