فرصت ها و تهدیدهای یک انتخاب     

حسین سلاح ورزی 
دهمین دوره انتخابات اتاق ایران در میانه انبوهی از فرصت ها و تهدیدها به سر می برد و خود ایجاد کننده مجموعه ای از فرصت ها و تهدیدهای ثانویه است:
اول: شرایط اقتصادی کشور، سرشار از تهدید برای فعالان اقتصادی کشور است و آنان بیش از همیشه به یکپارچگی نیاز دارند. مهمترین کارکرد اتاق ایران، خلق صدای یکپارچه نیست، بلکه خلق ظرفیت یکپارچه برای نقد عالمانه و مشفقانه سیاستگذاری هاست. این همان ظرفیتی است که در هیچ بخش اقتصاد کشور وجود ندارد. 
دوم: به نظر می رسد که جامعه ایران بیش از همیشه به شنیدن صدای مشفقان نیازمند شده است. مردم سرگردان ، اشفته و بی پناه به شنیدن نظرات و به ناصحان مشفق برای اصلاح روندها، نیازمندتر از همیشه هستند. اتاق بازرگانی،  با همه خراش هایی که به ساحت آن کشیده شد، کماکان یکی از این لنگرهای نجات و ثبات و آرامش محسوب می شود و در نتیجه اقتدار آن، بیش از ماموریت قانونی، تکلیف اخلاقی و ملی و میهنی است.  
سوم: این دوره از انتخابات، فرصتی برای ورود چهره های تازه به اتاق های سراسر کشور برای تربیت نسلی تازه از تصمیم سازان در کنار فعالان با تجربه این عرصه فراهم ساخته است. حضور صاحبان واقعی کسب و کارها از بخش های مختلف اقتصادی به این اقتدار کمک می کند و باید به این انتخابات به چشم تکلیف نگاه کرد. 
چهارم: اتاق ایران بارها از پیچ های تاریخی که اقتصاد ایران و گاه نیز حیات خودش را نشانه رفته، به سلامت گذشته است و هرگز از حضور موثر فعالان اقتصادی تهی نشده، هرگز اسیر جریان های سیاسی نشده و هرگز از تعقیب  منافع بخش خصوصی بازنمانده است. هیچ تهدیدی از جمله نگرانی از حضور دولتی ها در اتاق های سراسر کشور به یک رویکرد غالب بدل نشده و خرد جمعی فعالان اقتصادی بر هر کوشش و کنشی غلبه یافته است. 
پنجم: در پارلمان بخش خصوصی، هیچگاه منافع فردی نتوانسته منافع جمعی را تحت تاثیر قرار دهد، این راز مانایی و پایداری پرسابقه ترین نهاد مدنی ایران است که توسط افرادی درست و با اصولی درست بنیان گذاری شده است.
فرصت ها و تهدیدهای یک انتخاب     
ارسال دیدگاه
اخبار روز
ضمیمه