حسین سلاح ورزی
 دهمین دوره انتخابات اتاق های بازرگانی نزدیک است. در ۹ دوره گذشته، اتاق ایران توفیق یافت تا به عنوان یک ذینفع کلیدی، سایر ذینفعان را به یک کنش فراگیر برای بهبود فضای کسب و کار بدل کند. 
شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی در اتاق ایران و ۳۴ اتاق استانی، حضور در یکصد و اندی شورا و مجمع حاکمیتی، توسعه تشکل گرایی و ثبت حدود ۶۰۰ تشکل ملی و استانی، اثرگذاری بر صدها طرح، لایحه و قانون برای تسهیل تقویت تولید و تجارت، نمادهایی از رویکرد سیستمی اتاق ایران به بهبود محیط کسب و کارند‌. 
 تلاش همه گروه ها و جریان ها برای ورود به انتخابات اتاق های بازرگانی در سراسر کشور ،نشان دهنده وزن و جایگاهی است که این دیرپاترین نهاد مدنی کشور در میان عموم ذینفعانش دارد و البته نشانه ناکامی کسانی است که برای تخریب آن، نه تنها شرافت حرفه ای و صنفی و نه تنها  اصول وطن پرستی که بدیهی ترین اصول اخلاقی را نیز قربانی کردند.  
ساختار پارلمانی اتاق ایران، نه فقط مستظهر به یک نظام انتخابی کشوری است که مفتخر به فعالیت داوطلبانه بخش بزرگی از فعالان سختکوش تولید و تجارت ایران در همه بخش های چهارگانه صنعت، معدن، کشاورزی و تجارت است و سنت ارزشمند تکیه بر خرد جمعی و کنش داوطلبانه دهها هزار عضو اتاق ایران، میراث منحصربه فردی است که در هیچ بخش دیگر اقتصاد ایران مشابه ندارد.
 دهمین دوره انتخابات اتاق ایران، یکبار دیگر به همگان نشان خواهد داد، حتی اگر بواسطه برخی شرایط تازه، از خلق زمینه مشارکت حداکثری اعضای خود محروم بماند، اما کماکان در طول مسیر همانند همیشه از نظرات،نقدها، مشورت های آنان برای بهبود محیط کسب و کار بهره خواهد برد.
 انتخابات در پارلمان بخش خصوصی، بر خلاف سایر نظام های انتخاباتی، پایان راه گروهی و آغازی تازه برای گروهی دیگر نیست، نظام کار داوطلبانه، امانتی است که در طول یک مسیر دست به دست می شود تا پایدار و مانا بماند،چنانکه مانده است و امید که پرفروغ تر بماند... بله اینجا چراغی روشن است.