گروه دانش دریا - روزنامه دریایی سرآمد-وابستگی اقتصاد به دریا با توجه به اینکه بیش از90 درصد از حمل و نقل و تجارت كشورها از طریق دریا و كشتیرانی صورت می گیرد و زندگی میلیاردها انسان در جهان وابسته به دریا و كشتیرانی است، انکارناپذیر است. از این رو، استاندارد کردن ابزار، تجهیزات، شناورها، سازه های دریایی، خدمات و فعالیت های دریایی، برای اطمینان بخشی به مشتریان در اقتصاد جهانی که بر مبنای رضایت آنها رقابت می کنند، ضرورت تام دارد.استانداردهای دریایی بین المللی به طور معمول از طریق سازمان بین المللی دریانوردی و سازمان جهانی استانداردسازی (ISO) تدوین و منتشر می شوند و در کشورها از طریق سازمان های ملی استاندارد و دریانوردی بومی سازی و اجرایی می گردند. در کشور ما، استانداردهای بین المللی دریایی از طریق سازمان بنادر و دریانوردی که از اعضای فعال سازمان بین المللی دریانوردی است، استانداردهای دریایی تدوین و از طریق مؤسسات رده بندی در ساخت و بازرسی شناورها و سازه های دریایی، فراساحلی، ساحلی و ... اعمال و پیگیری می گردند. همچنین سازمان ملی استاندارد، برخی از استانداردهای ملی مربوط به فعالیت های دریایی را با انطباق با استانداردهای سازمان جهانی استاندارد، تدوین و ارائه می نماید.در پنجمین نشست از سلسله نشست های تخصصی اقتصاد دریاپایه، موضوع استاندارد در فعالیت های دریایی با حضور محمدرضا ظفری، مدیرعامل مؤسسه رده بندی آسیا و محمدعلی جمشیدی، معاون مؤسسه رده بندی ایرانیان، حسین عابدینی از موسسه رده بندی ایرانیان به عنوان کارشناسان حوزه استانداردسازی دریایی و همچنین کاپیتان تقوی، کاپیتان مزینی فر و محمدصادق انصاری به عنوان مهمان این برنامه به اهمیت و ضرورت استانداردهای دریایی پرداخته شد.

راهبرد، گم‌شده دريايي ايران
كاپيتان مزینی فر:
به نام خداوند جان و دلیر/ خدای دریا، خدای امیر
ما در قوانین و استانداردهای دریایی، مانند صنایع دریایی، یک گم شده و کمبود داریم. آن کمبود، استراتژی یا راهبرد است. راهبرد( استراتژی) صنعت دریایی کشور باید تعیین گردد. براي مثال، باید تعیین گردد که آیا ما مي‌خواهیم کشتی‌ساز باشیم یا نمي‌خواهیم؟ 
اگر قرار بر کشتی سازی باشد، در چه سطحی قرار است این کار انجام شود؟ در سطح پاناماکس یا سوئزمکس باشیم، مي‌خواهیم سوپرتانکر بسازیم یا اصلاً مي‌خواهیم که سازنده قایق باشیم؟ 
حاکمیت باید تعیین‌كننده این راهبرد در صنعت دریا باشد. به زبان عامه فهم، یعنی تکلیف ما در رابطه ساخت کشتی و صنایع دریایی دیگر روشن شود. کارشناسان حاضر تأکید داشتند که کشتی‌سازی بسیار ساده است، باید تصریح کنم از اتفاق کشتی‌سازی بسیار تکنولوژی بالاتری را نسبت به هواپیماسازی نیاز دارد و سخت‌تر و خطرناک‌تر نیز هست. تعداد قطعات کشتی و هواپیما را با هم مقایسه کنید.
درباره تعیین راهبرد باید تأکید شود که تمام قوانین و استانداردها و تکنولوژی ساخت وجود دارد، ما در نهایت باید به روز باشیم. به‌روز بودن، یعنی این‌که همین حالا قانون بیمه دریایی ما را ببینید، چند سال از عمر آن گذشته است؟ هفتاد و اندی سال پیش در مجلس شورای ملی تصویب شد! آیا این قانون با دامنه فعالیت صنعت دریایی كنوني، هم‌خوانی دارد؟ مطمئناً بسنده نیست.
فلسفه کار دریا، خارج از  محدوده و اقتصاد دولتی است. تمام مؤسسات دریایی در دنیا، حتی مؤسسات رده‌بندي‌ها، مؤسسات مردم نهادی هستند که حلقه وصل تجارت دریایی‌اند. تجارت دریایی به این معنا که مالکین شناورها در یک طرف و تجار و بار آن‌ها در طرف دیگر قرار دارند و به وسیله مؤسسات رده‌بندي که گواهینامه‌های لازم را به کشتی مي‌دهند و به استناد این گواهینامه‌ها و تأییدیه از شناور، تجهیزات و پرسنل، به کار گیری و...، تجار اطمینان کرده و بار خود را در کشتی  و در اختیار مالک کشتی قرار مي‌دهند. همه این موارد گفته شده در کشور موجود است. اقتصاد دریامحور ما فقط لنگ یک چیز است و آن هم راهبرد است.
راهبرد دریایی ما چیست و کجاست؟ در برنامه‌های اول تا پنجم توسعه کشور، درباره اقتصاد دریا، موضوعی مطرح نشده است! در برنامه ششم فقط دو پاراگراف آمده است. در برنامه هفتم هم در همین حد هم مطرح نمي‌شود و اصلاً برنامه هفتم دریاپایه نیست. اگر راهبرد تعریف شود، هم مؤسسات رده‌بندي، هم کشتی‌داران، هم کشتی‌سازان، و هم سکوداران تکلیف مشخصی خواهند
 داشت.

دريا، سرمايه ماندگار
کاپیتان تقوی‌فرهی- از پیشکسوتان حوزه دریا، کارشناس رسمي‌دریایی و
 غواصی:
دریا، فقط یک کلمه دریا نیست، اگر نگویم که از خشکی بزرگ‌تر و پراهمیت تر است، گزافه نیست. ما یا به نفت و گاز نیاز داریم و یا فقط به دریا نیاز داریم و به نفت و گاز نیازی نیست. منابع نفت و گاز روزی به اتمام مي‌رسد، پس دریا سرمایه ماندگاری است. کشور ما که 5800 کیلومتر مرز آبی و ساحل قابل استفاده دارد. اگر سفر دریایی به نقاط مختلف بروید متوجه مي‌شوید که سواحل، مشکلات عدیده دارند؛ اما دریای ما دریای خوبی است.

تعریف استاندارد در جامعه ما گم شده است
درباره موضوع استاندارد، باید تأکید کنیم که اصلاً تعریف استاندارد در جامعه ما گم شده است. استاندارد یعنی حداقل‌ها! یعنی همان کاری که مؤسسات رده‌بندي در حال انجام آن هستند. مثلاً گواهینامه پرسنل، مي‌گوید که شما باید حداقل در یک کشتی مشخص 15 نیرو داشته باشید و کم‌تر از آن نباشد. بیش‌تر امکان‌پذیر است، اما كم‌تر از حد(استاندارد) امكان ندارد. 
استاندارد غواصی تجاری کشور را بنده به سختی در سال 1388 تهیه کردم. قبل از آن، تعداد زیادی تلفات در بخش غواصی داشتیم. برای این کار با لباس نیروی دریایی به سازمان فنی و حرفه ای مراجعه کردم و به نوع مقررات موجود در آن زمان و بی فایده بودن روش‌های آنها اعتراض کردم؛ زيرا، استاندارد آن زمان 12 امضاء داشته است که حتی یک نفر از صاحبان آن امضاها، غواص نبود. در سال 1388، استاندارد جدید را تهیه کردم که بر روی سایت آن سازمان بارگزاری شد. بعد از 7 سال، استاندارد تدوین شده را تغییر دادند و از طریق دوستان متوجه شدم که امضای من پای استاندارد دیگری ثبت شده است! وقتی نتوانسته بودند به حدآن استانداردها برسند، استاندارد قبلي را حذف و استانداردهاي جديد جايگزين كرده بودند. 
کتاب غواصی ما که BR2806 انگلیسی است به رنگ قرمز است که به گفته استاد ما، رنگ قرمز آن به این دلیل است که با خون نوشته شده است و برای درك و كشف هر بندی از آن، انسانی صدمه ديده و يا کشته شده است. استاندارد برای سایر فعالیت دریایی هم، مبنای مشابهی دارد. مسأله اصلی در کشور برای استاندارد، فقدان فرهنگ استاندارد مي‌باشد.
در بحث مدیریتی، شما چند مدیر سراغ دارید که در امور دریایی تصمیم‌گیرنده هستند و ده سال سابقه حضور در دریا را داشته باشند؟ دریا محل سانحه است و یک  اشتباه هم، قابل اغماض نیست؛ چرا که با هر اشتباه، سانحه اتفاق مي‌افتد و جانی از دست مي‌رود! حتماً که نباید سانحه سانچی رخ دهد تا فهمید كه استاندارد لازم است. همان افسری که باعث تصادف سانچی شده است را کاپیتان كشتي بارها اعلام کرد که به حضورش نیازی ندارد و این افسر استاندارد نیست و اما به دلایل نسبت، منصوب شد و آبروی کشور را دچار خدشه کرد.
در دریا مانند خشکی نمي‌توان نسبت به مسائل با اغماض برخورد کرد، شاید در خشکی کسی را امروز دکتر صدا کنند و فردا بگویند که خلبان F14 باش! میسر نیست! در دریا نیز چنین شرایطی ممکن و متصور نیست.