عبدالرضا شهبازی- جناب آقای علی اکبر کریمی نماینده مردم شریف و دوست داشتنی اراک
بگذار بی‌مقدمه و سلام بگویم که این مرقومه را از طرف یک آدم بازنشسته و به گمان شما "پررو" دریافت می‌کنید.‌
ابتدا باید از مردم شریف اراک گلایه‌ای کنم که درست است ما در انتخاب آدم‌ها گاهی دچار محدودیت و معذوریت می‌شویم ولی انصافا این نوع انتخاب‌ها جای نگرانی و دلخوری از شما  که مهد علم و فرهنگ و تمدن هستید کمی دور از انتظار بوده است که از همین جا از شما قول می‌گیرم که گر جنابشان دوباره هوس صندلی‌های سبز مجلس را در همین اسفندماه در سر پرورانده‌اند او را بی‌پاسخ نگذارید در جواب نه گفتن به او !!!
حضرت استاد کریمی من به عنوان بازنشسته‌ای که قطعا کمی بیشتر از وزن فیزیکی شما کتاب، مقاله و یاداشت در طول سی‌ساله خدمتم نوشته و چاپ کرده‌ام عرض می‌کنم که بازنشستگان این سرزمین آدم‌های پر رو و گستاخی نبوده و نیستند که اگر بودند این گونه شما به آن ها توهین نمی‌کردید.
آقای وکیل آیا می‌دانی در میان این بازنشستگان قطعا معلمین خودت هم هستند لااقل حرمت آن جماعت را نگه می‌داشتید به واسطه همان چند کلمه و حروفی که به تو یاد داده‌اند هر چند نشان دادی که دانش‌آموز خوبی نبوده‌ای که حالا شهروند و وکیل خوبی باشی.
آقای وکیل ما بازنشستگان سربار هیچ دولتی نبوده و نیستیم، مگر حق و حقوق ما از ذخیره‌های  همان صندوق‌ها ، شرکت‌‌ها و سهام کارخانه‌های نیست که کسورات دوران خدمت ما بوجود آمده اند وجود  تا  از سود و سهم آنها بازنشستگان منتفع شوند، ای کاش به جای پر رو خواندن آنها با تحقیق و تفحص از این شرکت‌ها به دنبال حق این قشر بزرگ و سرمایه اجتماعی جامعه بودید.
آقای وکیل راه را برای مطرح شدن و دیدن به اشتباه رفته‌اید، ای کاش از بزرگترهای خودت که به علت عدم گاهی در روابط انسانی بی‌حرمتی کرده‌اید و آنان را پر رو و هزینه بر توصیف کرده‌اید، عذرخواهی می‌کردید قطعا آنان نیز فرزند خودشان را هر چند بازیگویش و بدنبال دیده شدن کذایی باشد، خواهند بخشید.
بازنشسته وزارت بهداشت، درمان
 و آموزش پزشکی