مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگی‌های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: یکی از مهمترین اقدامات سازمان حفاظت محیط زیست ورود این سازمان به حوزه دریا به‌ویژه مدیریت و حفاظت محیط زیست دریایی کشور در خلیج فارس، دریای عمان و خزر و تقویت و گسترش بخش دریایی سازمان در چند مرحله بود.به گزارش اقتصادسرآمد،  امید صدیقی افزود: در همین راستا، تصویب و الحاق کشور به کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریایی خلیج فارس و دریای عمان (کنوانسیون کویت- سازمان راپمی) در سال ۱۳۵۸ با مرجعیت سازمان حفاظت محیط زیست انجام شد. شروع مطالعات در حوزه محیط زیست دریایی کشور در دهه ۶۰ و ایجاد تشکیلات و ساختار مستقل حفاظت محیط زیست دریایی در سازمان در اواخر دهه ۶۰ تحت عنوان دفتر محیط زیست دریایی زیر نظر رییس سازمان حفاظت محیط زیست نیز دیگر اتفاق بزرگی بود که پس از ورود جدی سازمان به حوزه دریا اتفاق افتاد.
مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگی‌های دریایی بیان کرد: همچنین تقویت و گسترش فعالیت‌های دفتر محیط زیست دریایی سازمان در سطح ملی و بین‌المللی و شروع برنامه‌های مختلف در دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان از دهه ۷۰ میلادی در دستور کار قرار گرفت.
صدیقی با بیان اینکه اوج گسترش و توسعه بخش محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در دهه ۸۰ شکل گرفت، تصریح کرد: در سال ۱۳۸۶ دفتر محیط زیست دریایی سازمان به معاونت محیط زیست دریایی ارتقاء یافت و سازمان حفاظت محیط زیست با این معاونت شامل سه دفتر تخصصی زیست بوم های دریایی، مدیریت سواحل و بررسی و مقابله با آلودگی‌های دریایی با شرح وظایف وسیع‌تر، توان فنی بیشتر و بطور گسترده نسبت به اجرای برنامه‌ها و شرح وظایف در زمینه حفاظت و مدیریت محیط زیست دریایی خلیج فارس، دریای عمان و خزر اقدام کرد.
وی افزود: در دهه ۸۰، معاونت محیط زیست دریایی سازمان با همکاری سایر دستگاه‌ها برنامه بین‌المللی محیط زیست دریای خزر را راه اندازی و در سال ۸۲ و بعد از تلاشی چند ساله و در تعامل و همکاری با کشورهای حاشیه خزر، کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریای خزر با عضویت پنج کشور عضو در تهران را با امضا وزرای محیط زیست کشورهای عضو نهایی و به تصویب رساند، به‌طوری که این کنوانسیون بنام کنوانسیون تهران ثبت شده و در تمام جهان شناخته شده است که افتخاری برای کشور است. در ادامه و بعد از تصویب و الحاق کشورهای عضو توسط مجالس (پارلمان) آنها، در ۲۱ مرداد ۱۳۸۵ کنوانسیون تهران لازم الاجرا شد.
مدیرکل دفتر بررسی و مقابله با آلودگی‌های دریایی تاکید کرد: در همین دهه ۸۰، همکاری جمهوری اسلامی ایران در حوزه محیط زیست دریایی با کشورهای حاشیه خلیج فارس به ویژه در چارچوب کنوانسیون کویت و سازمان راپمی گسترش یافت، به‌طوری که چندین گشت تحقیقاتی اقیانوس‌نگاری محیط زیست دریایی خلیج فارس و دریای عمان با حضور تمامی کشورهای عضو (عربستان سعودی، کویت، قطر، امارات متحده عربی، عمان، بحرین؛ عراق) با هدایت، مدیریت و راهبری جمهوری اسلامی ایران و با کشتی ایرانی و حضور کامل محققان و متخصصان ایرانی از سازمان محیط زیست و سایر دستگاه‌ها با موفقیت و کیفیت بالا انجام شد.
وی افزود: به همین جهت کنوانسیون کویت از ایران و سازمان حفاظت محیط زیست بطور ویژه تقدیر کرد. این درحالی بود که در سال‌های قبل انجام گشت‌های تحقیقاتی اقیانوس‌نگاری و بررسی محیط زیست دریایی منطقه توسط کشورهای خارجی انجام می‌شد.صدیقی با تأکید بر اینکه در کل منطقه خلیج فارس و دریای عمان، متخصصان کشور از سازمان حفاظت محیط زیست و سایر ارگان‌های دریایی حضور یافته و در بسیاری از زمینه‌ها در کل منطقه برتر بوده و نقش پیشرو داشته و دارند، گفت: در دهه ۸۰ برنامه‌های زیست محیطی متعددی در خصوص پایش و حفاظت محیط زیست دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان اجرا شد و ساختار بخش دریایی سازمان در ستاد و در استان های ساحلی توسعه و تجهیز شد. همچنین چندین ایستگاه تحقیقاتی و پایش با تجهیزات تخصصی در مناطق ساحلی جنوب و شمال کشور احداث، تجهیز و راه‌اندازی شد.وی با بیان اینکه این اقدامات در دهه‌های بعدی نیز با قدرت ادامه پیدا کرده است، اظهار داشت: در دهه ۹۰ بخش عمده‌ای از ضوابط و دستورالعمل‌های حوزه محیط زیست دریایی در زمینه پایش و مقابله با آلودگی‌های دریایی، بازیافت شناورها، استانداردهای تخلیه به دریا، ارزیابی خسارات ناشی از آلودگی ها در دریا و ... در راستای نظام‌مند شدن فعالیت‌های دریایی و مدیریت نظام مند و سازگار با محیط زیست دریا تدوین و تصویب و اجرایی شد.