گروه انرژی دریایی - دولت می‌خواهد با درآمدهای جدید ارزی برخی از پروژ‌‌‌ه های دولتی ناتمام را به اتمام برساند؛ اما این عمل تاثیر چندانی بر رشد اقتصادی ندارد. برای جلوگیری از تجربه‌‌‌های تلخ باید سرمایه‌گذاری در توسعه بخش صنعت نفت و گاز دریایی نیز شکل بگیرد. در شرایط نامتعادل اقتصادی کشور، این سوال مهم مطرح است که ضرورت پیوند اقتصاد ایران با اقتصاد جهانی انرژی تا چه سطحی مطرح است و می‌‌‌تواند پایدار باقی بماند؟ در این خصوص، کارشناسان اقتصادی معتقد هستند که نزدیک به دودهه است، جایگاه ایران در صحنه بین‌المللی، تحت‌تاثیر مساله هسته‌‌‌ای قرار گرفته و این موضوع با افت و خیزهایی روبه‌رو بوده و موجب تضعیف موقعیت اقتصادی کشور و به‌ویژه عدم‌تحقق سیاست‌‌‌های توسعه‌‌‌ای در صنایع نفت و انرژی دریایی ایران شده است. 
به گزارش اقتصادسرآمد، جهانی شدن اقتصاد که شتاب چشمگیری گرفته، امروزه به حدی سرعت داشته است که دیگر هیچ کشوری نمی‌‌‌تواند مستقل از روابط حاکم بر اقتصاد جهانی، به‌‌‌عنوان اقتصاد مدرن امروزی، به حیات خود ادامه دهد. در این صورت، ضرورت پیوند با اقتصاد جهانی با تمسک به انرژی های تجدیدپذیر و دریایی امری اجتناب‌ناپذیر برای همه کشورهاست تا بتوانند با حفظ موقعیت و جایگاه اقتصادی خود، پایداری در فرآیندها را فراهم‌‌ و شرایط تداوم حفظ پایگاه‌‌‌ها و رشد اقتصادی نفتی را پایدار کنند.
فراموش نشود که به علت فرسودگی و عدم‌استفاده از تکنولوژی جدید و سرمایه‌گذاری‌‌‌های به‌روز و متحول در بخش نفت و گاز، در حال حاضر ظرفیت محدودی در صادرات نفت و گاز به ویژه از مسیر دریایی داریم و لذا انتظار می‌رود که با رسیدن به توافق برجام، ابتدا تحریم‌‌‌های بخش نفتی و بانکی برداشته شود تا شرکت‌های آمریکایی و اروپایی بتوانند سرمایه‌گذاریِ جدیدی در این حوزه انجام دهند و با افزایش صادرات نفت و به‌ویژه گاز در برابر کاهش صادرات گاز روسیه و تهدیدهای آن، خود را مصون کنند.
صنعت برق رو به جلواست اما انرژی دریایی چه؟
محمدعلی خطیبی، کارشناس انرژی کشورمان درگفتگو با اقتصادسرآمد، به خبرنگار ما می‌گوید: تاریخ صنعت برق در ایران از سال های پیش از انقلاب تا به امروزتغییرات مثبتی را رقم زده و لذا باید گفت صنعت برق کشور با نگاه واقع بینانه در راه خودکفایی گام برداشته است. از زمان هدف قرار گرفتن صنعت برق و تحریم های سیاسی و اقتصادی پس از آن تا امروز که اتصال به شبکه سراسری برق‌رسانی کشورهای همجوار و شرکت داشتن در مبادلات انرژی الکتریکی برون مرزی برای ایران مهیا شده است، این راهی است که طی  چند دهه پشت سر گذاشته شده است.
 ایران بدون توجه به انرژی دریایی، دارای استاندار برق است 
وی در ادامه یادآور شد: با تمامی مشکلات موجود در صنعتی که از آن به عنوان صنعت مادر از آن یاد می شود، ایران را در حال حاضرمی توان کشوری دارای مجموعه استانداردهای صنعت برق دانست. کشوری که ساخت تجهیزات و تأسیسات مورد نیاز خود را کلید زده و نیروی متخصص لازم را نیز در اختیار دارد.
تولید انرژی دریایی در انتظار 
حضور سرمایه گذار
تولید برق از دریا به دلیل نو بودن آن نیاز به سرمایه گذاری کلان و مشارکت جدی بخش خصوصی در کشور است موضوعی بود که خطیبی در ادامه به آن پرداخت و گفت: سرمایه گذاری این روزها یک امر ریسک پذیر است، چون مکانیزم های حمایتی زیادی وجود ندارد و کسی هم سراغ سرمایه گذاری خطر پذیر در کشور نیست.
فرار تولید کنندگان از سرمایه گذاری در انرژی دریایی
وی در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که، میلی به سرمایه گذاری در بخش برق و یا به طور اخص تولید برق از دریا وجود ندارد، افزود:  از نقطه نظر سرمایه گذاری برای تولید فرآورده های صنعت برق و یا انرژی های نو دریایی در وضعیت خوبی نیستیم.
این کارشناس انرژی، گفت: این پرسش بزرگی است که بدانیم با تجربه تولید و امکانات موجود، در چه زمینه ای از تولید انرژی های نو می توان سرمایه گذاری کرد. لذا صنعت برق کشور باید به سمت نقشه راه چند صد سال آینده خود تغییر مسیر دهد.
تولیدکنندگان برق با انتقاد از عدم توجه به مشکلات سرمایه‌گذاران احداث نیروگاه‌ها در کشور، تأکید دارند که رفع مشکلات کسری برق نیازمند سرمایه‌گذاری جدید در حوزه های جدید از جمله انرژی برقی از دریا بوده و سرمایه‌گذاری جدید نیز نیازمند رفع مشکلات عدیده سرمایه‌گذاران است.
آن ها به ابن موضوع نیز اعتراض دارند که در حال حاضر شصت درصد تولید برق کشور توسط نیروگاه‌های بخش خصوصی تأمین می‌شود و با وجود سهم بالی بخش خصوصی از تامین برق ایران، صاحبان نیروگاه ها عملا هیچ اختیارعملی در این بخش نداشته و بخش خصوصی حتی اجازه خاموش کردن به منظور اورهال نیروگاه های خود را بدون تایید وزارت نیرو ندارد.