نگرانی اصلی دولت آمریکا افزایش قدرت اقتصادی چین است
​​​​​​​گروه اقتصاد بین‌الملل- توحید ورستان- قدرت اقتصادی چین و گسترش روابط دیپلماتیک آن به نگرانی اصلی دولت آمریکا تبدیل شده است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، برای مقابله با رشد اقتصادی چین، تعرفه‌های تجاری۲۴۵درصدی بر این کشور وضع کرده است. با این حال، به نظر می‌رسد چین به دلیل راهبردهای دیپلماتیک محتاطانه و سیاست‌های اقتصادی تطبیقی خود، تحت تأثیر قرار نگرفته است. سیاست‌های رئیس‌جمهور شی جین پینگ، تأثیر ژئوپلیتیکی، اجتماعی-اقتصادی و ژئواستراتژیک تعرفه‌های تجاری ایالات‌متحده را کاهش داده است.
به گزارش روزنامه اقتصاد سرآمد، اعمال تعرفه تجاری بی‌سابقه ۲۴۵درصدی بر واردات چین، رویکرد متعصبانه ایالات‌متحده و پیامدهای زیان‌بار آن برای بازارهای جهانی را آشکار می‌کند. گزارش‌های رسانه‌های غربی در مورد گزارش رسمی اقتصادی چین نیز نگرانی‌هایی را در مورد تاب‌آوری و قدرت اقتصادی این کشور نشان می‌دهد. طبق اعلام دفتر ملی آمار چین (NBS)، تولید ناخالص داخلی این کشور در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵ به ۴.۳۳تریلیون دلار رسیده که به صورت سالانه ۵.۴درصد رشد داشته است. این نشان‌دهنده صنعتی‌شدن کیفی، تنوع، نوسازی، بازبودن و اثربخشی عوامل رشد جدید آن است.

جزئیات تجارت چین در سه ماهه
 نخست سال
تجارت خارجی چین در سال ۲۰۲۵ افزایش یافته است، به‌طوری که ارزش کل واردات و صادرات در سه‌ماهه اول تقریباً به ۱۰.۳تریلیون یوآن (۱.۴۱تریلیون دلار) رسید که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۱.۳درصد افزایش را نشان می‌دهد. در این میان، صادرات با ۶.۹درصد افزایش به ۶.۱۳تریلیون یوآن رسید و واردات ۶درصد کاهش یافت. علاوه‌بر این، تعداد شرکت‌های تجاری با ۳۳۰۰۰ افزایش به ۵۲۹۰۰۰شرکت رسید که نشان‌دهنده تغییرشکل خاموش نقشه تجارت جهانی چین است. بااین‌حال، در پس این ارقام آشکار، سه‌تغییر اساسی در حال وقوع است: از نظر جغرافیایی: نقشه صادرات چین بی‌سروصدا در حال تغییر است؛ بازارهای شرقی در حال افول هستند، درحالی‌که بازارهای غربی شتاب فزاینده‌ای می‌گیرند. از نظر ساختاری: شرکت‌های خصوصی به جای نهادهای دولتی، فعالیت‌های تجاری را هدایت می‌کنند. از نظر فناوری: محصولات پیشرفته و تخصصی سهم فزاینده‌ای از صادرات را به خود اختصاص می‌دهند.

نقشه راه تجارت چین
از زمان آغاز جنگ تجاری بین چین و ایالات‌متحده در سال۲۰۱۸، تجارت چین متنوع‌تر و کمتر وابسته به بازار آمریکا شده است، به‌طوری‌که سهم ایالات‌متحده در صادرات چین از ۱۹.۲درصد در سال ۲۰۱۸ به ۱۴.۷درصد در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است. در سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۵، تجارت با کشورهای حاضر در «ابتکار کمربند و جاده» با ۲.۲درصد رشد به ۵.۲۶تریلیون یوآن رسید و اتحادیه کشورهای جنوب‌شرقی آسیا (آسه‌آن) با رشد ۷.۱درصدی به ۱.۷۱تریلیون یوآن، جایگاه خود را به‌عنوان شریک تجاری برتر چین حفظ کرد. صادرات به آسیا ۷.۸درصد و به آفریقا ۱۲.۵درصد افزایش یافت و چین تنها در سه‌ماهه اول، رشد صادرات به بیش از ۱۷۰ شور و منطقه را تجربه کرد. براین اساس، شرکت‌های خصوصی نیروی محرکه این تحول هستند و در سه‌ماهه اول رشد ۵.۸درصدی در تجارت را ثبت کردند که از میانگین ملی فراتر رفت و اکنون ۵۶.۸درصد از کل تجارت چین و بیش از ۸۶درصد از کل تعداد شرکت‌های تجاری را تشکیل می‌دهد. نکته قابل‌توجه‌تر، کیفیت کالاهای تجاری است: صادرات ربات‌های صنعتی ۶۷.۴درصد، ماشین‌آلات پیشرفته ۱۶.۴درصد و واردات ربات‌های جراحی تقریباً دوبرابر شده است. صادرات این شرکت‌ها به بازارهای نوظهور، مانند آسه‌آن، آفریقا و آمریکای لاتین، تثبیت شده است، درحالی‌که صادرات به اتحادیه اروپا ۷.۱درصد و به ژاپن ۴.۸درصد افزایش یافته است.

نقش فناوری‌های نوظهور در تجارت چین
عوامل متعددی این تحول را باعث شدند که عبارتند از؛ نوآوری: شرکت‌های خصوصی به رهبران نوآوری‌های تکنولوژیکی تبدیل شده‌اند، از مدل‌های هوش‌مصنوعی باز مانند DeepSeek گرفته تا ربات‌های رقصنده در جشن‌های بهاری. تجارت الکترونیک فرامرزی: شرکت‌های خصوصی مانند Shein، Temu و DHgate انقلابی جدید در فروش مستقیم به مصرف‌کننده در خارج از کشور ایجاد کردند. از ۱۶آوریل ۲۰۲۵، DHgate در بین برنامه‌های رایگان در فروشگاه App ایالات‌متحده، درست پس از ChatGPT، رتبه دوم را کسب کرد.
علاوه‌بر این، ظهور نیروهای مولد جدید، تأثیر خود را بر تجارت خارجی گذاشته است؛ بخش تولید ماشین‌آلات ۷.۶درصد رشد داشته و صادرات محصولات الکترومکانیکی به ۵.۲۹تریلیون یوآن رسیده که ۷.۷درصد افزایش یافته که این افزایش به دلیل صادرات کامپیوتر، لوازم خانگی و قطعات الکترونیکی بوده است. در مقابل، واردات قطعات یدکی کلیدی، از کشتی گرفته تا تجهیزات دریایی، افزایش یافته است. در همین زمان، صادرات برندهای محلی ۱۰.۲درصد رشد را ثبت کرد.

تاثیر گسترش کریدورهای تجاری
در این چشم‌انداز، شرکت‌های خصوصی و مناطق مرکزی و غربی چین به‌عنوان عوامل امیدوارکننده ظاهر می‌شوند؛ این شرکت‌ها انعطاف‌پذیرتر و سریع‌تر از شرکت‌های دولتی هستند، اما با چالش جلب اعتماد مشتریانی روبه‌رو هستند که هنوز به دلیل ثبات و قابلیت اطمینان، شرکت‌های تحت حمایت دولت را ترجیح می‌دهند. در سطح جغرافیای داخلی، مناطق مرکزی و غربی چین در حال ورود به مرحله مثبت‌تری در تجارت خارجی هستند؛ آن‌ها که قبلاً با مشکل فاصله از بنادر دست‌وپنجه نرم می‌کردند، اکنون از کریدورهای تجاری جدید، از جمله قطار سریع‌السیر چین-اروپا، راه آهن چین-لائوس، کریدور جدید تجارت بین‌المللی زمینی-دریایی بهره 
می‌گیرند.
باید توجه داشت که حمل‌ونقل دریایی دیگر همیشه بهترین گزینه نیست؛ حمل‌و‌نقل ریلی با سرعت و انعطاف‌پذیری خود، به‌شدت در حال تقویت است. علاوه‌بر این، تجارت دیجیتال بُعد جدیدی به تغییرشکل چشم‌انداز تجاری می‌بخشد. این تحولات، افق‌های جدیدی را برای چین، به‌ویژه برای مناطق داخلی و شرکت‌های خصوصی آن، می‌گشاید و آن‌ها را در موقعیتی قرار می‌دهد که نقشی محوری در شکل‌دهی به آینده تجارت جهانی ایفا کند به‌ویژه در جهانی که قوانین بازی دائماً در حال تغییر
 است.