تصادسرآمد» بررسی می کند؛ سناریوی دور زدن تنگه هرمز، تیری که به سنگ خورد
تنگه هرمز برگ برنده ایران
گروه اقتصاددریا - موسسه صلح ایالات متحده پبش تر گزارشی با عنوان «حقایق کلیدی درباره تنگه هرمز و نفت ایران» منتشر کرد که همه آن در جمله «نفت ایران قابل جایگزینی نیست». خلاصه می شود. گزارش صلح، بعدها از سوی نشریههای ممتاز صنعت نفت دنیا نظیر گاردین و گزارشهای مبسوط اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) نیز منتشر شد که حاوی نکات مهمی است که در چارچوب استمرار تولید حداکثری نفت ایران تعریف میشود.
به گزارش اقتصادسرآمد، عطش بازارهای جهانی برای بهرهمندی از نفت ایران و نقش کلیدی کشور در این بازارها که آن را به یکی از مهمترین تصمیمگیرندگان در جهان بدل میکند، عامل دیگری بود تا دولتمردان کشور همه تلاش خود را برای دستیابی به حداکثر تولید با بیشترین مقدار بهرهوری و سهم خواهی بیشتر از این بازار بهکار گیرند. شکی نیست که امروز علاوه بر اقتصاد، سیاست نیز با نفت درآمیخته و بخش قابل توجهی از سیاستهای جهانی در رویارویی با ایران از همین امتیاز نفت خیز بودن کشور ناشی میشود و این حقیقت مسلم صنعت نفت ایران است!.
ایران هماکنون رتبه نخست ذخایر هیدروکربوری در جهان را در اختیار دارد و با اکتشافهای انجام شده در دو سال گذشته، این واقعیت محرز شده که ایران همچنان یکی از گزینههای اصلی تامین کننده منابع هیدروکربوری در جهان است. ازسوی دیگر، میانگین تولید نفت کشور در دوره پسابرجام و زمانی که مقوله تولید با صادرات در موازنهای سربهسر بود، حدود ۴ میلیون بشکه در روز بود که رقمی در حدود ۴.۵ درصد از تولید جهانی را شامل میشد؛ این در حالی است که ایران به مدد نگاه توسعه مدار و اکتشافات قابل توجه در حوزه منابع هیدروکربوری، در صورت برداشته شدن تحریمها، توانایی تولید مقادیری بیشتر از این حد میانگین را نیز خواهد داشت که خود به معنای توانمندی در بازپسگیری بازارهای هدف است.
نرسی قربان کارشناس صنعت انرژی دراینباره به خبرنگار روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: حذف ایران از تجارت جهانی نفت برای طولانی مدت امکان پذیر نیست زیرا این تصمیم در گرو تامین نفت جایگزین ازسوی دیگر کشورهای تولیدکننده بهویژه کشورهای نفتخیز منطقه خاورمیانه است که این موضوع نه تنها بیشتر از ظرفیت آنهاست بلکه به دلیل اینکه بزرگترین آبراه عبوری نفت جهان در اختیار ایران است، در عمل امتیاز ویژهای به شمار نمیآید.
تنگه هرمز، برگ برنده ایران در جهان
سیاسی نفت
وی تصریح کرد: حذف نفت ایران از بازارهای جهانی به معنای افزایش قیمت نفت است؛ مگر اینکه کاهش سهم ایران از بازارهای جهانی به نوعی از سوی دیگر تولیدکنندگان افزایش یابد که بیشک در درازمدت میسر نیست. اگرچه با بروز اپیدمی کرونا در یک سال گذشته و کند شدن روند توسعه اقتصاد جهانی، میزان واردات نفت خام ازسوی مصرفکنندگان در جهان کمتر شد و به همان نسبت نیز قیمت نفت به طور نسبی کاهش یافت، اما روشن است که این کاهش تقاضا نمیتواند مدت زیادی به طول انجامد و دیر یا زود بازارهای جهانی نفت به سمت مسیر اصلی خود تغییر جهت خواهند داد.
سناریوی دور زدن تنگه هرمز، تیری که به سنگ خورد
قربان تاکید داشت: اهمیت تنگه هرمز در بازارهای جهانی به حدی است که تاکنون سناریوهای فراوانی برای جایگزینی آن طرحریزی شده است. سناریوهایی که بعضی از آنها با وجود سرمایهگذاری قابل توجه برای آن با شکست روبهرو شده است؛ بهطوریکه پایگاه خبری «داوجونز» در مقالهای ضمن بررسی این سناریوها و بی اثر خواندن آنها، درنهایت نتیجه میگیرد که تنها ایران است که میتواند این تنگه را دور بزند و نفت خود را از طریقی دیگر صادر کند و از این منظر هیچ شانسی برای دیگر کشورها وجود ندارد. مسیرهای جایگزین ترانزیت نفت از نظر ظرفیت محدود، غیرعملی و گران و از نظر لجستیکی، چالش برانگیز خواهند بود. از سویی، ایران بهترین مسیرهای جایگزین را برای انتقال نفت در اختیار دارد.
راهبرد ایران در تعریف مبادی صادراتی جدید و گسترش نفوذ راهبردی
این کارشناس صنعت سوخت یادآور شد: یکی از مهمترین خط مشیهای ایران در تجارت نفت که در دوره اوج تحریمها انجام شده، راهبرد تعریف مبادی صادراتی جدید برای گسترش نفوذ راهبردی و در اختیار گرفتن قدرت صادرات نفت در گستره جهانی است. در این راستا، طرح راهبردی و ملی انتقال نفت خام گوره به جاسک و ساخت پایانه صادراتی بندرجاسک تعریف شد تا ضمن توسعه میدانهای مشترک غرب کارون، افزایش ظرفیت ذخیرهسازی نفت خام و تعریف شاهراه جدید صادراتی نفت ایران را نیز در برگیرد.در طول قرن بیستم و سالهای آغازین قرن بیست و یکم، ابزارها و شیوههای تامین اهداف و امنیت ملی کشورها متحول شده است. دیگر سران کشورها در رسیدن به اهداف خود، صرفا به ابزار سخت و نظامی متوسل نمیشوند. زبان زمانه عوض شده و استفاده از ابزار نرم و گفتگو و تعامل یا توافق برای دستیابی به اهداف مشترک یا همان دیپلماسی را در اولویت سیاست خارجی قرار گرفته است.
گرچه در دنیای امروز، بیشتر از گذشته سایه شوم جنگ، در صورت به نتیجه نرسیدن دیپلماسی، بر سر ملتهای بی دفاع و کم بنیه و ضعیف همچنان گسترده است. شمشیر دموکلس جنگ، در دستان سیاستمداران و دیپلماتهاست که به پشتوانه آن و قدرت نظامی عیان و آشکارشان، اراده خود را بر دیگران تحمیل کنند. جنگ در حقیقت آخرین راه تحمیل نظر و شکست اراده طرف مقابل است و در این دنیای نابرابر گویا از آن گریز و گزیری نیست. تاریخ نیمه اخیر قرن بیست و دو دهه اول آن گواه خوبی بر این نکته است.
به گزارش اقتصادسرآمد، عطش بازارهای جهانی برای بهرهمندی از نفت ایران و نقش کلیدی کشور در این بازارها که آن را به یکی از مهمترین تصمیمگیرندگان در جهان بدل میکند، عامل دیگری بود تا دولتمردان کشور همه تلاش خود را برای دستیابی به حداکثر تولید با بیشترین مقدار بهرهوری و سهم خواهی بیشتر از این بازار بهکار گیرند. شکی نیست که امروز علاوه بر اقتصاد، سیاست نیز با نفت درآمیخته و بخش قابل توجهی از سیاستهای جهانی در رویارویی با ایران از همین امتیاز نفت خیز بودن کشور ناشی میشود و این حقیقت مسلم صنعت نفت ایران است!.
ایران هماکنون رتبه نخست ذخایر هیدروکربوری در جهان را در اختیار دارد و با اکتشافهای انجام شده در دو سال گذشته، این واقعیت محرز شده که ایران همچنان یکی از گزینههای اصلی تامین کننده منابع هیدروکربوری در جهان است. ازسوی دیگر، میانگین تولید نفت کشور در دوره پسابرجام و زمانی که مقوله تولید با صادرات در موازنهای سربهسر بود، حدود ۴ میلیون بشکه در روز بود که رقمی در حدود ۴.۵ درصد از تولید جهانی را شامل میشد؛ این در حالی است که ایران به مدد نگاه توسعه مدار و اکتشافات قابل توجه در حوزه منابع هیدروکربوری، در صورت برداشته شدن تحریمها، توانایی تولید مقادیری بیشتر از این حد میانگین را نیز خواهد داشت که خود به معنای توانمندی در بازپسگیری بازارهای هدف است.
نرسی قربان کارشناس صنعت انرژی دراینباره به خبرنگار روزنامه اقتصادسرآمد، گفت: حذف ایران از تجارت جهانی نفت برای طولانی مدت امکان پذیر نیست زیرا این تصمیم در گرو تامین نفت جایگزین ازسوی دیگر کشورهای تولیدکننده بهویژه کشورهای نفتخیز منطقه خاورمیانه است که این موضوع نه تنها بیشتر از ظرفیت آنهاست بلکه به دلیل اینکه بزرگترین آبراه عبوری نفت جهان در اختیار ایران است، در عمل امتیاز ویژهای به شمار نمیآید.
تنگه هرمز، برگ برنده ایران در جهان
سیاسی نفت
وی تصریح کرد: حذف نفت ایران از بازارهای جهانی به معنای افزایش قیمت نفت است؛ مگر اینکه کاهش سهم ایران از بازارهای جهانی به نوعی از سوی دیگر تولیدکنندگان افزایش یابد که بیشک در درازمدت میسر نیست. اگرچه با بروز اپیدمی کرونا در یک سال گذشته و کند شدن روند توسعه اقتصاد جهانی، میزان واردات نفت خام ازسوی مصرفکنندگان در جهان کمتر شد و به همان نسبت نیز قیمت نفت به طور نسبی کاهش یافت، اما روشن است که این کاهش تقاضا نمیتواند مدت زیادی به طول انجامد و دیر یا زود بازارهای جهانی نفت به سمت مسیر اصلی خود تغییر جهت خواهند داد.
سناریوی دور زدن تنگه هرمز، تیری که به سنگ خورد
قربان تاکید داشت: اهمیت تنگه هرمز در بازارهای جهانی به حدی است که تاکنون سناریوهای فراوانی برای جایگزینی آن طرحریزی شده است. سناریوهایی که بعضی از آنها با وجود سرمایهگذاری قابل توجه برای آن با شکست روبهرو شده است؛ بهطوریکه پایگاه خبری «داوجونز» در مقالهای ضمن بررسی این سناریوها و بی اثر خواندن آنها، درنهایت نتیجه میگیرد که تنها ایران است که میتواند این تنگه را دور بزند و نفت خود را از طریقی دیگر صادر کند و از این منظر هیچ شانسی برای دیگر کشورها وجود ندارد. مسیرهای جایگزین ترانزیت نفت از نظر ظرفیت محدود، غیرعملی و گران و از نظر لجستیکی، چالش برانگیز خواهند بود. از سویی، ایران بهترین مسیرهای جایگزین را برای انتقال نفت در اختیار دارد.
راهبرد ایران در تعریف مبادی صادراتی جدید و گسترش نفوذ راهبردی
این کارشناس صنعت سوخت یادآور شد: یکی از مهمترین خط مشیهای ایران در تجارت نفت که در دوره اوج تحریمها انجام شده، راهبرد تعریف مبادی صادراتی جدید برای گسترش نفوذ راهبردی و در اختیار گرفتن قدرت صادرات نفت در گستره جهانی است. در این راستا، طرح راهبردی و ملی انتقال نفت خام گوره به جاسک و ساخت پایانه صادراتی بندرجاسک تعریف شد تا ضمن توسعه میدانهای مشترک غرب کارون، افزایش ظرفیت ذخیرهسازی نفت خام و تعریف شاهراه جدید صادراتی نفت ایران را نیز در برگیرد.در طول قرن بیستم و سالهای آغازین قرن بیست و یکم، ابزارها و شیوههای تامین اهداف و امنیت ملی کشورها متحول شده است. دیگر سران کشورها در رسیدن به اهداف خود، صرفا به ابزار سخت و نظامی متوسل نمیشوند. زبان زمانه عوض شده و استفاده از ابزار نرم و گفتگو و تعامل یا توافق برای دستیابی به اهداف مشترک یا همان دیپلماسی را در اولویت سیاست خارجی قرار گرفته است.
گرچه در دنیای امروز، بیشتر از گذشته سایه شوم جنگ، در صورت به نتیجه نرسیدن دیپلماسی، بر سر ملتهای بی دفاع و کم بنیه و ضعیف همچنان گسترده است. شمشیر دموکلس جنگ، در دستان سیاستمداران و دیپلماتهاست که به پشتوانه آن و قدرت نظامی عیان و آشکارشان، اراده خود را بر دیگران تحمیل کنند. جنگ در حقیقت آخرین راه تحمیل نظر و شکست اراده طرف مقابل است و در این دنیای نابرابر گویا از آن گریز و گزیری نیست. تاریخ نیمه اخیر قرن بیست و دو دهه اول آن گواه خوبی بر این نکته است.
ارسال دیدگاه
عناوین این صفحه
اخبار روز
-
پرداخت 2200 میلیارد تومان از مطالبات مراکز دانشگاهی طرف قرارداد
-
توزیع ۳۵ هزار بسته معیشتی در مناطق سیل زده استان سیستان و بلوچستان
-
تغییر نگاه به سرمایهگذاریها موجب شده تا بسیاری از دعواهای حقوقی با مذاکرات حل شود
-
بهسازی فضاهای بی دفاع شهری جهت کاهش آسیب های اجتماعی
-
تجهیز بیش از ۱۰۰۰ هکتار از زمینهای کشاورزی اردبیل به سیستم آبیاری تحت فشار
-
بهینهسازی طرح روسازی دال خط کوهاندار برای رفع معضل راهآهنهای کویری
-
استفاده از ظرفیت های مردمی در پروژه های اشتغال زایی با همت بنیاد برکت در سال جهش تولید با مشارکت مردم
-
اتمام خط کشی محوری جنوب به شمال خیابان ولیعصر (عج)
-
بهرهبرداری از نخستین نیروگاه خورشیدی حمایتی کشور در کاشان
-
تلاش مضاعف، برنامه محوری و تخصص گرایی - هم افزایی، سودآوری
-
اهمیت طراحی وبسایت برای کسب و کارهای سنتی
-
آغاز بهکار TV شهری در ورودی ساختمان منطقه دو پایتخت
-
۱۰۰ ساختمان بلند در پایتخت روی گسل قرار دارد
-
۱۴ شهر و روستای سیستان و بلوچستان تحتتاثیر زلزله قرار گرفت
-
اولویت همه شرکتهای صندوق ذخیره باید سودآوری و توجه به اقتصاد دانش بنیان باشد
-
اجرای طرحهای زنجیره سبز و آبی در پنج شهرستان استان خوزستان
-
اجرای طرح ویژه جمع آوری شنهای پخش شده در معابر شمال تهران
-
تشکیل" قرارگاه ویژه تامین مسکن معلم" در صندوق ذخیره فرهنگیان
-
همه چیز درباره خرید چمن مصنوعی که باید بدانید
-
قرارداد ساخت ۷۰۰ واحدی خوابگاه متاهلی دانشگاه مازندارن منعقد شد