جا ماندن جایگاه‌ها از صف تولیدکنندگان طی این سال‌ها و هم ردیف قرار دادن با سوخت مایع هم یکی از دلایل عقب ماندگی کارمزد است؛ این مسایل درحالی هست که جایگزینی مصرف سوخت CNG به جای بنزین در خودروها، یکی از راهکارهای مهم جلوگیری از افزایش بی رویه مصرف بنزین و قطع وابستگی کشور به واردات بنزین است. به گزارش اقتصادسرآمد، رضا نیکزاد، عضو انجمن صنفی CNG کشور در حاشیه بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی در جمع خبرنگاران اظهار داشت: با توجه به مزیت نسبی کشور در دارا بودن منابع عظیم گازی و وجود شبکه گسترده خطوط انتقال گاز، متاسفانه طی سال‌های اخیر در هر دو حوزه عرضه و تقاضای CNG روندی راکد یا حتی کاهشی داشته‌ایم.وی افزود: افزایش بیش از صد درصدی قیمت قطعات جایگاههای CNG و افزایش شدید قیمت روغن هم راستا با پایین آمدن کیفت قطعات و روغن، در شرایطی که عمده جایگاه ها با عمر بالای ده سال فرسوده شده و نیاز به بهسازی دارد از مشکلات مهم در تولید و عرضه سوخت CNG است.وی ادامه داد: متاسفانه طی شش سال گذشته کارمزدها متناسب با افزایش هزینه ها افزایش نیافته و در نتیجه با زیان انباشته مواجه شده ایم.نیکزاد با بیان اینکه ادامه روند عرضه CNG با این میزان کارمزد بهره برداری از جایگاهها امکان پذیر نیست، گفت: البته جا ماندن جایگاه ها از صف تولید کنندگان طی این سالها و هم ردیف قرار دادن با سوخت مایع هم یکی از دلایل عقب ماندگی کارمزد است؛ این مسایل درحالی هست که جایگزینی مصرف سوخت CNG به جای بنزین در خودروها، یکی از راهکارهای مهم جلوگیری از افزایش بی رویه مصرف بنزین و قطع وابستگی کشور به واردات بنزین است.این عضو انجمن صنفی CNG کشور خاطرنشان کرد: قانون توسعه صنعت CNG در دوره قبلی مجلس به تصویب رسید، اما اقدامات دولت قبل و دولت سیزدهم، دست کم تا به امروز تاثیر چندانی در توسعه این صنعت و افزایش مصرف CNG نداشته است؛ که یکی از دلایل مهم آن عدم توجه به مشکلات صنعت CNG در هر دو بخش عرضه و تقاضا بوده است.وی افزود: در بخش عرضه و با وجود اینکه جایگاههای CNG در سالهای اخیر به دلیل اعمال سیاستهای نادرست دولت، با کمتر از نیمی از ظرفیت نامی خود فعالیت کرده اند، مصرف فعلی CNG کشور که حدودا هشت میلیارد متر مکعب در سال بوده نیز درآمد سرشاری را نصیب دولت کرده است؛ به نحوی که به اذعان مسئولین وزارت نفت، یکی از پرسود ترین پروژه‌های نفتی کشور محسوب می شود اما علیرغم این سود سرشار دولت از مصرف این سوخت پاک که البته در صورت اعمال سیاستهای بهتر، می توانست تا دو برابر شرایط فعلی ارتقا یابد، همواره بزرگترین چالش و مشکل جایگاه داران، عدم افزایش متناسب حق العمل جایگاهها با افزایش هزینه ها بوده است.نیکزاد خاطرنشان کرد: با توجه به تجربیات قبلی افزایش حق العمل در سالهای گذشته، به نظر می رسد نهادهای متولی و تصمیم گیر از جمله سازمان برنامه و بودجه درک درستی از وضعیت وخیم جایگاه داران و فعالان صنعت CNG نداشته و ندارند.در ادامه این نشست، حمیدرضا سهرابی، عضو انجمن CNG اظهار داشت: سیاست کلی نظام در راه اندازی و گسترش زیر ساخت استفاده از سوخت پاک CNG با هدف تنوع بخشی به سبد سوخت کشور و قطع وابستگی به واردات بنزین با تکیه بر وجود منابع عظیم گازی و نیز دارا بودن شبکه گسترده توزیع گاز، سیاست دور اندیشانه ای بود که در تطابق کاملی با منافع ملی بود؛ ولی به سبب عدم توجه به توسعه کیفی جایگاهها، هرگز به راندمان پیش بینی شده نرسید.وی افزود: سرمایه گذاری درست و مناسبی که در خرید تجهیزات با کیفیت CNG از برندهای معتبر جهانی صورت پذیرفت، به دلیل عدم توجه دولتهای پیشین به شرایط نگهداری جایگاهها، موجب فرسودگی تجهیزات CNG و کاهش راندمان آنها شده و نهایتا صنعت CNG که بی تردید یکی از پرسودترین پروژه های نفتی کشور بوده را به مرز ورشکستگی و اضمحلال رسانده است.این عضو انجمن صنفی CNG تصریح کرد: پس از سال 1396 و با افزایش چشمگیر نرخ ارز و نیز بروز تورم کمر شکن ماهانه در کشور، شرایط نگهداری از جایگاههای CNG  که متاثر از وضعیت کلی کشور هستند، به قدری دشوار شد که تامین اقلام یدکی و مواد مصرفی مورد نیاز آنها با چالشهای جدی مواجه شد و از آنجا که در تعیین حق العمل جایگاهها، هیچگاه اهتمام منصفانه ای از سوی دولتها صورت نگرفته و تمامی توجهات توسعه ای، صرفا در راستای توسعه کمی جایگاهها بوده، هم جایگاهها را به مرز ورشکستگی کشانده و هم بیش از نیمی از ظرفیت زیر ساخت موجود، بلا استفاده و مغفول مانده است؛ تا بدانجا که به دلیل افزایش بیش از 10 برابری هزینه های نگهداری و به روز رسانی جایگاهها نسبت به سالهای قبل، بسیاری از جایگاهها در شرف تعطیلی و توقف کامل هستند.وی ادامه داد: خدا را شاکریم که دست کم تا به امروز، انفجار و حوادث تلخ رخ داده در جایگاههای CNG، هیچ یک به دلیل نقص یا عملکرد نادرست تجهیزات منصوب در جایگاههای CNG نبوده است ولی در صورت ادامه وضعیت موجود و عدم توجه به برقراری توازن بین درآمد و هزینه جایگاهها، در آینده ای نه چندان دور امکان بروز وقایع ناخوشایند اشاره شده به دلیل کاهش شدید قدرت مالی جایگاهها در تامین اقلام مورد نیاز شامل قطعات یدکی و مواد مصرفی، تعمیرات، به روز رسانی، استاندارد سازی و نگهداری تجهیزات، به صورت گسترده وجود دارد؛ مضاف بر آنکه در صورت عدم نگهداری صحیح از تجهیزات، ارتباط مستقیمی با کیفیت سوخت تحویل شده به مصرف کننده نهایی دارد و در صورت همه گیری این پدیده نامیمون در جایگاههای CNG ، اقبال عمومی به مصرف CNG باز هم تا حد چشمگیری کاهش خواهد یافت و متاسفانه شاهد مصرف بیشتر بنزین و تبعات ناشی از آن خواهیم بود.
در ادامه این نشست، احسان جانمحمدی ، عضو انجمن صنفی CNG کشور اظهار داشت: هم اکنون 25000 نفر به صورت مستقیم و بالغ بر ۱۵۰۰۰ نفر نیز به صورت غیر مستقیم جهت خدمات رسانی و فعالیت شبانه روزی 2623 جایگاه CNG در کشور مشغول به کار هستند.